Alle inzendingen over tijger

Maar het enige wat ons interesseerde was de tijger die in het verhaal van de film voorkwam. We hadden het er nadien nog vaak over, maar we raakten elkaar uit het oog. Bloemen voor de tepeljongen. Ik schreef een langzaam gedicht om mijn zinnen te beteugelen. We hadden samen een paard uitgezocht voor mijn oudere zus en de bluesmuzikant.…

De tijgers vreten zich onwel, verslinden Ivan met huid en haar, uitgeput met opgezwollen lijf vlijen ze zich neer in het koele gras onder een boom. Het vlees dat even later door de verzorger wordt neergelegd bijft onaangeroerd en de dierentuin maakt zich zorgen om de gezondheid van de tijgers.…

Tijger schiet ophoog, realiseert zich zijn fout te laat, de man was niet alleen. Hij spant zijn spieren, springt… Tijger heeft nooit de grond meer onder zijn poten gevoeld.…

Christelijke politiek is net zoiets als een vegetarische tijger – politiek streeft naar macht, Christus profeteerde afzien van macht.…

En het was juist deze liefde die de economie-tijger aan Bjarne wist te schenken.…

Je bent een papieren tijger geworden. Alle belangrijke beslissingen zijn in de droomwereld gebleven. Vooralsnog maakt de liefde jou blind, met dat gelukzalige gevoel.…

Sindsdien had hij regelmatig een droom over de tijger. Bjarne beeldde zich dan in dat hij via de ogen van de tijger kon kijken en dat hij door de wildernis sloop op zoek naar prooi.…

Ik probeer nu via cognitieve gedragstherapie bij de kangaroes in aqua zoo er van af te komen door me te laten schminken als een tijger en me dan zo te voelen en te gedragen. Momenteel eet ik veel gras en hop wat heen en weer om de tijd te verdrijven. Het gaat niet over maar het is ook niet besmettelijk als de mexicaanse griep gelukkig.…

Er is een verder weg dan hier, waar hij in de sombere nacht zal gaan dromen, over houten koppen, vliegen, tijgers.…

Op de voorkant stond de afbeelding van een tijger. Een mooie foto van het favoriete dier van Bjarne. Bjarne legde de kaart in zijn bureaulade. “Met uitsterven bedreigd!” De woorden bleven in zijn gedachten.…

Zijn lievelingsdier, de tijger uit de oerwouden van Azië, kwam op bezoek en bezorgde hem een moment van eenvoudig plezier. De wildernis kon Bjarne adembenemend bekoren. De tijger was de absolute heerser van alle wildernis in zijn agrarische hart. Bjarne was van nature geen stadsbewoner. Hij groeide op in de natuur met een onbekende bestemming.…

Hij zei alles wat hij wilde, maar toen De Tijger hem streng vroeg om wat te matigen, was hij ineens heel gedwee. De Tijger las poëzie van Rimbaud voor en hij toonde ons beelden. Echt een magische avond, uniek en om nooit te vergeten, zoals het Woodstock Festival. Mijn boekwerk over Rimbaud was al verschenen, meen ik.…

En in dat dikke boek vol met woorden vindt de lezer dan een prachtige foto van een tijger. Onderaan de foto het bijschrift: “ Een volwassen tijger, ooit een onschuldige welp, maar nog steeds dezelfde.....” Zo is het wat mij betreft met muziek.…

Maar tot mijn grote schaamte, moet ik eerlijk bekennen, als er beelden langs komen van een beer waarvan de tanden uit z’n bek zijn geslagen en de klauwen verwijderd om hem hanteerbaar te maken of die krakkemikkige ezels die op het punt staan in te storten of die sterk vermagerde tijger die langzaam gek wordt in een veel te kleine kooi, of om hun slagtanden…

Beneden was er een jongen die een dansende tijger op zijn achterpoten een pepermuntje gaf waarop het stil werd.En toen werd het ook echt stil.Ik voelde dat er iets heiligs zo meteen zou gaan gebeuren.Wat wist ik niet.…

Het oog van Bjarne viel onmiddellijk op een strandlaken met de afbeelding van een tijger, het lievelingsdier van Bjarne.” Het was een korte herinnering die Bjarne wilde delen met de mysterieuze man uit Kazachstan met wie hij correspondeerde via het internet. De handdoek begon een eigen rol te spelen in het verhaal.…

Het was precies dertig jaar geleden toen Bjarne met de erudiete Emma Petronella sprak over de schoonheid van de Siberische tijger. Emma Petronella was niet langer op deze wereld, maar haar geest leefde voort in de verhalen van Bjarne.…

Willen een tijger als een maatje te groot, maar waar je altijd op kan rekenen...eat your heart out. En wedden dat over de rug van het edele paard, ons kruis al eeuwen gedragen werd en nog... zijn er miereneukers, wat je van ver haalt is...lekker dan!…

Die laatste tijgers die worden gestroopt. De laatste van de mannelijke neushoorns van een bepaald type is dood. Weer een diersoort verdwenen. Verdomme zeg ik maar weer eens in mezelf, wat zijn we toch een klootzakken met z’n allen. Zij die het die dieren aandoen en zij die het laten gebeuren – wij met z’n allen.…

Hector Havermout Bjarne droomde opnieuw over een tijger. Dezelfde tijger als die van de voorgaande dromen. De tijger zocht contact met Gerard Vroeg die zich voor de gelegenheid als een poesje had verkleed. De droom leek meer op een nachtmerrie. Bjarne lag te woelen in zijn bed toen hij verschrikt wakker werd van geluiden.…

Die geest is zo wild en onrustig als een tijger. Maar ook net zo moeilijk te beheersen, maar als dat lukt, vind je de vrede in jezelf. Daarom is stil zijn goed voor onze geestelijke ontwikkeling. Je kunt het wereldse buiten laten staan en er vrede mee hebben.…

Het is de zomer van ’73 en Cees en ik tijgeren onbevreesd in een relatiecircus van wisselende samenstelling.…

Voor zijn verjaardag kreeg Bjarne een lange brief van Emma, die hem in haar dromen nog steeds Tijger noemde, omdat hij zo gretig was geweest in haar bed. De toon van haar schrijven was veranderd nu ze een liefdesrelatie had met Jan Boter. Bjarne had het niet aan zien komen, maar hij was er ook niet echt verbaasd over.…

De muizen brullen, de tijgers piepen. Dan strekt de aap zijn rug en bloed voedt zijn brein, de kwab die hij koestert, als een smaragd in een gewelfde kist van kalk. Het brein bloeit. Nu zwelt het eerste woord in zijn strot, zijn stem kraakt, nog wat onwennig. Sindsdien noemt de aap zich mens. Hij tikt met een tak op de fouten van zijn meester.…

Wat heb ik als jongetje sidderend genoten van de dompteur die zijn hoofd in de bek hield van een echte tijger. Met leeuwenmoed! Hij kon ieder moment in een lijk veranderen maar dat gebeurde nooit. Het mag niet meer met: het is voorbij. Weg plezier.…

De fleurig gepaneerde dode varkens staan op de site ingeklemd tussen spinnende tijgers en dartele olifantenreten. Erboven staat: ‘alle dieren verzamelen’. Likken of kauwen, denk ik dan. Orwell zag het scherp: sommige dieren zijn gelijker dan andere. II. Ook de pluizige woordkunstenaar Enait heeft gelijker dan anderen.…

Iedereen griezelt bij de aanblik van Hero de tijger die angstaanjagend brult en zijn klauwen uitslaat naar iedereen die langs de kooi wandelt. Maar Papa, wat stinkt het in die wagens.…

Zo zijn er altijd wel mensen die doodgeknuffeld willen worden door een beer, de grond in gestampt door een gestresste kamerolifant, tot op het botte af blijven volhouden dat we zoveel om dieren geven door persé alle natuur eruit te persen, om met een tijger aan je klauw opzien te baren en dan nog verbaasd zijn ook: “ Hij bijt anders nooit, weet U “……

Dat de olifant al geen poot meer over heeft om op te staan, de ogen van tijgers er niet om liegen en aangezien voor de aap, vooral niet zichzelf mag zijn, steekt dat énige jurkje ook zo lekker af bij lompe mensen die helemaal te vinden zijn in den volle leedvermaeck. Nou, ik lach me rot.…

Een tijger ben je die eindelijk na lang jagen zijn prooi te pakken heeft... Je verovert me en ik laat me gaan ik kan niet anders ik kan me niet tegen houden ik moet me laten gaan... dat ene stemmetje dat in mijn hoofd nog zegt dat ik het niet moet doen, lijkt aan de kant worden geschoven en ik laat me helemaal gaan.…