januari 2020
“Maar je vliegt wel helemaal naar Afrika om daar de berg-gorilla's in het wild te zien, oog in oog met de camera!” klonk een hese stem verwijtend in de nacht.
“Ik eet het hele jaar plantaardig voedsel en ik gebruik ecologische schoonmaakmiddelen”, was het magere verweer van een zelfbewuste stem.
“Terwijl je met een dure auto naar je werk rijdt”, klonk de verwijtende stem weer.
Plotseling ging de tijd sneller, zo leek het tenminste, een blonde vrouw stond oog in oog met een reusachtige berg-gorilla. Er volgde een onverstaanbaar gesprek. De verwijtende stem was van de gorilla. De blonde vrouw begon schaapachtig te lachen. Haar aanwezigheid werd steeds duidelijker op deze aardkloot. Haar stem kreeg een steeds grotere mate van herkenbaarheid. Alsof haar woordenschat slechts een tiental formele zinnen in petto had. Ze droeg een zonnehoed, niet ongebruikelijk in Afrika.
“En je bedondert de boel!” De verwijtende stem klonk boos in de Amsterdamse nacht waar Bjarne in een droomslaap lag te woelen. De stem van de blonde vrouw klonk duidelijk, terwijl het geluid van de gorilla klonk als een verdwaalde echo. Het bed van Bjarne begon licht te trillen, door een laatste metro, die onder de grond van de Wibautstraat vertrok.
Bjarne werd wakker, hij zat plotseling rechtop in bed. Verward door de directheid van zijn droom. Er lag nog een hele nacht voor zijn voeten. Hij realiseerde dat hij over de psychologe met de korte achternaam had gedroomd, en over haar favoriete dier, de gorilla uit de bergen van Afrika. Het was absurd om over hulpverleners te dromen. Bjarne besloot midden in de nacht in bad te gaan en daarna dronk hij een kop rustgevende thee. De betekenis van zijn droom achterhalen was zinloos. Ieder mens had eigen principes, en je kon niet altijd overal principieel over zijn. Zelf at hij slechts af en toe vlees, maar dat was meer uit economische redenen. Hij had er gewoon het geld niet voor. En de gorilla uit de bergen van Afrika, die kende hij alleen uit oude films en uit verhalen in de media.
Een tweede droom, die na de rustgevende thee in het brein van Bjarne verscheen, was veel aangenamer. Zijn lievelingsdier, de tijger uit de oerwouden van Azië, kwam op bezoek en bezorgde hem een moment van eenvoudig plezier. De wildernis kon Bjarne adembenemend bekoren. De tijger was de absolute heerser van alle wildernis in zijn agrarische hart. Bjarne was van nature geen stadsbewoner. Hij groeide op in de natuur met een onbekende bestemming.
In de media verschenen onheilspellende berichten over een virus dat vanuit China naar Europa was gekomen. De veroorzaker SARS-CoV-2, een voor de mens nieuw coronavirus werd voor het eerst geïdentificeerd in de Chinese stad Wuhan in december 2019.
Geplaatst in de categorie: individu