Alle inzendingen over De sta

...er nooit meer bovenop. Ik kwam er wel uit maar waarom IK?! Waarom niet jij.. Waarom niet wij.. samen! Omdat je me niet kon geloven. De moed kwijt, alle hoop verloren, niet meer in staat om het lichtpuntje aan het einde van de tunnel te blijven zoeken. Dat ene lichtpuntje, wat zo makkelijk te...

...advocaat, maar daarna sta je weer op straat, je krijgt geen antwoord op je vraag, dit is pure machtswellust van de ambtenaar, Nederland is nou niet bepaald een rechtsstaat. Kind, je hebt groot gelijk, Peter kan tegen mij niet jokken, ik kom op witte sokken. Zie...

...een dood uit. Als ik kijk naar die roestvrijstalen kop als een gesloten oester, blijft proberen te dealen met het geheim van zijn verdwenen parel...sta ik op het punt om me nooit meer door golven van toppunt te laten raken. Zocht je mij soms...je vindt altijd wel iets waar we een...

Ik sta te wankelen en te trillen op mijn benen voor het loket in de sfeerloze dokterspraktijk - waar mijn huisarts sinds jaar en dag zetelt en waar de meisjes stressen om hun taken te volbrengen - in afwachting van de diagnose. Mevrouw heeft enige tijd nodig om de computer te raadplegen die men met...

...elkaar en maak dromerig een zacht boeket van mosgroen en bosgeuren, terwijl ik besef: 'Ik sta in de herfst van mijn leven'.

...van mijn vriendschappen! Over mijn eerste stapjes, over mijn eerste woordjes ben je zeker niet verbaasd geweest. Hoe vaak had je dit meegemaakt met je dertien kinderen! Oma, je bent bezweken aan de noodlottige ziekte die ik - maar God verhoede het! - ook mogelijk meedraag in de genen, die...

...van onze elegante, jonge moeder. In het midden sta ik. Met wijd opengesperde, waakzame ogen kijk ik in de lens. Mijn zusje en ik dragen beiden jurkjes die we ongetwijfeld hadden overgenomen van een tante. Rechts zie je onze vader. Hij kijkt indringend ons broertje in de ogen. Het zwakzinnige...

...“ weggebracht “ en telkens als dat voorkomt sta je stil bij het feit dat we allemaal een keer gaan, je hebt er niks over te zeggen, zou ook raar zijn als je zeggenschap zou krijgen over het feit dat magere Hein je zou komen halen natuurlijk zo van: An, het is je tijd, dus kom op. Raar idee...

...en mij toch relatief richting bijvoorbeeld het station te bewegen. Gelukkig maakt de aarde diezelfde salto’s, want anders zou ik voortdurend met mijn kop op de straat terechtkomen. En om de mier op zijn plek te houden, moeten ook maan, zon en het hele Melkwegstelsel zich als een waanzinnige...

...stem blèren: dat ik aan de verkeerde kant sta. Nog mazzel dat ze niet blèrde dat ik van de verkeerde kant was! Wat een naar mokkel, bah! Ik bood mijn excuus aan, betaalde en liep weg, de toen pas zichtbare pijlen volgend. Wat ik zeg: met de vijand is tevens het fatsoen verdwenen, met...

...maar een plek waar overal gevaar loert en waar ik steeds op mijn hoede moet zijn. Ik sta continu in de overlevingsstand. Dat is mijn realiteit. Ik voel me een prooidier in een jungle vol roofdieren.

...ik doe er zelf aan mee, maar liever sta ik aan de zijlijn, spuw graag gal richting stellingnemers en/of geciteerden middels een eenregelige reactie. En dat is precies mijn punt, kan er misschien een categorie 'one-liners' bijkomen, zodat ik bij voorbaat kregelig mag zijn ? Neem...

...jongste broer, via Medemblikstraat naar Azaleaplein. Daartussen ligt de Laan van Eik en Duin, even ho houden is bijna een verplichting. Dan draai ik een shaggie en sta even stil in kringelende rook, geniet van de rust die links en rechts van mij onder marmer in veel verdriet is...

... durf hem bijna niet open te maken en zo sta ik met dat ding.... te peinzen wie er nu weer vertrokken is van deez' aard. Een prachtige kaart van een prachtig mens, die gewoon was, heel gewoon maar zo gewoon dat het bijzonder was, een bijzonder gewone vrouw en daar zit ik nou...

...regen en de wind Zal ik verbouwereerd blijven staan Niemand die mij beschermt tegen een lied dat komt en nooit meer uit m’n hoofd raakt. Ik zal nooit meer slapen, altijd waken. Ik behoed mezelf voor de storm Hou mezelf veilig zo lang als ik leef. Ik laat nog weten wat ik droom waar...

Absurde situatie, ik sta voor het graf van mijn lieve lief. Geen steen, neen, maar planten en bloemen, ik wil de wortels naar zijn vergane glorie terwijl wormen knagen en insecten zoemen. Zo ken ik hem en zo wil ik hem ook vergeten, en dan vormt zich zomaar een arm om mijn schouder, steels blik ik...

...vandaag was het wel érg flink aanpoten. Nou sta ik bekend als iemand met veel geduld. Heel veel geduld. Maar vandaag.....! Ik kijk nu terug op deze dag en kom ineens tot de conclusie dat geduld onlosmakelijk verbonden is met verdraagzaamheid. Wat ik me wel afvraag is: moet je geduld hebben...

...een vrouw, ze willen hem niet meer kennen, daar sta je dan in je lege deur, je hebt hulp nodig want je redt het niet meer, alleen, argwanend druk je toch op de knop. Je weet het maar niet..... Ik ben te vroeg, de vorige klant was al snel tevreden, genoeg tijd om onderweg m'n boterhammetjes op...

...klinkt de daverende en ontroerende stem van Luciano Pavarotti. Met een kracht en van een schoonheid die mijn hart doet juichen en mijn hoofd verrassend helder maakt. Of ik nou zit, lig of sta, ik wil ter plekke mijn armen spreiden, mijn hoofd opheffen, mijn longen vol lucht zuigen en met...

...gelezen over een prachtvolle zonsondergang en u staat op het duin en ziet alleen maar wolkenflarden boven een boze Noordzee, heb ik dan bijgedragen aan uw zelfmoordneigingen ? De meeste van mijn alter ego's heb ik achter mij gelaten, u kunt mij dus niet betichten van het feit dat ik u met...

Ach mama, hoe lief, verlegen en fragiel sta je op die oude foto te midden van twee dames, met een glas wijn in de hand, op een sofa, toen onze oom zijn bruiloft vierde. Je was vijfenveertig. Hoe strekte je, toen je tachtig was, je doorgroefde hand naar me uit, hoe zei je: "Je bent mijn...

...bevindt zich onze dierbare vader die met zorgzame blikken naar het broertje op zijn schoot kijkt; de stamhouder, zwakzinnig, bron van zijn grote liefde en ongeluk...

...uit de hele wereld en in een ondergrondse stad, waar de christenen zich verscholen. Op een bergfort sta ik triomferend met een Turkse vlag in mijn hand.

...slaap overleden; nu de dag van jouw begrafenis sta ik met mijn veel te dikke buik aan je graf, de zon breekt door en tranen rollen over mijn wangen. Toch heb ik er vrede mee en denk ik terug aan die maand geleden, wat je zei en wat je deed, nooit zal ik je vergeten, ik zal altijd van je houden...

...en dat is wat mijn leven gelukkig maakt. Ik sta ook al in foolcolor, een tijdschrift van Lentis Groningen, op de website van nederlands.nl, heb een interview aan het Dagblad van het Noorden gegeven, kwam op tv met een quiz en maakte boekjes die ik verkocht, kwam op de radio met verzoekplaten,...

...ik helemaal uit mijn dak. Tijdens de uitvoering sta ik op de achtergrond tussen de coulissen en speel in mijn hoofd de musical mee. Niemand weet het, maar ik ken alle rollen en alle teksten uit mijn hoofd. Een paar dagen later op school vraagt Meester aan de klas om een opstel te schrijven...

...pas: wanneer ik achter hem sta en hem een staande ovatie geef, heeft ie door, dat die ziekenwagen bijna voor ons op had kunnen komen draven! Hij duwt zijn hoofd in zijn handen en ik vervolg mijn weg, met bonkend hart, want jemig, de schrik zit er vandaag bar goed in hoor! Je moet...

...heen ga, een lange weg nog te gaan. Maar jij draagt me, waar ik zelf niet kan staan....

...oogt ze. Ze lacht me vriendelijk toe. Zelf sta ik op de drempel van deze kroeg. Net over twaalven. Op zondag, nota bene. De klokken beieren, ze roepen mensen naar de kerk. Maar mij behelst geen godsdienstlust, maar jajemlust. Jonge jenever, voor hen die niet met ‘het taaltje’...

...stap plots erg diep te gaan, tot aan mijn kruis sta ik in het water. Snel door naar de prachtige glooiing die op me wacht. Daar aangekomen vlij ik mij neer, met armen en benen wijd uitgestrekt. Voor een groot deel wàs ik al nat, daar kan de rest ook wel bij. Met mijn ogen dicht waan ik me alleen...