Alle inzendingen over Spanning

Een geribbelde olifantenslurf doorsjokkend hoor ik mijn vaders woorden met een telefonische klank 'Je weet wat niet wat je ziet'. Zo móói! Nou! Ik weet niet hoevéél whisky's hij op had, in de plane, maar ik liep door een plastieken slurf. Met een ticket in mijn hand. Het plastiek wapperend...

...begraven zijn. Bedankt voor dat stukje verleden. Het ga je goed. Ik vind wel weer nieuwe spanning. Met een dikke kus van mij…

Mijn taxi trekt op om direct weer te stoppen. Hatsjie nies ik, en ik ruik een dierenlucht en zeg tegen de chauffeur: smelll like animals hè? Beetje medelijdende met hem, omdat ik zag dat hij zich schaamde. Beetje afleiding toch? Maar tevergeefs, hij wijst met zijn duim over zijn schouder naar...

Er wordt geclaxonneerd. Ik hoor nog net twee lange en korte keren nagalmen uit een diepe duisternis waarin er van de felle kleuren niets meer was overgebleven dan de doodse donkere kleur van pikzwarte aarde waar ik in begraven lag. Ik graaide automatisch naar de pvc-pijp en nam een flinke teug...

Als onze door ouderdom gebroken wit gekleurde Fiat van de snelweg af gaat en vervolgens een uur lang op een b-weg rijdt draait hij pardoes een zanderig pad in. Nu pas merkten we echt hoe slecht de vering was. Kuil in en uit en slippartijen deden ons hoofd stoten tegen het dak en ons gezichten...

Als dorpsoudste met de bijnaam Pisaulima (Vijf messen betekenend, waarom heb ik nooit begrepen, werd mij niet uitgelegd en mocht er ook niet meer naar vragen) de deur open deed staat de lange magere Sumatraan met een witte Sari en een wit overhemd in de deur opening. Hij had een chocoladebruin...

Met open bek pak ik nu toch maar een sigaret aan en keek uit mijn ooghoeken naar de twee vensters door de vitrages naar buiten of er iemand mij stond op te wachten. "Pintyam pisau Pisau?" "Leen me een mes Mes," daar dit toch zijn bijnaam was. "Ah begitu!" "Ja zo!" Zegt hij opgelucht en...

Ik ben een gelukkig geprezen nageslacht waarin van mijn moederskant zijnde zo goed als alle neven en nichten drugsverslaafd zijn en van mijn vaders kant idem dito plus maar dan met een extra slok er boven op. Hoe kon het met mij eigenlijk goed aflopen? Ik was bij voorbaat kansloos. Dit is geen...

Ook de Indonesische Whisky was geen zuivere koffie met die chemicaliën. Er moest iets gebeuren of ik zou werkelijk krankzinnig worden. In de tijd dat ik bij mijn vader woonde hoorde ik vaak verhalen vertellen van zijn 'vriend in verplichting' Pa Jumaidi de buurman die 'een abrie' was oftewel...

Langzaam maar zeker horen we het geluid van een auto in de verte. Voor de zekerheid liggen onze klewangs klaar voor een eventueel gevecht tussen de rotsen achter ons bij de zwavelbron waar we in liggen en nu iets meer stand-by zitten. Als het militairen zijn moeten we poedelnaakt naar onze...

"Heb je nou die taperecorder aan laten staan joh?” “Die batterijen zijn zo leeg man." Vroeg ik verbaasd. We liepen naar binnen en het zat er vol met jongens en meiden. Een stuk of tien op onze luchtbedjes opeengepakt. Met een beetje 'naakt in mijn blote reet staand' gevoel probeer ik het...

Het kloppen word luider en word nu aandringend beuken. Na het geschreeuw en het resultaatloze gecommandeer wordt de deur dan ook ingetrapt. Vier soldaten komen naar binnen gestormd van wie twee met een automatisch pistool getrokken en de anderen met zeker een veertig centimeter lange bajonet...

Boman beweert de Militaire Politieagenten met bibberende lippen dat hij last van suikerziekte heeft, vandaar de onder het matras gevonden insulinespuit. Waarop wij allen de binnenkant van ons armen moeten laten zien. Ik speel nog steeds alsof ik er helemaal niets van begrijp en protesteer dat ik...

Nu ben ik de lul. Ik hou me vast aan de kleine kans dat Yanti het kamermeisje in een bungalowpark ongeveer een kilometertje van het 'indekoscomplex' mijn kamer vrij gehouden heeft. Haar enige hoop dat ik terug zou komen daar ze nog al gek op me was. Ik geef het adres terwijl mijn vriend Boman in...

And when he died.. The Temptations doemen heel even in mij op. In een zwevende golvende manier nemen ze me zelfs mee in een soort van extatische vervoering om daarna als een zeepbel uiteen te spatten om mij ontnuchterd in de bittere misselijkmakende hedendaagse ellende weer stevig op mijn plaats...

Wat nu? Ik schud met mijn hoofd om wat tot mijn positieven te komen en besef dat ik in ieder geval minstens voor een paar minuten gered ben. Dit is mijn moment om op te treden. Hier ligt even hun zwakte en ik grijp dit moment met beide weliswaar geboeide handen aan om mijn angst en razernij...

Hoeveel kan een mens verdragen en wanneer wordt het teveel. Ben ik nu te gespannen omdat ik mijn waterlanders niet meer onder controle heb. Maanden is het goed gegaan en nu is het ineens weer mis. Hoe komt dat toch? Kon ik er maar een antwoord op geven, dan kon ik er meteen wat aan doen. Maar ik...

Subtitel: NEWSHOTSPOTS Vanwege deze spanning naar aanleiding van de moord op de Franse docent Samuel Paty door een islamitische extremist, wil 'Parijs' strikter toezicht op moskeeën en moslimorganisaties en een versterking van de scheiding tussen religie en Staat. Die scheiding, die...

Nog even en we worden weer overspoeld door televisiebeelden van Amerikaans en Frans wapengekletter, nou ja, was het maar ouderwets wapengekletter met zwaarden, bijlen en ploertendoders, want tegenwoordig drukken ze op knoppen en vuren ze daarmee de meest verschrikkelijke raketten af, die inslaan...

Een warme dikke deken, prachtige sneeuw een grote kerstboom, ik heb het allemaal en toch is m'n geluk nog niet helemaal compleet.... Het was zo raar die ene nacht.. Dromen kan ook maar... Een koude winternacht voor kerst... Ik schrik wakker met een verwarrend gevoel, ik kijk op de klok het...

Fred was een volwassen jonge man. Hij werkte hard op de boerderij van zijn vader. Ja, dat moest ook wel, want over een jaar zou zijn vader ophouden met werken. Dan moest Fred boer worden, de baas van de boerderij. Er stond ook meer te gebeuren. Binnen enkele maanden zou Fred trouwen met een leuk...

Een finale tussen Van Gerwen en Taylor is uit het oogpunt van spanning of een Nederlander (weer) wint interessanter dan een finale tussen Van Gerwen en Van Barneveld.

...spanning heeft plaats gemaakt voor gezonde spanning. Techniek en visualisatie De techniek gaat steeds sneller en bepaalt daarmee steeds meer het prikkelende beeld van mensen. Het is daarom belangrijk om rust voor jezelf te creëeren en momenten van natuurlijke visualisatie in te bouwen....

...werkers op deze afdeling houden van actie, van spanning. ‘Nou, ik doe liever niks meer.’, zegt Anna en legt demonstratief haar benen op tafel. ‘Deze onderdanen zijn op!’ Gaby knipoogt: ‘Wijntje straks?’ Gaby weet dat Anna straks in een leeg huis thuis zal komen, Govert is naar...

...en stonden snel weer strak van stress en de spanning. Ja, jij kan mooi lullen, dacht ik mijzelf, ik bleef voorlopig nog maar even stand-by, al was het zittende. Hij vertrok zachtjes uit stilstand in zijn tweede versnelling, alsof het een diesel was. Ik hield me vast met mijn vingers van...

Het witte poeder lost op als het net even tegen het kookpunt komt waarna ik de naald in het watje prik om het levenselixer op te trekken. Ik was zo beroerd dat ik vergat de spuit met kokendhete vulling eerst af te koelen en douw het bloedhete ding rechtstreeks in mijn ader. De hitte en het te veel...

...van, als spruit van twee geslachten Goossens en Hermans. Aangezien ik als 'stamhouder' had moeten fungeren, zorgt dit voor een spanning in mijn gehele wezen, die ik juist transformeer via énorme toorn, om het gedragspatroon van vrouwen te doorbreken!

...waar de bevalling plaatsvond. Ingehouden spanning, pijn, angst, opluchting en ongekende trots hadden elkaar afgewisseld, voor ik haar wat onwennig in mijn armen kon nemen. En dan enige uren later als je het goede nieuws hebt verspreid en je jouw kindje in zijn kleine bedje...

Donderdagavond, moet nog naar de stad om een cadeautje te kopen. Het regent buiten en als ik omhoog kijk naar de grote grijze wolkenmassa boven me word ik er niet vrolijker op. Het is 4 juli zeg ik hardop, het is 4 juli, waar zijn de zwoele avonden? Bij de stad aangekomen vind ik met moeite...

Het blijft lang stil in de kamer. Niets beweegt. Niemand beweegt. De hele ziekenhuisstad van beton en staal en glas, de liftschachten, de gangen, de duistere tussenverdiepingen vol tikkende, zoemende, zuchtende buizen, de zalen vol bedden met herstellenden en stervenden, de bezoekers en de artsen,...