Alle inzendingen over Trans Siberië Expres

De zonneschermen zijn opgetrokken bij "Anvers" aan de Oude Markt en ik neem op het tarras een plaats in beslag voor een kop Earl Grey thee. Starende blikken van verschillende bezoekers en passanten. Ik vraag me af wat er in feite voor bijzonders is waar te nemen. Serveersters met een lang, zwart...

...tweedeligheid van dit fenomeen' proest Hekel expres bekakt. Vrouw kijkt in haar glas en krast langzaam met een lepel de slagroom van de bodem. ‘De trots moet je afwisselen....afwerpen...en weer opzetten.' ‘En.....ehhh, ik weet nu waarom de mens de hemel heeft verzonnen', scherpt ze...

...je kwetst.’ ‘Ik zeg toch niet dat je het expres doet’ ‘Zo klinkt het mij wel in de oren.’ ‘Ja, zo klinkt het jou altijd in de oren. Dat is het probleem met jou. Je kunt met jou nooit een goed gesprek voeren. Al die sessies bij het Paard die leiden helemaal tot niets. Jij kapt...

...op elkaar. En sommige mensen vergeten expres bepaalde zaken. Sommigen hebben bepaalde herinneringen verdrongen en sommigen hebben er zaken bij verzonnen. In Haren is er ook nogal geroddeld. Dus om dan uit te zoeken wat echt gebeurde – dat lukt niet. En toch doe ik samen met een...

...die Burgemeester weggejaagd en verbannen naar Siberië, en dat schijnt dan weer achter het Oeralgebergte te liggen. Daar hebben we dus nooit meer iets van gehoord. En die borden zijn ’s avonds na de volksoproer in een vreugdevuur verbrand. En de dranghekken zijn bij de milieustraat...

...in de kou, of als het zomer is, de hitte van Siberië. Er zijn mensen die de grens leggen bij het Oeralgebergte, maar hoewel dit gebergte erg lang is, is het niet echt een afscheiding van een werelddeel. Het is nog geen 2.000 kilometer hoog. De Karpaten zijn hoger. Als de Oeral hoog genoeg...

Af en toe laat ik expres een boek in de trein liggen. Wat heb ik eraan wanneer mijn kasten uitpuilen? En iets twee keer lezen, doe ik zeker nooit. In die tijd kun je iets verslinden dat veel boeiender is. Bovendien ga ik ervan uit dat zo'n boek precies door de juiste persoon gevonden zal worden....

Het naar huilbui neigende vrouwtje begon zachtjes tegen mij aan te tranen. Weet u zei ze, er is altijd wel iets dat stoelt op verdriet, dan krijg ik het te kwaad en komen vanzelf de Waterlanders. Al eens geprobeerd de zonnige kant van alles te bekijken, vroeg ik quasi pedagogisch. Natuurlijk zei...

...zijn met betrekking tot de op handen zijnde transgenderwet. Als je deze lijsten bekijkt en je denkt dat het nog een ver van onze bed-show is kan ik je verzekeren dat dit overal kan gebeuren. Een filmpje op X gaf mij een inkijkje middels een opname van een man in een rok die zich stond af te...

...behalve dat je een hele koude neus had. Ik reed expres verkeerd om je langer bij me te houden, maar je wist de weg naar het station wel degelijk. Grappend over dat je meer Leidenaar was dan ik stapte je uiteindelijk af en was het zo ontzettend leeg bij mij achterop dat we er allebei naar bleven...

...wel op. Ze hebben godverdomme (en dat zeg ik expres zo omdat ze van de ChristenUnie is) al anderhalf jaar lang op de feiten achtergelopen en dan moeten we nu geloven dat het ineens wel gaat lukken? Laat je opnemen! Vindt jouw God het goed dat je ons belazert? Welk hoog politiek spel zit er...

...maar als ik lees ben ik gefocust. Doe je dat expres, of hoor je me echt niet? vroeg mijn vader me getergd. Feitelijk is er niks veranderd. Ik lees nog steeds om te ontsnappen (ontspannen). ’s Avonds in bed, overdag in de bus op weg naar mijn werk of tijdens het ‘kookwachten’. Dat laatste...

...moeten rondkomen. Paul de leeuw vertrekt naar Siberië om daar de mensen met zijn warme glimlach de kou uit de botten te jagen. Henk Krol trouwt met Nelie Kroes, dat trekt pas stemmen voor zijn partij. Mark Rutte besluit om boeddhist te worden. Hij moet nu teveel mensen benadelen en naar...

Haar flatje was me niet onbekend gebleven. Ze had er niets van weten te maken. Twee lusteloze, slome vissen zwommen er rond in een kom; een teken van leven. Dat was alles. Was haar daad te voorzien geweest? Alleen de zeventiende verdieping bood haar nog soelaas toen haar val een feit was. Haar...

...gewoon bij een psychopaat horen. Namen noem ik expres niet want daar kunnen veel mensen niet tegen. Feit ligt er dat de meeste mensen die tot de bovenlaag van de bevolking behoren psychopathische eigenschappen bezitten en deze hard nodig hebben. Hoe zou een oncoloog of chirurg zijn beroep...

...zijn ze met de trein gekomen: De Zoepkoel Express. Er wordt geen dorpje overgeslagen en eigenlijk zijn de mensen soms al aardig aangeschoten wanneer ze in Venlo arriveren. Om half tien in de ochtend. Deze dagen slapen en eten de mensen hier wanneer je de behoefte hebt. Wanneer je...

...Kay Starr, Connie Francis. In het blad Muziek-Expres zagen we afbeeldingen van Bobby Rydell, een pop-idool met een gigantische brillantinekuif, de ster van de Amerikaanse highschool-rock. Ziehier een kleine opsomming, van Verdi tot Joseph Calleja, the man from Malta, mijn klassieke favoriet...

Het is donderdagmorgen. Een dag als elke andere dag. Weer vroeg opstaan, weer de hond uitlaten en weer naar mijn werk. En alweer geen zin om te werken. Toch kruip ik even later met een glimlach achter mijn bureau. Ik werk wat, praat wat met collega's. Het is weer gezellig. We worden bij...

Ik lag vanochtend in bed, onrustig onduidelijk ongelukkig. Nu, een aantal tranen verder zit ik achter de computer, met mijn oma-nachthemd aan. Het voelt lekker zacht, dit nachthemd. Om het ook nog een beetje warm te houden in deze soms zo koude wereld, heb ik nog een vest aangetrokken, een knoop...

Als alle tranen vergoten zijn, breekt er een nieuw tijdperk aan.

Kenau Alie zat voor het raam in de bijbel te lezen en zei tegen mij: ''Schenk nog een bakkie koffie in, ouwe.'' Ik stond op uit mijn fauteuil en liep naar de keuken. Ik hoorde de koffie pruttelen in de kan, omdat de vlam van het gas iets te hoog stond. Terug in de kamer wilde ik haar kopje...

Vorige week, heb ik toen het, in verband met de morele verplichting tot sociale onthouding, nog verantwoord was een oude kennis opgezocht. Z’n vrouw liet me binnen terwijl hij in de kamer zat naar de laatste beelden van een aflevering van het programma ‘Spoorloos’ te kijken. Het liep net af;...

Het verdriet dat zich schuilgehouden had in duistere, verborgen uithoeken van mijn ziel, geest en gemoed brak los uit de kluisters en het bevrijdde zich en een wilde stroom van tranen baande zich een weg naar buiten, als een tomeloze, onbeteugelde rivier.... Een Cerberus bevindt zich op mijn...

...had afgeschud. Zodoende moest hij vluchten naar siberië waar de beren hun winterslaap hielden en de winter zeer streng was. Als laatste ging hij naar israel en liet zich dopen in de jordaan. Verkwikt keerde hij terug naar zijn fantasie-eiland met zijn moeder en verbleef er een jaar om bij te...

Stil en verlegen zat ik in een uithoek van het terras terwijl mijn tranen vloeiden. Bittere tranen om de gemene kwetsuur, afgevuurd op mijn hart als een projectiel, als een onomkeerbare pijl met uiterst trefzekere uitwerking. Het bittere leed stapelde zich op en het bereikte onvoorziene,...

ik loop naar je toe, ik kus je maar het is niet meer hetzelfde, je bent een ander, een vreemde? je bent niet meer wie je was, ik herken je niet maar, maar herken jij mij nog wel, ik betwijfel het. Wazig kijk je voor je uit, ik slik mijn tranen weg, wat erg om jou zo te zien, degene die mij vroeger...

Mijn verdriet komt en gaat; wast af en aan als het getij dat de kust geselt en streelt. Na de zoveelste ruzie stapelde het leed zich in me op; de tranen brandden achter mijn ogen maar vonden een uitweg en ze rolden gestaag over mijn wangen; tranen om het menselijk tekort. De arme, goede...

Mijn verdriet komt en gaat; wast af en aan als het getij dat de kust geselt en streelt.... Na de zoveelste ruzie stapelde mijn leed zich op als een ongewenste Toren van Babel; de tranen brandden achter mijn ogen maar vonden een uitweg en ze rolden gestaag over mijn wangen; tranen om het menselijk...

.....en zo herinner ik me degenen die vóór mij leefden; die zozeer geleden hebben en die het leven, als was het een estafettestokje, aan mij doorgaven; degenen van wie ik afstam; van wie de genen krioelen in mijn cellen en bloed; mijn trotse en gevoelige ouders. En zo zeg ik stilletjes voor mij...

Het terras van Café-Restaurant "Anvers" aan de Markt in Tilburg is voorzien van een zwart zonnescherm, van een grandioze overhuiving die men naar believen kan laten stijgen en dalen, al naar gelang de weersomstandigheden en de temperatuur. Ik wachtte die dag, op dat terras, onder dat scherm,...