Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

OLIFANT EN MUIS 32 Oudejaar

Korte inhoud van het voorafgaande
Olifant en Muis begonnen vol hoop maar hun relatie wordt steeds slechter. Ze zijn inmiddels in therapie bij het Paard.


Het was oudejaar. Olifant en Muis zaten binnen. Voor de ramen spetterde een vuurpijl die ergens boven in de lucht in kleine brokken uiteenviel. Er klonken verspreide knallen. Ze waren met zijn tweeën. Ieder jaar had Muis het er over dat het zo leuk zou zijn als ze het eens samen met wat mensen zouden vieren, maar veel gemeenschappelijke vrienden hadden ze niet. Er was niets op tv. Ze deden een spelletje rummycup. Muis won twee maal. Ze was razend snel in het vinden van de juiste combinaties.
‘Aan Muis is een wiskundige verloren gegaan,’ zei Olifant altijd, maar Muis vond dat er aan haar niets verloren was gegaan..
Om half elf begonnen ze aan de champagne. Muis had zalmhapjes gemaakt. Daarna keken ze naar een melige Amerikaanse film. Om twaalf uur gaven ze elkaar een kus, dronken het laatste glas champagne en gingen naar buiten.
De meeste buren waren op straat. In kleine groepjes stonden ze voor hun huizen te kijken naar een familie aan de overkant van de weg die een stukje kunstvuurwerk aan het ontsteken was. Er hing een zware rooklucht. Het jongetje van de buren rechts, dat niet helemaal in orde was, danste opgewonden over de straat en riep:
‘Moet je nou kijken Olifant, zie je dat!’
Muis en Olifant hoorden er niet helemaal bij, maar af en toe schoot er iemand op hen af en om hen het beste te wensen. Dan werden er nieuwjaars kussen uitgewisseld en vonden ze dat ze toch maar in een leuk buurtje woonden.
Na een half uurtje begon het lawaai af te nemen. Iedereen verdween naar binnen om daar het feest voort te zetten. Ze keerden terug naar hun oververhitte zitkamer. Muis zette een nieuwjaarsprogramma aan, ging op de bank liggen en begon herinneringen op te halen aan vroeger:
Hoe zij toen uit bed gehaald werd voor oudejaar en hoe spannend dat altijd was. De hele uitgebreide familie Muis kwam dan bij hun over de vloer en haar moeder had voor iedereen appelflappen gebakken .
‘Ik word er emotioneel van,’ zei Muis, ‘vooral nu dit zo’n klote jaar was’
Er stonden tranen in haar ogen.
‘Ik heb nooit iets met het feest gehad,’zei Olifant ‘ik vind het net niks. Dat gedoe op de tv vind ik een beetje ordinair’
‘Weet je dat je me met die opmerking erg kwetst. Je haalt mijn hele verleden onderuit.’
‘Ik bedoel er niks mee,’ zei Olifant geschrokken.
‘Hier zitten we en ik vertel je dat oude jaar voor mij iets heel emotioneels is. Snap je dan niet dat zo’n opmerking mij kwetst.’
‘Ik voel me aangevallen,’ zei Olifant, ‘waarom zeg je zoiets?’
‘O, daar gaan we weer. Je voelt je weer aangevallen. Als ik iets zeg over mijn gevoelens reageer jij altijd alsof je een slachtoffer bent.’
‘Maar val je me dan niet aan?’ vroeg Olifant.
‘Nee, helemaal niet. Ik zeg alleen maar dat ik gekwetst ben. Jij maakt er een aanval van.’
‘Maar dan er is toch iemand die je kwetst.’
‘Ik zeg toch niet dat je het expres doet’
‘Zo klinkt het mij wel in de oren.’
‘Ja, zo klinkt het jou altijd in de oren. Dat is het probleem met jou. Je kunt met jou nooit een goed gesprek voeren. Al die sessies bij het Paard die leiden helemaal tot niets. Jij kapt alles af.’
‘Kap ik dan nu iets af?’
‘Nee, nu niet, maar meestal wel’

Schrijver: melvijn, 1 januari 2011


Geplaatst in de categorie: partner

4.5 met 2 stemmen 106



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)