Alle inzendingen over aardigheid

Het viel niet te ontkennen dat het aardige jonge studenten waren die de belastingaangiften behartigden. Zij "zetelden" in een omvangrijk lokaal van "Wijkcentrum West" waarin ook ooit gymlessen plaatsvonden en een kunstzinnige muurschildering herinnerde aan jeugdig enthousiasme. Een toch wel wat...

Aarzelend komt ze naar me toe - tijdens een familiefeestje – ze leest weleens één van mijn columns, zegt ze, en die vindt ze best wel aardig, zegt ze, en ze schrijft zelf ook wel eens wat, zegt ze, misschien dat ik wel eens iets van haar wil lezen, zegt ze. Ze is de kleindochter van m’n...

Het leven is soms erg leuk, vooral als je maling hebt aan alles (natuurlijk wel de beleefdheidsvormen in acht nemend) en je onbevangen op pad kon gaan. Voor mij een nieuwe ontwikkeling, veroorzaakt doordat ik zekerder ben van mezelf dan ik ooit geweest ben. Heerlijk, je hebt een afspraakje in...

1 april zat zwijgend aan de keukentafel. Ze keek mismoedig voor zich uit en zuchtte. 'Je moet het je niet zo aantrekken', zei de dag naast haar. 'Ja jij hebt makkelijk praten', 1 april roerde in haar koffie. 'Jij bent 31 maart, jij hoeft alleen voorbij te gaan. Ik moet nog.' Maar je hoéft...

Coen Moulijn wordt vereerd als een held. Hij was een voetballer en heeft vele malen vele harten sneller doen slaan, maar hij heeft niemand het leven gered. Of misschien wel, maar dat wordt niet gememoreerd. Hij heeft geen armoede bestreden, is zelf niet bijzonder rijk geworden. Hij is een clubman...

Ik zat gisteravond al niet goed in mijn vel, voorvoelde de ellende van deze dag, die men heeft gedoopt tot nationale en wie weet wel internationale gedichtendag. In België doen ze er ook aan mee, weet ik, verder misschien, maar het is volgens mij vooral een Nederlandstalige vondst om de poëzie...

Een enorm lawaai klonk door het huis, bij binnenkomst, eventjes naar de brievenbus gelopen en bij terugkomst overvalt het enorme lawaai. Kanonnen, waar komt dat vandaan? Al te lang hoef ik niet te zoeken, als op verzoek gaat de badkamerdeur open, vanuit het niets dus. Stukje bij beetje gaat ie...

In de tijd dat Nederland nog grotendeels bevolkt was door normale mensen schreef Chr. van Abcoude zijn heerlijke jongensboeken. Regelmatig herlees ik zijn boek over die vijf echte Hollandse jongens-die bestonden toen nog-die voor hun tijd op revolutionaire wijze op vakantie gingen. Jan Zijlman...

...bij een aantal gasten de teennagels tegen de schoenzolen drukten van ongemak over hun eigen aanwezigheid. Maar ach als aardigheidje… en het is pas de eerste keer…toch? Volgend jaar is Youp hopelijk weer beter…

Zoals altijd tegen het einde van het jaar komt de tijd van bezinning en terugkijken. Ook wat de taal betreft kijken we terug op welke nieuwe woorden zijn ontstaan en welke woorden we in het volgende jaar niet meer willen horen. De nominaties zijn inmiddels bekend. Eén van de woorden die 2017...

De Gendringenlaan bevindt zich in een uithoek van de stad. Een aardige en vriendelijke buschauffeur, getooid met armbanden en versierselen wijst mij de weg en hij schroomt niet mij onverwacht aan te spreken met "schat". Het zaaltje leunt aan tegen een Zorgcentrum en een eveneens vriendelijke...

het is al weer 29 jaar geleden dat ik mijn eerste liefde in het oog kreeg, ik weet het nog goed. ik stond te wachten op mijn kleine zusje bij school. opeens kreeg ik een jongen in het oog. hij leek me aardig, ik vond hem knap en hij zag er niet bepaald dom uit. ik zette dus steeds een stapje...

Een aardige mevrouw, altijd lachen en van die prachtige pretoogjes. Ik verpleegde haar al drie jaar, we hadden samen een bijzondere band. Ze was tweeëntachtig jaar, weduwe en had vijf kinderen. Er kwam de laatste tijd geen bezoek meer. De kinderen konden de geestelijke achteruitgang niet...

Ìk dacht een aardig scènetje te schrijven waarin de 2e kamer fractie van de PVV zich beraadt op hun reactie op troonrede en miljoenennota. Inmiddels bekend door dat vreselijke woord. Beurtelings kwamen Fleur, Dion en Hero dan met wanstaltige oneliners, die stuk voor stuk door hoofdman Geert...

Sommige dingen zijn te groot voor onze geest en dan verzinnen we symbolen om er toch iets mee te kunnen. Met kwaad is net zo iets aan de hand. Wordt het te groot, dan kunnen we het niet bevatten. Vloeken en schelden ervaren we dan als volkomen zinloos en en er rest niets dan een gevoel van...

In ons leven bewandelen wij diverse wegen. Sommige zijn kort en gemakkelijk, maar er zijn ook zeer diepgaande wegen, die wij moeten bewandelen. De moeilijkste weg, is de weg die we vaak meerdere keren moeten bewandelen. Vaak komt dit door het niet begrijpen wat ermee bedoeld wordt. Soms lijkt er...

De hartenkreet van Joanan over Jomanda roept bij mij herinneringen op aan Tiel. In haar hoogtijdagen heb ik eens een healing van haar bezocht. Niet omdat ik iets mankeerde, maar omdat het verschijnsel mij intrigeerde, uit culturele belangstelling dus. Kostte een tientje, maar dat was je in die tijd...

De studentenprotesten worden nu ook gesteund door de docenten van de Universiteit van Amsterdam. Ze demonstreren omdat ze meer democratie willen. De besluitvorming is ondoorzichtig en dat moet veranderen, vinden ook de leraren. Mooi dat de studenten bijval krijgen van hun meesters. De...

Erg blij was ik toen wulpse Alie op visite kwam. Zij had met een ouderenclub een bezoek gebracht aan de Tweede Kamer en vertelde haar verhaal erover en ging als volgt: ''Wij zaten boven op de publieke tribune en we hadden geluk want de minister president zagen we lopen tussen de met elkaar...

Wat ik ook schreef, of ik nu bewindspersonen uitschold, ‘Bekende Nederlanders’ belachelijk maakte, knorrig tekeer ging tegen allerlei klootjesvolk, zelfs als ik mijn naam wilde verbinden aan een speeltje voor in bed: van jou kreeg ik lovende kritieken. Je reageerde heel vaak op wat ik schreef....

Méér dan anders hou ik de laatste dagen de kilometerteller van mijn snorfiets in het oog. Niet zozeer de snelheid want dat deed ik al langer. Hij snort immers (ver) boven de toegestane waarde van vijfentwintig kilometer per uur en dan is het altijd oppassen geblazen. Neen, het zijn gewoon de...

Je kunt veel met blikjes, je kunt een blik werpen in iemands wereldje, maar ook in de speeltuin. Dat doe je dan als je bang bent voor represailles, omdat je weet dat je wel heel fout bezig bent? Wij hadden het vroeger niet zo breed. Dit moet dan de verklaring zijn voor waar ik u nu deelgenoot...

Ik werd vanmorgen om vier uur wakker en hoorde later op de radio dat er het boekenbal was met de zin van Nescio “jongens waren we, maar aardige jongens”. Meteen dacht ik aan mijn favoriete boek en zette de cd op met het verhaal verteld en luisterde aandachtig en dacht er over er zelf een...

Een hele poos geleden begon het, een irritante zoem in het ene oor, nadrukkelijk aanwezig en zo’n geluid waarvan ik dacht: het is de verwarming die suist door de buizen, snap je, dat geluid? Afijn, in de zomerperiode wordt de ketel uitgezet, maar niet in mijn oor en ik vraag eega, zeg hoor jij...

‘Heeeee, hoe is het afgelopen, wat zei de huisarts?’ Ik vind het een aardige openingszin. Bij hoge uitzondering bel ik mijn hartsvriendin met wie ik normaliter schrijf en dat al meer dan dertig jaar. Ze is verbaasd, maar soms is een telefoontje wel handig. ´Roos, wat een verrassing...

Er zit een heel bot iemand in mij, die eruit wil. Hoe ouder ik word, hoe meer mijn ware persoonlijkheid tot uitdrukking komt. Het is gewoon te vermoeiend om altijd maar je meest zonnige gezicht te laten zien. Dus tegenwoordig trap ik mensen op tenen, vraag ik kort en zakelijk naar diepste...

Eindelijk kon ik hem weer eens niet bijbenen, de hond. Hij was al op leeftijd en had blijkbaar een goede dag. Hij dook de polder in toen ik zijn riem had afgedaan en volgde in een aardig tempo het met houtsnippers bedekte paadje dat tussen de sloten liep. Ietwat verbaasd en opgewekt volgde ik op...

‘We moeten toch gauw eens een afspraak maken!’ ‘Ja, dat doen we zeker. We bellen wel hè’. Maar vervolgens verstrijken de dagen… en de weken… en de maanden… Want je bent druk, druk, druk. Het dagelijkse jachten en jagen. En voor je het weet ben je je belofte vergeten. Je wil wel,...

Ik kon mijn oren niet geloven, toen er een spotje op de televisie kwam dat begint met de woorden "Na de laatste klap vond ik het genoeg. Zo kan het niet meer, ik zei: ik wil hier samen uitkomen". Ik dacht even dat ik misselijk werd, wat is dit nu voor een raar iets. Iedereen die ooit...

Als mijn vriend Paul zijn hond uitlaat, wenst mij altijd goedenacht. Nu was het afgelopen nacht zo, dat er op dat moment een egel over straat wandelde. Mijn kennis over egels gaat niet verder, dan dat zij in de winter een winterslaap houden en in het bos thuishoren. Dus niet midden op een...