Alle inzendingen over ademhalen

...de auto terug ben. Vandaag mag ik opgelucht ademhalen, ze liggen nog in de kofferbak. Bij het passeren van de schuifdeuren steek ik mijn handen in mijn zakken. Een euro! Anders ben ik veroordeeld tot zo'n lullig trekmandje. Angstzweet breekt me uit! Er zal toch wel ergens in mijn zakken...

Ik staarde over het meer op een ligstoel. Fenomenale kleuren lieten mij wegdromen van het schouwspel van de ondergaande zon. De herinnering overheerste mijn gevoel. Een diepe ademhaling! En zucht volgde. Ik pakte het glas dat naast mijn ligstoel op een lage tafel stond. Met gesloten ogen nam...

Voetstappen die de honderdmeter in negen seconden liepen hoorde ik dichterbij komen. Een kind kwam hijgend langs de schappen van de pasta en slaolie en riep: ik heb het! Ik heb het mama”. Als een turnster sprong zij omhoog in de armen van haar moeder. Tiffany ademde stevig uit en zei: “Oei, je...

...morgenochtend in Rusland!' 'Dat weet ik.' Adam trok de deken op over Helena's schouders. Lange tijd lagen ze zo, oppervlakkig ademhalend en zonder te praten, totdat de kou tussen hen opsteeg en ze de paarden omdraaiden en op huis aan gingen.

...definitief mijn gezichtsveld uit. Ik kon weer ademhalen. Het beestje had zich waarschijnlijk vergist doordat het huisje en de hele omgeving waren bedekt met een laagje sneeuw. De verhoudingen waren zoekgeraakt. Het was begin maart en er lag hier in de buurt van Winterberg nog heel wat. Als ik...

Ik stond naast het sterfbed van mijn opa. Zijn klamme warme handen lagen op het laken. Ik keek ernaar. Ik hoopte op een wonder, maar wist dat dit er niet zou komen. Opa zou sterven. Zijn ademhaling ging steeds sneller en onregelmatiger. Een traan gleed over mijn wang, en drupte op het laken. Opa...

...je ledematen, dan je gelaatsspieren, gelijkmatig ademhalen nu… ja, zo is het goed,” hoor ik fluisteren. “Wie praat daar?” “Ik. Je gezonde verstand. Je inwendige stemmetje. Je hebt me vast weleens gehoord – deze mail NIET posten, deze confrontatie NIET aangaan, dat extra glaasje wijn...

ik vertrouwde ons boekje mijn laatste zinnen toe. zwaarmoedig. opgegeven strijd. ik benoemde het gevoel van falen, het gebrek aan kracht. Wanhopig probeerde ik mezelf te maskeren door te benoemen tegen deze wereld te willen zijn, een wereld die me zoveel pijn doet. Ik zei je dat alles anders zou...

Ik open mijn ogen en knipper een paar keer. Ik probeer te wennen aan het donker. Ik zie de silhouetten van de andere vrouwen op de zaal. Ik hoor hun regelmatige ademhaling. in...uit...in...uit. Totdat ook zij, een voor een, wakker zullen worden. Van binnen is het een chaos, ik ben mezelf kwijt....

Het is op zaterdagochtend druk bij de bank. Voor de balie staat een rij wachtende klanten en ook bij de geldautomaten duurt het even tot het uitgespuugde geld in hebberige handen kan verdwijnen. Voor de deur stopt een taxi. Een oude dame stapt moeizaam uit en schuifelt naar binnen. In haar handen...

...Manon Uphoff. Ze komt voor ‘Het Moet Eten, Ademhalen, Slapen.’, haar nieuwste boek over body language. 'Als God de vrouw schiep dan is het om ze venijnig uit de hoek te laten komen' zei ze eens. Zeker, maar ik zie meer dan dat in mijn vrouwen. Om te ver- en bewonderen. Ziet hoort...

...ze last van stuiptrekkingen en problemen met ademhalen. BDE-achtige ervaringen kwamen bij dit experiment niet voor. In een later uitgevoerd onderzoek van R.A. MacFarland naar de gevolgen van zuurstofgebrek constateerde deze arts dat bergklimmers op hoge bergtoppen lijden aan...

(voor Maryam Irene Haley (1981 - 2007)) Je bent geboren op 30 december 1981 in Chihuahua, Mexico. Je had een Mexicaanse moeder en een vader uit Wales. Je woonde tot je twaalfde in Mexico en daarna verhuisde je met je familie naar San Diego. Je had een ellendige jeugd, omdat je door een oom...

...omlaag. Verschroeide aarde kon opgelucht weer ademhalen. En 's middags was de zon er weer; veel milder dan voorheen. Misschien was het goed dat hij was weggegaan, want wie blijf, komt nooit terug. Soms treur ik om al het eigene dat verloren ging. Al het eigene dat elkaar was. Zijn woorden,...

Als baron kan ik mij het een en ander permitteren en dus boekte ik een weekje Rimini in een luxe hotel. Eenmaal aangekomen werd ik vriendelijk ontvangen door de eigenares en haar dochters. Ik kreeg een royale kamer met bubbelbad en uitzicht over de Adriatische Zee. De meeste gasten waren net als ik...

...Je bent niet meer van de jongsten. Diep en traag ademhalen. Beheers je. Het werkt, maar ik voel me uitgeput. Ik sta te trillen op mijn benen. Om niet helemaal voor lul te staan tracht ik door mijn scheef gezakt montuur een imponerende blik op de samoerai te werpen. Hij likt over zijn vlezige...

Ze sluit haar ogen. Voelt gedurende een paar seconden een scherp verlangen schrijnen in haar hart. Hoofdschuddend spert zij haar ogen wijdopen: “Néé! Ze mòet verstandig blijven” Ze dwingt haar linkerhand het stuur los te laten om naar rechts richting aan te geven; vervolgens draaien haar...

Ben op weg naar de drogist. 3.07 grijze haren. Bij mijn linkerslaap. Daar werd misprijzend op gewezen door mijn vriendin. Zij laat geen ogenblik onbenut om mij op mijn tekortkomingen te wijzen. En dat zijn er nogal wat, heb ik begrepen. Mij op de kast jagen heeft zij tot kunst verheven. Of het...

‘Niet denken, maar voelen. Alleen maar voelen’, herhaalt opperhoofd Maarten voortdurend als een soort mantra. Zijn stem klinkt monotoon en zacht. ‘Voel. Maak contact met je innerlijke zijn. Voel je energie. Ervaar je kracht.’ Jaap spant zich in om de bevelen van de meester op te volgen. Hij...

Laatst was het weer zover. Ik was bezig aan een gedichtje en ineens haperde ik. Ik wist niet meer wat ik moest schrijven. Het werd stil om me heen en langzaam nam de stilte bezit van de kamer. Waar daarvoor het tikkende geluid van het toetsenbord de studeerkamer had gevuld, was er nu alleen mijn...

De laatste tijd leek niets meer zeker. Thuis draaide alles om mijn 5 jaar jongere zus Kelly en mijn middelbare school voelde nog als het dragen van te ruime kleren. Die school was oud en kil, mijn klasgenoten onbekend. Leerlingen uit de hogere klassen keken op ons neer, soms rookten ze of dronken...

The Wall van Pink Floyd kent vele mooie nummers, maar het nummer Mother steekt er voor mij, na al de jaren van het beluisteren van deze band, met kop en schouders boven uit. Waarom? Het woord moeder heeft voor mij een enorme emotionele lading. Misschien omdat ik zelf vader ben en een vrouw heb...

...voelt hij tegen zijn rechterarm. Hij hoort ademhalen, snel in en uit. Niet van hem. Daar staat iemand. Een vrouw. In een dikke bruine jas. Hij trekt zijn hand terug die op haar mouw rustte. Waarom schrikt zij niet? Ze kijkt strak voor zich uit, hijgt snel. Heeft zij hem opgemerkt? Hij volgt...

...hem hoort Kees de kapelaan geil en hijgerig ademhalen. Alle alarmbellen gaan onmiddellijk af. Met de hand voor zijn klokkenspel duwt Kees verontwaardigd de kapelaan van zich af en rent zo snel ie kan de kerk uit. Plagerig prikt de zon hem buiten in zijn gezicht. San Lorenzo! Waar haalt die...

...ze weer in bed lag hoorde ze haar man rustig ademhalen. Wat slaap hij nou toch lekker, nu hij niet veel alcohol had gedronken, dacht ze. Ze bleef op haar rug liggen en keek naar boven. De slaap wilde maar niet komen. Opeens kreeg ze de schrik van haar leven. Ze zag duidelijk de vrouw van de...

(voor Halina Poswiatowska (1935 - 1967)) Je bent geboren als Halina Myga op 9 mei 1935 in Czestochowa, Polen. Jouw moeder was Stanislawa Mygowa (1915 - 2013) en jouw vader was Feliks Myga (1909 - 1977). Jouw zussen waren Elzunia (1942 - 1945) en Malgorzata. Jouw broer is Zbigniew, geboren op 12...

Uitgerekend op het hoogtepunt, toen ze zou gaan bevallen van haar derde achtte ze het moment aangebroken om tot een bekentenis over te gaan. Ze wilde de waarheid vertellen aan haar man, de vermeende vader van alle drie de kinderen. Eerst dacht hij dat zijn echtgenote ijlde en uitgeput door de...

Zij kwam het laantje naar het oude huisje op fietsen dat verscholen lag tussen de oude knotwilgen, eiken – en lindebomen die hier al eeuwen stonden. Het leek alsof de tijd hier had stil gestaan, het geheel ademde een sfeer van geheimzinnigheid uit. Het leek wel een surrealistisch landschap,...

Ik kijk naar het monster. Het slaapt. Een uur geleden is het vanuit de keuken naar mijn slaapkamer gekropen. Daarna heeft het al zijn tentakels opgevouwen en is het gewriemel van zijn geschubde lijf overgegaan in een rustige, regelmatige ademhaling. Nietsvermoedend ligt het nu voor mijn bed te...

Er is een hondje aangereden. Een groepje mensen, meest kinderen, dromt samen, twee dierenambulances verlenen bijstand. Het lijkt wel op een heuse reanimatie. Ik weet het niet, ik heb niet zoveel verstand van hondjes, maar volgens mij is het hondje dood. Morsdood. 'De Chinees heeft het gedaan'...