Alle inzendingen over rafael van der vaart

...groot naast me, de brug hoog boven mijn hoofd, de diepte van het inmiddels zwarte water om ons heen, overal lichtjes en wat een vaart! Het deed me duizelen van ontzag. Ik keek om en zwaaide. Dag, Stora Bältbron! Toen hadden we Zweden nog niet bereikt.

...hebben wilt en je denkt dat je de juiste koers vaart. Maar opeens heeft het leven iets anders voor je in petto. Daar sta je dan, volkomen verbaasd, geen woorden die deze situatie kunnen beschrijven. Speelt het lot een spelletje met je? Nieuwsgierig als je bent sta je best open voor een spel en...

...bijkans gek wordt als er weer ijs op de vaarten en sloten ligt. Ik niet, van mij mag het warm water regenen. Een ander onderdeel ging over mensen die zingeving aan hun bestaan op dit ondermaanse wilden geven. Allen duidelijk goed terecht gekomen, bovenmodaal ontevreden, er moet toch...

...agendapunten schoten de voorzitter in vliegende vaart door het hoofd en het was moeilijk, bij zoveel charme en charisma, zijn aandacht erbij te houden. De assistente was bovendien jarig en was door de "senior consultant" verrast met een tablet melkchocolade en door de secretaris met een fles...

...oververhitte rode bloed dat met een geweldige vaart door zijn aderen werd geperst. Het suisde en het gonsde dat het een lust was. Benno opende voorzichtig zijn ogen en zag dat het onder water helemaal donker was en liet het laatste beetje lucht uit zijn longen lopen; toen werd het opeens...

...fiets en begon te fietsen en wel met zo een vaart dat hij het luchtruim koos en naar de maan fietste. Het ging heel gemakkelijk en de maan scheen vriendelijk. Eenmaal op de maan vond hij een bordje. Ben net verhuisd, het is me hier te druk, zie je zo op mars, B. Ha dacht foppe, weer...

...Samische brandewijn Viidna zou onze lijven in de vaart der graden doen opstomen...! Van een buitentemperatuur van rond de 23 graden vorst naar een binnententtemperatuur van diezelfde 23 graden in de plus. Tijd heeft mij geleerd dat vrijwel niets automatisch gaat. Niet meer zo makkelijk als...

...en het krachtige, machtige voertuig mindert vaart en komt tot stilstand. De trein zal me op mijn bestemming brengen; het dorp Rijssen in de verre provincie Overijssel; een reis van anderhalf uur. In Rijssen heb ik vrienden gevonden.... Ik beschouw het weidse landschap vanuit mijn coupé....

...als je dat kunt is het hartstikke mooi, want je vaart er wel bij dus! Als je er wel bij kunt varen, dan zegt dat heel iets anders namelijk dat je er wel bij kunt varen - en dat is weer heel iets anders… net als : gevaren en ‘gevaren‘ hetzelfde woord is maar een wereld van verschil is.. ...

...haar jeugd echter trouw. Met de auto rijdt ze, haar hoogbejaarde opa naast zich, weer eens naar de vaart toe, beleeft opnieuw de vreugde van het kind-zijn.

...op een positieve wijze wordt voortgestuwd in de vaart der volkeren? Ik vind het misbruik van alcohol in het snelverkeer een zeer ernstig misdrijf. Ik vermoed dat van de ernstige verkeersongevallen het merendeel wordt veroorzaakt door bestuurders die alcohol gedronken hebben. Vele onschuldige...

...keurde ik je af? Dit zegt tenslotte alles over mij. Het antwoord bleek zeer eenvoudig. Omdat er een groot verlangen achter schuilt! Yolanthe, jij vaart je eigen koers gewoon. Op het oog, vrijwel zonder problemen. Eigenlijk wil ik gewoon iemand zijn zoals jij. Nou ja, misschien iets meer...

...en verre horizonten Wij wuiven onze ballon opgewekt na Vsarwel en behouden vaart!

...En kijk, daar gaat zij...in haar boerenkielzog vaart ze algauw er welles bij, wat ze toch maar mooi verdiend; de lieve nietsvermoedende kippige liplezer op de wenken bediend: "Hoe je met tien stappen in de ik-vorm blijft". En wie kent haar nou niet...haar maandelijkse intuïties zijn al...

...verre horizonten. Wij wuiven onze ballon opgewekt na. Vaarwel en behouden vaart!

...dat zijn staart ervan gloeide! Zoef! Met een vaart van jewelste landde hij in de takken van een verweerde kerstboom. Die stond vlakbij een armetierige stal. Au! Dat kwam hard aan! De kleine ster begon te huilen van schrik. Hij glinsterde nog maar erg zwak en zijn vijf puntjes en z’n mooie...

...iedereen. Soms maken mensen bijzondere persoonlijke dingen mee en is er totaal geen sprake van winterdepressie, maar gewoon van geluk. 'Zonder geluk vaart niemand wel': die zin kwam ineens in mijn gedachten en dat deed mij denken dat er altijd de hoop is, soms zelfs de zekerheid. Het...

...onze singels en sloten schoongemaakt en er vaart dan een grappig bootje door diezelfde singels en sloten, soms met een huif erop, zeker als het regent, maar vaak gewoon open zodat je de bestuurder, kapitein of hoe je zo iemand dan ook noemt te kunnen zien. Deze week is onze singel aan de...

...zielen draaien en wentelen in ons in razende vaart, als hemellichamen rond hun as. De brug tussen de eilanden van onze zielen is verwoest, of is er nooit geweest. Zo blijven de geestelijke verschrikkingen van mijn vriendin mij vreemd en onbekend en speelt zich tussen ons het schimmenspel van...

...allemaal op volgend jaar opnieuw op sloten, vaarten, grachten en ondergelopen velden te kunnen scheuren. Want wat was het mooi, al die mensen op de singel bij ons voor de deur, en ja, het was koud, maar al die mensen trotseerden de kou om de ijzers onder te binden, alle leeftijden kwamen...

...sinds jaar en dag meestal een boot die op diesel vaart, maar toch. Het kan niet meer. Zie ginds komt geen stoomboot meer, maar een zeilboot of een zacht zoevende elektrische boot. Liedjes kunnen best worden aangepast. Als Piet van een zwarte boeman, die met een roede de stoute kinderen naar een...

...Emo Capodilista, die verlegen was en afgezonderd leefde. Je voerde ook lange telefoongesprekken met hem en je had een ontmoeting met hem. In 1956 verscheen jouw dichtbundel 'Passo d'addio' bij de uitgeverij van Vanni Scheiwiller in Milaan. In 1971 verscheen jouw essaybundel 'Il flauto...

...je de schilder/kunsthandelaar Vincent Jansz van der Vinne op als curator van het Teylers Museum. Vincent vertrok na een fikse ruzie met de directeur Martinus van Marum, die ervoor zorgde dat de grootste elektriseermachine van zijn tijd werd gebouwd. Als curator was je in 1790 betrokken bij de...

...haar aan mijn hoofd die dacht dat het zo een vaart zou lopen. Maar toch. Een paar mensen die ik leerde kennen hadden mij er al meermaals op gewezen dat ik wel goed was. ‘Ik had potentieel’, zoals zij het zo netjes stelden. Het vleide mij wel, maar heeft toch lang geduurd om enigszins...

...op de rimpeling van de tijd met een gestage vaart. In het zog van het vaarwater scheurden de gedachten naar andere tijden. Kortstondig slechts, zoals het leven zelf, dacht ik toen en het verlangen ontstond; ik wou mezelf verliezen in de ontkenning van de werkelijkheid en de tijd scheuren...

...Op het verlaten boerenpad verminderde ik nu vaart. Bij de derde waarneming viel mijn mond open. De tuinder had precies op de smalle strook waar de arbeiders werkten, de bewateringsinstallatie aangezet. Op de rest van zijn land was het kurkdroog! Hoofdschuddend en met open mond, vervolgde...

...in mijn zak heb zitten, het kreng neemt met een vaart voldoende afstand van mij, hangt boven de daken, ik schiet nog net een paar plaatjes waar ie als stipje op te zien is... Leve de vooruitgang, maar ík neem al schijnt de zon nog zo fel, een paraplu mee de volgende wandeling want als dit nog...

...ogen. `God zegene haar,' bad innig een oud moedertje. `God zegene haar en het kind.' Het moet heerlijk zijn geweest, daar te staan juichen te midden dier menigte, daar te staan juichen en lachen en bidden en schreien... Stil, het is misschien maar beter, dat wij daar niet te veel aan...

...de donderslagen dreunen door het woud, als de nederknetterende bliksem de takken doet kraken en scheuren, de stammen doet splijten, die de rivieren buiten hun oevers doet treden, en zich verheugt in het woeste geweld van het water, als het stormloopt op dijken en muren en mensenwoningen. De...

...had? Waarom de feeëngesprekken bij haar nadering zo plotseling waren verstomd? En dachten ze, dat ze niet gezien had, hoe daareven de feeën, zij, die immers altijd tezamen waren, nu één voor één, om geen argwaan te wekken, het bos verlaten hadden, en hoe ze elkaar nu opwachtten op de...