Alle inzendingen over verleden

...Omtzigt in de gelederen wordt het hoog tijd dat het roer omgaat, de democratie is namelijk voorgoed verleden tijd… zou Pieter een paar broers hebben?

...heden en ook zal opduiken in de toekomst. Woedend ben ik op mijn verleden, maar hoe hard mijn hart ook schreeuwt..het verleden zal ik nooit vergeten en vergeven.....daarom zal mijn woede eeuwig rond woeden.....

...geconfronteerd worden met een echo uit het verleden hakte er in. Een Volvo V70, hij rijdt in een Volvo V70 was alles wat ik kon denken op dat moment. Ooit zei een man dat hij mij een vrouw vond voor een Volvo V70. Een aparte opmerking vond ik. Ik ben niet geïnteresseerd in automerken, maar...

...aaneengeregen letters tot nog slechts schimmig verleden. Als trosjes spelende beelden worden ze verdrongen door het nieuwe heden en verdwijnen ze als vlinderende scherven uit de grachten van het thuisfront, die werden uitgehold door de beitel des tijds. De jaren zuigen het geheugen van een mens...

De tijd schrijdt langzaam, maar zeker, voorbij het leven dat ik lijd. Mijn tijd vergt steeds meer verleden, de herinnering plengt tranen en toch zing ik voort. Niets mag ongehoord.

Als je vanuit het verleden leeft, loop je achteruit naar morgen.

...opgeslagen, hier raap ik telkens mijn verleden op bij elke pedaalslag, bij elke blik die ik in de verten werp, bij elke ronding van de weg, bij elke boerderij waarvan de omtrekken mij steeds helderder voor ogen staan naarmate ik hem vaker passeer. Pas bij het vallen van de...

...hij kijkt kijken de voorbijgangers net weg, niemand ziet hem, hij is even zichtbaar als zijn schimmen uit het verleden. Dan verlies ik hem uit het oog, opgenomen door de massa. Ja.. het was een mooie dag.

...het volgende: de toekomst wordt gezien door het verleden te extrapoleren en het nu wordt gezien als een onderbreking van de weg naar de toekomst. Het nu is veel meer dan wachten op de volgende stap. Het is alles wat er is. Het nu is de enige plaats waar zich de scheppende energie bevindt. Het nu...

...bewust was verkeerden haar gedachten in het verleden. Andere beelden kwamen haar voor. En steeds weer zag ze zichzelf. Want had ze niet hier gelopen? Had ze daar niet gestaan? Was haar gehele leven tot nog toe niet geweest als die eenzame persoon die zich nu in het onderste gedeelte van de...

Een maandagmorgen in de zomer omstreeks 9.30 uur in een dorpje in het Vlaamse Land waar de tijd van toen was blijven stilstaan. Het marktplein liep stilaan vol op de wekelijkse marktdag dat zich onder en rond de eeuwenoude linde had opgesteld. De zon scheen vrolijk op het gelaat van de kijkers en...

Overeenkomstig graven psychiaters en archeologen vaak diep in menig verleden...

We waren destijds het flatje gaan bezichtigen; mijn goede oude moeder die niet meer te midden van de levenden is en ikzelf. Men noemt de flatjes in de Nassaustraat in Tilburg ook wel "Russische flatjes". Hun balkons worden gesierd door een vlechtwerk van steen en ze stammen uit de vijftiger jaren...

...niet gelovig, doch een visite aan de katholieke kerk deed mij Gregoriaans tot rust komen. Een verleden meerstemmig, een altaar en een lam.

...citaat uit 'Afkes tiental.' een in het verre verleden geschreven boek door Nienke van Hichtum. Onder haar eigen naam Sjoukje Bokma de Boer een tijd getrouwd met Pieter Jelles Troelstra. Troelstra was toen al vooruitstrevend en ruilde zijn vrouw in voor een jonger exemplaar. Het was een geluk...

Je was zeven of acht jaar oud. Je wist dat het tijdstip was aangebroken als de mevrouw met de mintgroene kaarten in de klas kwam. Je wachtte lijdzaam tot je naam werd genoemd, je kwam naar voren en liep mee naar het busje. Vervolgens werd je in het geblindeerde voertuig, via een jou onbekende...

Thuis spraken we het dialect van zuidelijk Brabant: we zeiden "oew" en "hedde gij"; een taal die we ons als kinderen razendsnel eigen maakten, te midden van de buurt- en klasgenootjes met wie we knikkerden, rolschaatsten en de zweep om de felgekleurde tollen sloegen, maar onze Friese oma, die...

...grijs grijs en nog eens jawel grijs. Niet het verleden wat die kleur heeft maar het heden alleen: het grijs verdwijnt zodra het avond wordt, de kaarsjes aangaan, de lampjes en de koffie geurend op tafel geparkeerd. Buiten grijs, net als soms die massa in m'n hoofd, net als bij iedereen....

Omgeven door huiselijke bescherming leven mooie vrolijke bloemen en stengels vol krullende bladeren onbezorgd in een kleine wereld. Ze geuren nog steeds als hun verre voorzaten, die eens tierig bloeiden in wijde, ruige woestenij, rondom de tenten en kudde van aartsvader Abraham. Deze man deed...

Zondagavond 7 januari 2017 keek ik naar het tv-programma 'Kruispunt' van de KRO. Het wekte natuurlijk mijn nieuwsgierigheid, omdat ik de plek, waar de uitzending plaats vond, heel goed kende. De hoofdpersoon was de politicus Gert-Jan Segers van de ChristenUnie, die na een drukke campagnetijd...

...in korte tijd verwerken. De scherven van het verleden worden door de realiteit naar de achtergrond gedreven en op hun plaats gezet. Als de informatiestorm luwt, rangschikken oude en nieuwe herinneringen zich naar hun tijd van ontstaan. De losse eindjes zijn geknoopt, de werkelijkheid hersteld...

...geschonken, verlichtte mijn eenzame uren. De ongenadige tijd vertekent en verheerlijkt het beeld dat oprijst in onze geest van ons verleden en vaak nog denk ik terug aan die mooie, maar door eenzaamheid getekende jaren, doorgebracht in mijn bovenetage

Wanneer je verleden tijd bent, zorg dan dat je voltooid bent.

De stappen die je achterlaat halen je nooit meer in.

...in een vakje van zijn portemonnee. Vijftig Euro heb ik betaald voor de vernietiging van een deel van mijn verleden: "mon chèr passé"; onachterhaalbaar, voorgoed verloren.

...we weten. Het is de bagage die we meenemen. Het verleden zit in ons gevoel, in ons hoofd en zien we om ons heen. Er is maar één toekomst in het heden waar we ons minder bewust van zijn. Het zijn de zinnen die we horen en uitspreken. Achteloos en makkelijk. Het is een dagelijkse activiteit:...

...heden, ik gooi mij eruit. Beken een crimineel verleden, ik heb een dubbeltje gejat uit de portemonnee van mijn moeder, ben ik niet trots op. En nu, nu zorg ik voor de mens die zichzelf niet verzorgen kan, heb ik elke sleutel in handen. Ik laat ze in de waan, ik laat ze leven. Poezenkind ligt...

In vroege jeugdjaren was ik weleens met mijn ouders het lage, carré-vormige, witte gebouw, ontworpen door architect Jos Bedaux gaan bezichtigen, onwetend en onbewust dat ik er in latere jaren mijn entree zou maken als studente (bij die gelegenheid stapten roze flamingo's, "geleend" van het...

Ik ben de lange weg nog eens gegaan: over de Ringbaan West, langs de Professor Cobbenhagenlaan, langs de studentenflats, de kamers die ik ken, waar we discussieerden tot in de nacht onder het lamplicht. Jonge jongens en meisjes scoren nu bij "Subway" een "baguette". Zo was ik eens en zo was...

...zit ze daar. de thee van het verleden hebben ze geen spijt. Samen zijn ze volwassen geworden…..ze kijkt hem aan en vraagt : nog een kopje? en zijn de thee lach is puur om hun samen zijn… de zachte blik in haar ogen, als ze naar hem opkijkt. Zij, die hem...