Verhalen

De firma’s Organon en Schering zijn gestopt met pogingen om hem te ontwikkelen. De anticonceptiepil voor mannen. Ik voorzie daardoor, zij het op het nippertje, een redding van de wereldeconomie. Toen ik laatst een collega vroeg om een concept eens even wat verder uit te werken, weigerde ze. Si...

De hitte van de dag bleef onder een deken van wolken hangen. Zelfs de krekels zwegen. De oude waarzegster Christina kon de slaap niet vatten en liep naar beneden voor een slok water. ‘Waag het niet om te gillen!’, siste plotseling een stem in haar oor. Een hand greep ruw naar haar keel. Het bli...

Wat een herrie weer in de tent. Het tuinhuisje annex slaaptent van de Paus, Castel Gandolfo, ligt onder vuur. Castel Gandolfo! Lijkt wel iets uit een stripverhaal. ‘Kuifje en de herrie in ‘Castel Gandolfo’ of zoiets. Paus Benedictus XVI zal vandaag in zijn “zomerresidentie“ Castel Gand...

Dit is deel 1 van 3 delen van het essay dat ik heb ingestuurd voor de Kant Essayprijsvraag, uitgeschreven door Filosofie Magazine. 1 De prijs van de verkoop 2 De kracht van suggestie 3 Beschaving 4 Economische slaven 5 Cultuuromslag 6 De echte zomer Inleiding Vandaag is informatie met ...

Ik schrok, probeerde een verontschuldiging te bedenken. Ik bracht mijn gezicht vlak bij het hare. Maar ze keek van me weg naar de klok. Ze deed gewoon alsof ik niet bestond. Dat was wel het toppunt! Eerst zulke gemene gedachten over mij en dan dít! Even vergat ik mijn nieuwe toestand, maar al snel ...

'Goede morgen mevrouw, U ziet er goed uit', zei m'n huisarts en wendde zijn blik van mijn vakantiebruine voorkomen terug naar zijn computer. Ik vulde zijn gedachten in; gelukkig, het gaat goed met haar, snel klaar. Met twintig minuten vertraging op z'n spreekuur maakte hij een gehaaste indruk....

Hij: "Ik ga straks even naar de dokter, ik denk dat ik een liesbreuk heb." Zij: "Huh???" "Ja, je weet het, als ik bij de dokter kom, kan ik hem precies aanwijzen waar de pijn zit en hem precies vertellen wat ik voel". "Ja, jij wel. Ik kan dat nou eenmaal niet. Ik weet niet eens wat voo...

India was mooi; maar niet wat ik ervan verwacht had. Afrika was prachtig maar vreselijk. Zuid-Amerika heeft iets dat wij niet snappen, dit maakte mij bang en terugkeren. Altijd maar weer terug, terug naar het rare Nederland waar ik mij nu eenmaal thuis voel. Zelfs Indonesië, een land waar wij toch ...

Excuus maken schijnt in de mode te zijn. Zelfs van onze paus wordt dat verwacht. Hoe komt dat toch. Als je erover nadenkt, lijkt het erop dat onze democratie en vrijheid van meningsuiting zich tegen ons keert. Wij mogen niet meer zeggen wat we denken. Waarom niet eigenlijk? Misschien omdat e...

Lang haar heeft ze. Charmant oogt ze. Ze lacht me vriendelijk toe. Zelf sta ik op de drempel van deze kroeg. Net over twaalven. Op zondag, nota bene. De klokken beieren, ze roepen mensen naar de kerk. Maar mij behelst geen godsdienstlust, maar jajemlust. Jonge jenever, voor hen die niet me...

Zeven dagen en nachten bevind ik mij nu al in deze toestand. Vrij als een vogel kan ik mij verplaatsen. Afstanden, muren en sloten hebben voor mij geen betekenis meer. Ik – of wat daarvan over is, laten we zeggen: mijn geest – gaat met de snelheid van de gedachte naar elke willekeurige plaats d...

Lieve moeder, De reis was alles behalve eenvoudig! Zeker de bedompte treincoupé en het werkelijk ongemanierde spoorwegpersoneel van Frankrijk. Hoe elegant in Zwitserland, zo chaotisch daarna in Genua. Maar ik ben een lieve moeder en ik heb mij kranig gedragen. De hoteleigenaar - of houder, hoe...

Soms stippel je je leven uit, je weet precies hoe je het hebben wilt en je denkt dat je de juiste koers vaart. Maar opeens heeft het leven iets anders voor je in petto. Daar sta je dan, volkomen verbaasd, geen woorden die deze situatie kunnen beschrijven. Speelt het lot een spelletje met je? Nieuws...

Emigreren? Weet je zeker dat je dat wilt? Ik ben juist altijd jaloers op jou. Heerlijk in de stad, alles bij de hand, altijd wel wat leuks te doen. En dan praat je over emigreren? Naar ons dorp nog wel? Nou lieverd, ik vind het niet slim, maar wil je er best bij helpen. Het vereist wat aanpassinge...

Het is stil in huis, na 17 jaar gaf Moortje het op, ze stierf op mijn schoot. Ik heb haar begraven in mijn voortuin, wil even geen huisdier meer. Een paar dagen later, nationale dierenasieldag, zo zielig al die katten in kooien. "Alleen even kijken", dacht ik, maar ik smolt bij de aanblik van ...

Dit wordt geen noodkreet, maar een oproep. Al zou deze hartenkreet met gemak voor een noodkreet kunnen doorgaan. Arbeidsgehandicapten; helaas ben ik door een ernstige ziekte behorend tot die categorie. Niet als gevolg van de ziekte zelf, die heb ik overwonnen, maar als voortvloeisel van een bijna tw...

Burgemeester Letizia Moratti van Milaan vindt dat het afgelopen moet zijn met al die broodmagere mannequins die de catwalk ontsieren. Ze overweegt zelfs een verbod. Ik kan het natuurlijk absoluut niet met haar eens zijn. Want een korte studie mijnerzijds bracht aan het licht dat magere modellen onte...

Alsof het allemaal levensecht is. Wat een passie, hij gaat er helemaal in op, helaas voor hem is het maar een illusie. Het is maar een spel, maar wel door zijn eigen gouden handen bestuurd. Hij wint de wedstrijd, zelfs na een 3-1 achterstand weet hij te zorgen voor een overwinning. Fifa ’06, een h...

We lopen in de stad, het is erg warm en we gaan van winkel naar winkel. Vooral het overdekte gedeelte van het centrum bevalt ons erg goed, het is daar lekker koel. Ik betrap mezelf erop dat ik eigenlijk wel bang ben dat we uitgepraat raken. Ik heb Elif dan ook al een hele tijd niet gesproken. Ik h...

Ik zou zo graag willen dat er geen terroristen meer bestonden. Geen verhalen waaraan je twijfelen moet en kan. Gewoon beleefde en vriendelijke mensen, zou dat iets zijn wat nog kan? Dan kom ik deze morgen geheel tegen de gewoonte in op een plek waar alles vredig en vriendelijk is. Alle mensen jo...

maar als er een toestand bestaat waarin de ziel voldoende evenwicht vindt om er geheel tot rust te komen en zichzelf te hervinden zonder zich het verleden te behoeven herinneren of vooruit te behoeven lopen op de toekomst, waarin de tijd niets voor haar betekent, waar het heden immer duurt zonder ...

Pijn. Schrijnend is het. Ik kom het niet te boven, al doe ik mijn best. Hóe doe ik mijn best, en waar héb ik het over? Over de al te plotselinge dood van mijn zeer geliefde partner. Van Jou. Ik kreeg het à bout portant te horen. Rauw. Plotseling. Ja, ik weet het – het leven gaat v...

De zoektocht duurt al zo lang, maar heb ik nu al gevonden? Ik durf het niet te zeggen, ik vrees dat ik erg dichtbij ben maar het nog net niet heb bereikt. Drie maal in mijn leven heb ik ja gezegd, bij de Doop, Communie en het Vormsel. Maar ook heb ik eens nee gezegd, bij tegenspoed. Ik vroeg U zo ...

Prins Thomas was nog maar vijftig jaren oud maar was erg ziek. Hij was als de dood voor de Dood. Wat de dominee hem ook vertelde over de Hemel, het leek hem onbetrouwbaar en onwerkelijk. Het ergst leek het hem te moeten stikken en langzaam en angstig te moeten sterven. Hij liet zich adviseren hoe er...

“Ik verzeker u,” sprak Pim Fortuyn, “ik word minister-president.” Ja. In de Hel. Maar die broer van Pim, Marten, is ook niet helemaal goed bij zijn hoofd. Ik neem u even mee terug naar die dag in het voorjaar van 2002. Marten Fortuyn zat in de tuin een broodje te eten. Bericht op de radio: P...

Taalverloedering begint daar, wanneer taalgebruikers zich-bewust-niet interesseren voor verkeerd taalgebruik. "Je weet toch wat ik bedoel" is een veel gehoord excuus. Maar deze taalgebruikers snappen niet waar het om gaat. Deze afnemende interesse voor de eigen taal is niet alleen zichtbaar ond...

Iedereen heeft zijn leven op een bepaalde manier gepland. Middelbare school, universiteit, verliefd, verloofd, getrouwd, gezin. En hopelijk nog de carrière. Eindigend met pensioen en een vredige dood. Maar dat je eigenlijk niet weet of het ook zo gaat lopen, maakt het leven zo mooi en verassend. Ve...

Ik had er zo naar uitgekeken. Na een drukke week even heerlijk samen ergens uit eten. We kozen voor de chinees en zagen tot onze vreugde dat er een lopend buffet werd gegeven. Met onze borden liepen we langs de overvolle schalen. We schepten van alles een beetje op. De keurig gedekte taf...

‘Met veel ballen graag!’ klinkt het uit 20 monden tussen 12 en half 1 ’s middags in de eetzaal. Nee, soep zonder ballen is eigenlijk geen soep. Dus ach, wat haalt het uit, dan gooien we er toch nog een paar pondjes gehakt door iedere dag! Zij blij, dus wij ook blij. Zo gaat het en zo hoort het...

25 jaar geleden. Als de dag van gisteren. Ik loop op het schoolplein van de kleuterklassen, een beetje onwennig nog. Net vier jaar geworden en klaar voor de basisschool. Ik wil een grote meid zijn, maar ik ben bang en onzeker. En dat wordt snel opgemerkt door de andere kinderen, vooral door één me...