Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Het merk "Fortuyn"

“Ik verzeker u,” sprak Pim Fortuyn, “ik word minister-president.” Ja. In de Hel. Maar die broer van Pim, Marten, is ook niet helemaal goed bij zijn hoofd. Ik neem u even mee terug naar die dag in het voorjaar van 2002. Marten Fortuyn zat in de tuin een broodje te eten. Bericht op de radio: Pim is vermoord. Marten stond op. Even het merkenbureau faxen.

Ken je dat? Een naam wordt een begrip, en handige jongens registreren dan snel die naam als merk. Marten heeft zich ook aan die truc schuldig gemaakt. Marten die zich nooit veel aan de politieke avonturen van zijn broer gelegen had laten liggen. Maar na diens dood heeft hij in mei 2002 wel als de gesmeerde bliksem de familienaam laten registreren als merk. Vreemde actie. Niet Marten, maar de geestverwanten van Pim hadden de naam moeten registreren. Immers, het ‘merk’ Fortuyn had alles te maken met een foute politieke groepering, en niets met een ernstig verzuurd broertje.

Okee, persoonlijk zou ik mij ook doodschamen wanneer rare types als patjepeër Meneer Van As, blootmodel Winny de Jong en nazi-sympathisant Michiel Smit er met mijn naam vandoor gingen. Maar ik heb goed nieuws voor Marten. Dit stelletje schorum is ooit bijeengeraapt door Pim zelf. Omdat dit het ideale slag mensen was om ons land naar grotere hoogten te brengen. Onze Grote Leider zelf heeft deze mensen in zijn gelederen opgenomen. Daarmee heeft Pim zijn familienaam tot speelbal gemaakt van mensen met grote ego’s en weinig verstand. En uiteindelijk is die Mat Herben de hoeder van de naam en het gedachtegoed van Pim gebleken. Mat die door dik en dun achter de partij is blijven staan. Mat die zich voor het goede doel herhaaldelijk als kop van Jut heeft laten gebruiken. Ik meen dat hij nu voor de achttiende keer opnieuw is ingevallen als fractievoorzitter, de schat. Niet zure Marten, maar Mat gaat wat mij betreft als hoeder van Pims gedachtegoed, over het gebruik van de naam.

Dat gedachtegoed van Pim was overigens niet op de eerste plaats het vergroten van inkomensverschillen. En vreemdelingenhaat had, in tegenstelling tot wat veel mensen denken, evenmin de hoogste prioriteit bij Pim. Waar het Pim dan wél om te doen was? Humor! Want we hebben wat afgelachen…

Het begon al met Mat Herben tijdens de formatie van Balkenende-I. Alle nog geheime afspraken lagen op straat: Mat had midden op het Binnenhof frank en vrij met een kladblok met aantekeningen lopen wapperen, en was geflitst door een fotograaf-met-telelens. Jazeker, Mat was militair. Bij de communicatie-afdeling, dat spreekt! En na de vorming van het kabinet bleek de LPF-staatssecretaris voor familiezaken, mevrouw Filomena Bijlhout, nog te hebben bijgeklust in Desi’s Doodseskader. Aftreden dus, met een flinke financiële regeling. Nou ja, de regeringsdeelname van haar collega’s bleek eveneens van korte duur. Daarna de oppositiebankjes. Met mensen als Hilbrand Nawijn. Ooit heb ik de twijfelachtige eer gehad, samen met hem een treinreis te mogen maken. Alle inzittenden van de wagon wendden regelmatig beschaamd het hoofd af, wanneer Hilbrand op luide toon de ene platitude na de andere ten beste gaf. Met die veel te harde snerpstem van hem. Aan het eind van de rit werden in de trein aspirientjes rondgedeeld. Tegen de oor- en hoofdklachten. Hilbrand Napijn…

En de een na de ander liep weg, of moest weg. Zowel uit de Rotterdamse raadsfractie als uit de Kamerfractie. Een soort tien kleine negertjes dus, met excuses aan de heer Verualia, eh, Vorela, eh… Nou ja, sorry. En op de valreep keerde de zieltogende LPF Gonny van Oudenallen nog even de rug toe. Ze was niet welkom. Om volstrekt onduidelijke redenen, trouwens. Want iemand die een greep in de kassa doet en die feiten verdoezelt in een administratieve puinhoop: dat is toch juist de LPF’er ten voeten uit? Maar hoe dan ook, gelachen hebben we wel.

Terug naar de actualiteit. Marten heeft onlangs bij de kiesraad geklaagd, want de LPF heeft de naam afgekort tot Fortuyn, en daarmee het merkenrecht dat Marten zich had toegeëigend geschonden. Maar bij de kiesraad houden ze ook wel van een geintje. Ze hebben de LPF gelijk gegeven: die mag zich gewoon Fortuyn noemen. Marten zoekt het maar uit. Een stelletje lolbroeken bij elkaar, die erfgenamen van het gedachtegoed van Pim. Ze zijn echt heel veel leuker dan Pims zure broertje. Ik beloof u dat ik ze in de gaten zal blijven houden.
At your service!

Schrijver: Driek Oplopers, 9 september 2006


Geplaatst in de categorie: politiek

3.2 met 6 stemmen 751



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Eva
Datum:
15 september 2006
Email:
Evamenschchello.nl
Erg goed dit verhaal. Yahooadressen kan ik niet beantwoorden, dus dan maar zo.
Groeten en ik lees je wel weer :) Eva

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)