Anti-conceptie
De firma’s Organon en Schering zijn gestopt met pogingen om hem te ontwikkelen. De anticonceptiepil voor mannen. Ik voorzie daardoor, zij het op het nippertje, een redding van de wereldeconomie.
Toen ik laatst een collega vroeg om een concept eens even wat verder uit te werken, weigerde ze. Sindsdien ben ik ook vertrouwd met het begrip anticonceptie. Een lastig fenomeen, dat het kantoorleven soms grote schade toe kan brengen. Maar ik pik het niet. “Waar zijn je anti-conceptiepillen,” bulderde ik haar toe, “want zó kan het hier niet langer! Geef hier!”
Sinds de jaren-60 staat ons land economisch aan de rand van de afgrond. Hoofdbrekens bij economen en sociologen. En opeens wist ik hoe het kwam. Die anti-conceptiepil heeft een verwoestende werking. Want allerlei concepten stierven de afgelopen decennia een voortijdige dood. Wat dacht u van het concept “melkpak dat wél makkelijk open gaat”? En van het concept “dieet dat wél werkt”? Of het concept “trein die wél op tijd rijdt”? En niet in de laatste plaats het concept “regering die ons land wél fatsoenlijk bestuurt”?
Allemaal niet gelukt. Anticonceptie…
Ik maakte mij grote zorgen. Want de situatie dreigde nog verder te verslechteren. In laboratoria werd hard gewerkt aan een anti-conceptiepil voor mannen. Ik zag mijn laatste hoop in rook opgaan. Als straks niemand meer in staat is om een concept te ontwikkelen, dan is het afgelopen. Stilstand is achteruitgang, toch? Maar er gloort hoop aan de horizon. De anti-coneptiepil voor mannen komt er voorlopig niet. Gelukkig maar.
Ik heb inmiddels van de gelegenheid gebruik gemaakt om twee nieuwe concepten te ontwikkelen. Het eerste concept ontstond vrij eenvoudig en spontaan op het terras van de traiteur die ik regelmatig bezoek. Ik zat even te kletsen met een vrij klein en tenger uitgevallen meisje, dat bij de traiteur werkt, maar nu vrij was. Ze is grappig, hartelijk en erg mooi. Dus niet gehinderd door onze generatiekloof babbelden we er vrolijk op los. Het gesprek kwam op haar stoere brilletje. Ze vertrouwde me toe dat ze wel erg kippig is. Min 8! We hadden het over de onhandigheid van een brilletje dat regelmatig in de weg zit. En opeens sprak ze de memorabele tekst: “Vooral in bed ben ik bang dat mijn brilletje breekt. Want als ik vrij, dan hou ik hem op. Ik wil alles zien!” Ik snap er niets van: vrijen is toch juist een kwestie van gevoel? Je ziet toch niets als je innig ineengestrengeld bent veranderd in één grote kluwen armen en benen? Maar ik heb als oplossing het volgende concept bedacht: er bestaan duikbrillen met op sterkte geslepen glas. Niet kapot te krijgen in bed!
Het tweede concept is zo mogelijk nóg eenvoudiger. De vrouw van wie ik zielsveel hou, op wie ik smoorverliefd ben, en van wie ik ’s nachts niet kan slapen, stelde onlangs licht verwijtend dat vrouwen vooral een goed gesprek willen, terwijl mannen vooral uit zijn op seks. Zoals u weet ben ik nogal een man van compromissen. Dus voortaan ouwehoeren we wat mij betreft gewoon door onder het vrijen.
yahoo.comGeplaatst in de categorie: humor
humor
753
Geef je reactie op deze inzending: