Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Barcode

Iedereen heeft zijn leven op een bepaalde manier gepland. Middelbare school, universiteit, verliefd, verloofd, getrouwd, gezin. En hopelijk nog de carrière. Eindigend met pensioen en een vredige dood. Maar dat je eigenlijk niet weet of het ook zo gaat lopen, maakt het leven zo mooi en verassend. Veranderingen in je sociale netwerk; nieuwe vrienden, mensen overlijden, noem maar op. Maar ook de veranderingen in de wereld, hetgeen dat om je heen gebeurt, de maatschappij.
Leven bestaat bij de gratie van diversiteit of verscheidenheid dus situaties die wij vaak goed of slecht noemen. De enige troost die je hebt is dat lijden of slechte situaties dus een functie hebben in het geheel maar dat moet je dan wel leren zien en dat is niet voor veel mensen weggelegd.
Helaas heeft deze medaille van levensgeluk twee kanten. Slechts de mensen die de diepste dalen hebben overwonnen kunnen ook werkelijk bewust die hoge pieken beleven. Ik heb op die manier al wat offers gemaakt. Littekens zijn ontstaan, die je herinneren aan hoe het ook kan zijn.

Problemen en lijden zijn deel van het leven. Dat begint al in een landschap. Ga maar naar Oostenrijk, je zult geen berg vinden zonder dal. Maar of ik de diepste dalen al heb gehad? Ik hoop het. Toch is het ook een uitdaging om die toekomstige obstakels te overleven. Maar zoals iedereen weet is het probleem het grootst als we er midden in zitten. We richten ons zo op het probleem dat we de oplossing niet meer zien. En vaak ligt de oplossing ook nog eens in onszelf.

Ik vergelijk het leven met een trein. Soms stappen er mensen in, soms stappen er mensen uit en misschien dat je op een gegeven moment zelf van trein wisselt. Soms wacht je op een bepaald station en soms heeft de trein vertraging. De trein kan bergopwaarts en -afwaarts gaan. Soms gaat de trein voor je gevoel sneller of langzamer. Je gaat plotseling door een tunnel of geleidelijk aan wordt het vooruitzicht iets lichter. Stroomstoringen, ongewenste obstakels op jouw spoor; het duurt soms even, maar jouw trein rijdt altijd verder. Totdat je jouw bestemming hebt bereikt, waar die ook mag zijn.

Je zou het leven ook als een sinusoïde kunnen zien, die representatief is voor jouw structurele beweging door het leven. De pieken en dalen die natuurlijk de hoogte en dieptepunten vertegenwoordigen. De amplitude die weergeeft hoezeer jij stabiel door het leven gaat of dat je dus iemand bent van de ups en downs. De evenwichtstand die bepaalt waar jij in het leven staat. Welke plek op de maatschappelijk ladder neem jij in en met wat voor gevoel. Zelfverzekerd, twijfelend. De periode die natuurlijk kenmerkend is voor je levensduur en zo is de grafiek op meerdere manieren te transformeren.

Zo zou de mathematische zekerheid van wiskunde een indruk en afdruk kunnen geven van jouw leven. Stel hierbij een formule op en je ziet dat jouw leven op nog andere manieren te vervormen is. Horizontale, verticale verschuiving of uitrekking, om maar in wiskundige termen te spreken. Bij misschien elke keuze die je maakt in je leven, wordt bepaald op welke wijze jij zo’n factor beïnvloedt. De formule verandert dus elke dag, elk uur, misschien elke seconde wel.

Deze formule hoort bij het verhaal dat je met je meedraagt. Zoals een product een barcode kent, kennen wij ook ons eigen verhaal. Waar al onze belevenissen, gedachten, keuzes in verwerkt zijn. Iedereen heeft een andere barcode, dat is het unieke aan de mens. Deze barcode, dat bén jij. Dat kan je niet beïnvloeden of veranderen. Het verandert met jou mee.

Veel mensen die in ellende zitten hebben blijkbaar meer voordeel van hun ellende dan nadeel. Hoe zit dat dan in elkaar? Wat zijn de voordelen van ellende?
Door ellende kun je je onttrekken aan de moeilijkheden van het leven (vechten) en je kunt daarmee dus aandacht opvragen voor je ellende. Dat heet kicken op negatieve aandacht. Als je dit een lange tijd volhoudt werkt dat zelfs zo verslavend dat het helemaal niet interessant meer is om gezond te zijn. Want wie ben je dan wel als je ellende er niet meer is. Heb je zoveel positieve talenten ontwikkeld dat mensen je daarom interessant vinden? Of kun je toch maar beter je ellende en gezeur blijven exploiteren als een marktkraam waar ieder toch langs moet als hij hondenvoer moet kopen bij de volgende kraam.

Schrijver: Ankie, 8 september 2006


Geplaatst in de categorie: psychologie

3.5 met 4 stemmen 770



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Olaf
Datum:
20 september 2006
Je hebt een aantal mooie metaforen gebruikt, petje af daarvoor. Het was ook wel interessant om te lezen, vooral de inleiding, erg mooi. Ik vond alleen dat het op een gegeven moment langdradig werd om nog een metafoor voor hetzelfde tegen te komen, en nog één.
Verder verwachtte in het slot een conclusie op iets uit het begin van de tekst. Het werd echter een conclusie op iets uit het begin van het slot, 80% van de informatie was onnodig voor die conclusie. Daarom heb ik een zeven gegeven. Let wel dat ik geen professionele schrijver of zoiets ben, trek je er niet al te veel van aan wat ik zeg ;).

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)