Verhalen

Het leek zo'n doodgewone maandag te worden: de wekker ging om de gewone tijd -en dus weer veel te vroeg- af, op het werk gebeurde niets bijzonders en ook de avondmaaltijd was heel gewoon. Ik stapte gewoon op mijn fiets, kwam gewoon bij m'n voetbalvereniging aan en stond aan de bar met een bekende,...

Wallen tot op mijn enkels. Al een hele week. Ik heb waarschijnlijk iets goed fout gedaan bij de kinderen, want ze zijn me behoorlijk aan het straffen. Ik kom er helaas maar niet achter wat er aan schort, en hoe langer dat duurt, hoe langer zij het volhouden. Het begon allemaal toen ik weer moest...

Misschien kent u deze uitdrukking niet, maar toen ik haar tegenkwam werd ik de titel van dit verhaal. Ik ben niet gelovig meer, maar mijn god(in), wat een ongelooflijk heerlijk wijf! Geen blad voor de mond, gewoon zeggen waar het op staat, "neem mij zoals ik ben", en dat heb ik dus gedaan. Ik be...

De dag dat ik werd ontdekt heeft altijd veel voor mij betekend. Iedereen wist wie ik was. Ik hoorde er helemaal bij, nadat ik een eeuwigheid in volstrekte anonimiteit had doorgebracht. Maar mijn reputatie is geknakt. Iedereen kijkt mij voortaan met de nek aan… Het was heerlijk om beroemd te zij...

Verkloot ben ik, genadeloos verraden. Hoe anders konden zij mij ooit in de holte van die boom vinden? Maar ik wist het. Onze bende werd veel te groot. Er was gemor en velen waren malcontent. Zij wilden steeds méér buit! Zelf de baas spelen. Maar die ben ik verdomme en ik alleen. Zijn zij dan ve...

Ik wilde al lang niet meer dat ze ging. Ik wilde dat ze bleef. De hele nacht. Ik had het willen fluisteren in haar oor. Ik had het van mijn balkon willen schreeuwen. Ik deed het allemaal niet. Ik verborg mijn verlangen. Ze had duidelijk gezegd al dat ze niet zou blijven slapen. Wij waren niet me...

Het is me altijd een raadsel geweest dat die zware dingen in de lucht kunnen blijven hangen. Daar zal ik dan wel vrouw voor wezen, want een verklaring of logica heb ik hier niet voor. Vroeger zei ik dan ook altijd: “Ik ga nooit vliegen, maar wel varen, vliegen kan ik niet en zwemmen wel”. ...

Op het water rust het lichaam zonder weerstand. De blakende zon warmt dat wat verkoeling vindt in de onpeilbare diepte aan de oppervlakte. De rimpeling die het lichaam omringt is kalm en regelmatig. De natuurlijke golfslag omarmt als een zorgende moeder. Er lijkt niets nodig, alles schijnt aanwezig...

Anne kwam in een combinatieklas, een hele kleine groep 3, groep 4 en groep 5. In het begin deed Anne niet mee met het lezen, dus vroeg juf haar mee te doen. Vervolgens vroeg juf Ina haar om met haar mondje de letters en het woord te vormen, zodat juf kon zien dat ze met de klas meedeed. Zonder gelui...

Toen ik je daarstraks in de bus zag zitten wist ik dat ik je wilde bellen. Ik deed het niet. Ik stelde het uit tot vanavond. Ik heb je net opgehangen. Nu schrijf ik je al weer deze brief om mijn excuses te maken. Zo blijf ik weinig daadkrachtig: Ik kan praktisch niets doen zonder dat het me spijt. D...

Afgelopen zaterdag, 19 augustus 2006, vond in onze hoofdstad het 25ste Prinsengrachtconcert plaats. Een kwarteeuw klassiek op de prachtige Prinsengracht in Amsterdam. Na een mooie, zonnige dag spanden wolken samen en zogen zich vol met vocht. Ze losten enkele druppen, gingen uiteen en gaven de zon o...

Heel lang geleden (toen ik jong was) voetbalde de jeugd op straat, dat kon toen nog. Ook was het in die tijd heel gebruikelijk om op een blinde muur met krijt een doel te tekenen, in het midden van dat doel stond met grote letters ADO geschreven. Althans, zo was dat in Den Haag, in Rotterdam zal...

Als het grint van de oprit onder mijn voetstappen protesteert, ontwaakt een kat uit zijn middagdutje. Verschrikt schiet hij weg in de struiken. De grote hond blijft liggen waar hij ligt. Aangezien dat pal naast de voordeur is waar ik aan wil bellen en ik het beest zacht hoor grommen, knerpt het gr...

Het waren de donkere dagen voor Kerstmis dat Thomas zich niet goed voelde. Hij was nu vijftig jaren oud en zeer moe. Hij hoestte nogal wat en had spijt dat hij zo veel gerookt had. Hij had een makkelijk leven geleid maar geestelijk had hij het altijd moeilijk gehad door zijn verkeerde gedachten en a...

Hoeveel keer liep ik al langs het strand? En elke keer ontdek ik iets nieuws, het gat dat werd gemaakt in de zeewering bij Bergen aan zee. De doorgang naar de Parnassia vallei. Een schitterend natuurgebied. Egmond aan zee, het strand waar mijn broer zo graag kwam. We wandelden naast elkaar of ac...

“In de bioscoop lijkt mij de engelenbak de beste plek, niet dan? Ik bedoel, eerste rang klinkt naar soldaten, het balkon naar bonbons in ruil voor een toneelkijker.” De winkelbediende staarde de vrouw hulpeloos aan. Zijn blik dwaalde van haar gezicht naar de appel in haar hand en terug. “Me...

Volkomen terecht wordt er onderscheid gemaakt tussen goed en kwaad. Al eeuwen lang vanaf het ontstaan van de aarde. Zeker ook in het huidige leven en zonder twijfel in de toekomst eveneens. Hier is niets mis mee. Dit is alleen maar goed. Zeker voor mensen die geen onderscheid kunnen of willen maken ...

Óm ben ik! Ik, die niets van voetbal snapt en een scheidsrechter niet van een bal kan onderscheiden heb het licht gezien. Het heeft een tijdje geduurd maar eindelijk is het zover. Tijdens de afgelopen WK heb ik beroepsmatig naar wat wedstrijden zitten te kijken omdat er van mij verwacht werd dat ...

Ik moet bekennen dat ik wist dat het waarschijnlijk onze laatste nacht zou worden. De hele wereld leek samen te spannen om het aan me duidelijk te maken. Die nachtelijke mist die er ineens was, maar ook die ritmische zinnen die je maakte. Het deed me denken aan een dramatisch einde. Een einde waarbi...

Mijn naam is Nathalie, niet zo piep meer maar ook nog niet verbannen naar de geraniums. Anders gezegd, naast de bikinilijn heeft sinds enige tijd ook mijn bovenlip behoefte aan ontharing, de dames onder de lezers herkennen dit waarschijnlijk wel. Ik heb al heel wat strijd moeten leveren in mijn leve...

Het zou volkomen belachelijk zijn te ontkennen. Volkomen terecht wordt er onderscheid gemaakt tussen goed en kwaad. Al eeuwen lang. Vanaf het ontstaan van de aarde. Zeker ook in het huidige leven en zonder twijfel in de toekomst eveneens. Hier is niets mis mee. Dit is alleen maar goed. Zeker voor me...

Anne kwam in een combinatieklas, een heel kleine groep 3, groep 4 en groep 5. Over de problemen van Anne had juf Ina van haar collega Marleen gehoord en Ina kende Anne en haar broer Andreas en haar jongere zusje Alice, want ze woonden bij haar in de buurt. Juf probeerde haar aandacht over alle 3 de ...

Iedere dag als ik langs je foto loop, kijk ik even naar je. Ik geef je even een stiekeme knipoog of laat je mijn glimlach zien. Gewoon om te laten weten, dat ik je nog lang niet ben vergeten en dat dat ook nooit zal gebeuren. Er gaat namelijk geen werkdag voorbij, zonder dat ik iets aan je zou wille...

Ik wist zeker dat mama het niet goed zou vinden. Ik mocht nooit iets. Niet eens de straat uit. En oversteken al helemaal niet. Maar Mientje wilde graag en niet in haar eentje. "We gaan alleen even kijken, we zijn zo weer terug, ze merkt het niet eens!". We belandden in een smal steegje tussen hu...

“Goeiemorgen!”, piept iets dat lijkt op een menselijke stem. Ik hoor het vaag door de ijszaken heen die moeten voorkomen dat ik als een hamster de roltrappen ga bestormen en compleet gefrustreerd op en af ga hollen om mijn bolle wangen kwijt te raken. En ik kan het niet weerleggen. Mijn mond ...

Urine kan vreselijk stinken. Wie kent nog de krakeling? Niet van de warme bakker maar uit het straatbeeld. Een plaats voor mannen om snel af te kunnen wateren. Remedie tegen het wildplassen avant la lettre. Handig na een cafébezoek met teveel bierinname. De krakeling is om een aantal redenen (o.a. ...

NUVER POESTJE WIEND AN DIEK Voordat Thomas Haar tegenkwam bij de dijk van Lauwersoog en in haar ogen keek en de zon en de sterren zag stralen was er al heel wat werk aan vooraf gegaan. Hij zag haar terwijl hij op de dijk liep waar de weerman van de locale zender altijd over sprak met een “nuver...

'Dag Henkjan, met van der Pruyselaere hier. Ik dacht zo van; kom laat ik Henkjan eens even bellen omdat hij zich vanmorgen ziek heeft gemeld. Hoe gaat ermee ouwe rakker?’ ‘Eh..uche..uche.. niet zo florissant baas, en ik heet Janhenk en niet Henkjan.’ ‘Ach what’s in a name Henk eh Janh...

Weet u, zoals Toulouse-Lautrec afficheerde, zo zou ik willen kunnen schrijven, iedereen op de hak nemen en toch gewaardeerd worden. Wein, weib und gesang met de Franse slag, Henri zwiert nog immer rond in mijn hoofd omdat ik zijn stijl erg graag mag, ik zou hem een Friesche kopstoot willen voorzette...