Verhalen

Ik zie haar voor me, een jaar of achttien. Tenger, donkere ogen, een fijn besneden gezichtje. Het gitzwarte haar strak naar achteren gekamd. Slanke handen die onafgebroken bezig zijn. Ze zit iets voorover gebogen achter de oude naaimachine en laat de stof soepel onder de naald doorglijden. Pantalon...

‘Ik heb toch zó raar gedroomd, mam’, komt mijn zoon van veertien ’s morgens beneden. ‘Ik was op oude afgetrapte gympies aan het badminton spelen. Mijn nieuwe sportschoenen was ik kwijt’. Ik lach: ‘nou, dát zou zonde zijn!’ Nog geen maand geleden hadden wij die nieuwe badmintonschoen...

De telefoon... nee ik wil niet opnemen, dit is niet goed er is wat mis ik voel het... Het is zover na al die maanden is nu de tijd gekomen om afscheid te nemen van degene die me zo lief was... De laatste maanden ging je al erg hard achteruit, je werd van binnen opgevreten, alles in jouw lichaam w...

Vandaag las ik een stukje in de Margriet over de moeder van Bart de Graaff. Nog steeds loopt ze over van verdriet, over zijn dood. Daarover zou ik graag het volgende willen zeggen. Je eigen kind en zeker iemand als Bart verliezen, is een ramp. Die knul kreeg al zoveel voor zijn kiezen, dat ’t ...

De deur werkt inmiddels weer zoals het een deur betaamt en zwaait zonder mankeren vele malen per dag open en dicht. Het dingetje heb ik gelaten voor wat het was. Het bevindt zich nu in een vuilniszak. Met een slot is het zo, dat het niet te vast en niet te los moet zitten. Samenspraak tussen sleutel...

Deinend op onze Tjalk, langs Texel stroom afwaarts, realiseer ik mij dat Nederland ook erg mooi is vanaf een boot gezien. Ik voel mij intens gelukkig. De bruiloft van Leonie en Tjallie op het eiland had ik niet willen missen. Ferwerda heeft mooi gesproken over zielsgenoten. Mijn vingers spelen m...

Ik kijk op de klok, het is weer tijd, ik moet weer naar je toe... Vertwijfeld kijk ik naar die vrouw aan tafel, eenzaam en alleen zit ze daar ineengedoken verscheurd door verdriet. En ik sta op, ik moet naar jou toe en haar alleen laten, kan ik dat wel? Mag ik dat wel? Ik wil eigenlijk bij haar blij...

wat is dat wat ik voel, wat is die pijn die me gek maakt, wat is die altijd maar durende pijn? Wat is dat en wat moet ik ermee, het houdt mij in zijn greep ik kan niet doen wat ik zou willen het is afschuwelijk. Jaren, jaren had ik pijn, nergens werd ik begrepen, niemand wist wat het was. Het was e...

ik loop naar je toe, ik kus je maar het is niet meer hetzelfde, je bent een ander, een vreemde? je bent niet meer wie je was, ik herken je niet maar, maar herken jij mij nog wel, ik betwijfel het. Wazig kijk je voor je uit, ik slik mijn tranen weg, wat erg om jou zo te zien, degene die mij vroeger ...

het mag niet, maar toch doen wij het, elkaar zoenen, beminnen en liefhebben... Jouw ogen zo mooi, ik kan er in verdrinken. Jouw stem zo vast en streng, uren kan ik naar je luisteren. Jouw handen, ze volgen hun eigen weg en maken me zo gek. Jouw mond komt dichter bij, jouw lippen op die van mij...

Je kijkt me aan met die verlangende ogen, wat wil je van me en wat moet ik met jou? Je flirt met me, wat moet ik toch, ik besluit het spel mee te spelen. Ik kijk naar je mond, mijn ogen blijven daar hangen, ik kan niet, weg wat ben je toch een heerlijke vent, wat moet ik nou toch met je? Lnagzaam...

Papa, waar ben je? Mijn papa? Wie ben je? Je bent als een vreemde voor me. Ik weet niet hoe ik jou moet zien, ik weet niet wie je bent en wat je doet. Lieve pap, vroeger, het was zo van zelfsprekend, wij als gezinnetje, maar ineens moest je weg, de vrijheid in. Je ging wanneer jij het wilde, je ...

Er is altijd een lijn tussen droom en realiteit. Is je realiteit een illusie dan is de lijn hard en een doorbraak doet 'pijn'. Is je realiteit reëel, dan is deze lijn permeabel en vloeit het langzaam door elkaar heen. Je leven kan een droom zijn en je droom je leven. Is je leven een ill...

Ben ik oma geworden? Nee! Is er een kleintje geboren bij familie, vrienden of kennissen? Ook niet. En toch loop ik tussen de babyspullen te snuffelen. Petieterige hemdjes, broekjes, sokjes. Snoezige pakjes. Ik heb er lol in en koop van alles. Ik geef meer uit dan ik eigenlijk van plan was. Ach, wat ...

Ik kijk naar je, de tranen lopen over mijn wangen, ik voel aan je gezicht, zo koud maar zo vertrouwd. Gedachten schieten door mijn hoofd, dit is de laatste keer dat ik je zie, de laatste keer dat ik je kan aanraken, de laatste keer, nooit weer zal ik je zien. Levenloos lig je voor me, ik kan het...

Ze ligt op sterven. Drie jaar darmkanker heeft haar gesloopt. Met make-up was steeds veel te verbloemen tot bepaalde hoogte. Anderen voor de gek houden tegen beter weten in was bijna een dagelijkse bezigheid geworden. Doktoren en verpleegkundigen hebben haar familie afgelopen dinsdag laten wet...

Jij grote, knappe, mooie, sexy, sterke, onbereikbare vent. Wat ben jij een heerlijke man, wat zie je er heerlijk uit, maar zo onbereikbaar. Onbereikbaar voor mij, of toch niet? Wat ben je ineens gevaarlijk dichtbij. Ga weg, blijf van me af, nee kom bij me, pak me vast, zoen me, bemin me. Doe me...

Weifelend sta ik met de vaas oude bloemen in mijn handen. Weggooien? Eigenlijk zijn ze op. O ja, ze staan nog fier overeind. Geen enkele witte bloem heeft zijn kopje laten hangen. Maar de bruine randjes geven aan dat ze aan hun einde zijn. Drie weken lang hebben ze in volle glorie staan schitteren. ...

Ik heb zojuist mijn voordeur geschilderd. Het heeft me moeite gekost maar geen hoofdpijn, nauwelijks een gedachte. Met uiterste concentratie ben ik onbepaalde tijd, zeker langer dan het mij scheen, bezig geweest om alle spijltjes tussen de ruitjes zonder knoeien netjes te schilderen. Wat een genot...

‘Vergeet de juspan niet’, roep ik en passant, als één van mijn zoons staat af te wassen. Geen antwoord. Nee, natuurlijk niet, die heeft weer een walkman op z'n hoofd. Als ik ergens een hekel aan heb, zijn het die dingen wel. Ongezellig. Hoewel, ik moet bekennen dat ze soms best nuttig kunnen ...

Ik zie je aan komen rijden, o wat heerlijk, ik word al gek als ik je auto zie. Ik stap in… je rijdt meteen weg, kijkt me direct uitdagend aan... We praten over wat onbelangrijke dingen, maar weten allebei wat er komen gaat. Je kijkt me aan zegt hoe gek ik je heb gemaakt, en grijpt opeens… je ma...

Ze stonden samen op het bruggetje, de jongen en het meisje, en als je ze zou zien staan dan zou je denken dat je in een sprookje was beland. De zon scheen nog zwak. Het water kabbelde rustig onder hen door, maar hun was het alsof met wilde golven tegen de oever en tegen de brug aan werd geslagen....

Vanaf de straat zie ik je zitten, glurend achter horizontale strepen op 2 hoog, door sanseveria’s omgeven. Mijn ogen vangen je blik, een lach komt op je gezicht. Voor ik de deur van de galerij bereikt heb, opent je brede lach mijn hart. Jij, boezemvriendin van mijn schone mama. De zondag loo...

“HELP”…Ik schreeuw al uren de longen uit mijn lijf, maar mijn schreeuw sterft in het donker weg. Mijn keel is schor en mijn tong lijkt wel van leer… Had ik maar wat drank of desnoods water om mijn keel te smeren! Dan zou ik harder kunnen roepen Tranen bevochtigen mijn wangen en mijn kledin...

Over Ziera mijn rat. Ze sliep bij mij op bed, op mijn schoot en ook wel eens op m’n nek. Het was zo treurig die ene dag in juni. Het was al eerder begonnen. Al zo’n 2 maanden terug, rond half april. Mager werd je ook al at je genoeg. Ik dacht dat je gewoon verkouden was, of een griepje...

Al uren loop ik op het strand en kijk ik naar de golven. Ze fascineren mij. Het zand voelt zalig aan mijn blote voeten. Ik voel het tussen mijn tenen glijden. Alleen die schelpen doen zo verdomde pijn... Ze zijn scherp. Het is alsof ze zeggen: "Ik hoor niet hier op het strand. Gooi me terug in de z...

Jouw nummer uit mijn telefoon gewist, ik heb mij vergist. Gisteren dacht ik nog anders over jou, maar helaas, is het waar, je bent een junk. Vorig jaar om deze tijd was ik bereid om je te helpen, wist ik niet dat je me zo bedonderen zou. Maar nu, nu ik weet dat ik mij vergist heb, wil ik dat niet...

Getallen, gebeurtenissen, toevalligheden...of doodgewoon lot. Ik zeg, dat ik er een verband in zie en meteen word ik vreemd aangekeken. Maar vandaag wil ik gewoon zeggen, dat het lot is. Vandaag werd ik steeds geconfronteerd met de getallen 1, 2, 3, 4 en 5, met lot... 23 Euro is de boete die m...

Langzaam loop ik langs het water, het water dat mij roept. Ik loop de steiger op en aan het eind blijf ik staan. Ik moet. Ik kan niet verder. Zo sta ik daar een tijdje, ik kan niet verder. Mijn ogen dwalen af van de einder tot aan mijn spiegelbeeld, ik buk mij om mezelf beter te kunnen bekijken in ...

“Weet je wat jij moet doen?” vroeg hij, me aankijkend met een lichte glimlach om zijn lippen dansend. ”M’n bed inkruipen en pas weer wakker worden als het zomer is?” vroeg ik zielig met een dun stemmetje. Hij schudde zijn hoofd, de glimlach werd iets breder. “Dat is niet wat ik bedoe...