Verhalen

Het is in het jaar 1517 en Medemblik wordt aangevallen en geplunderd door het laaghartige leger van Johan van Selbach, die zelf geen donder uitvoert, maar wel de gruwelijke bevelen geeft en volop geniet van de gestolen buit. Hij is geen haar beter dan die losgeslagen piraat Wijerd Jelckama, die zich...

Kijk, dat niemand ons vertellen kon wat er moest gebeuren om al die nare virusjes te lijf te gaan, dat snap ik wel. Dat ook niemand precies wist dat een epidemie ineens een pandemie zou worden, begrijp ik ook wel een beetje en volgzaam als ik ben, liet ik me dus braaf prikken, jawel! Prik nummer 1 w...

Soms verbaas ik me er weer eens over hoeveel dieren op mensen lijken of mensen op dieren. Het is maar hoe je het bekijkt. Ook dieren willen zich allemaal voortplanten en een nestje bouwen. Het bekende huisje, boompje, beestje is ook hen niet vreemd. Het beestje zijn ze dan wel zelf of hun jongen, m...

Toon en Julia waren pas getrouwd. Het jonge echtpaar was fruitteler, had pas een appelboomgaard gekocht. Tussen hun fruitbomen stonden hier en daar wat dorre struiken. "Die lelijke dingen zullen we maar rooien," dacht Toon. Maar Julia keek vaak naar die onooglijke struiken. Zij scheen er toch iet...

Oh! Daar in de verte! In de grauwe sneeuwstorm zag hij twee raampjes, waarachter licht brandde! Daar stond een kleine hut. Stefan hoorde een grote houtzaag heen en weer gaan. Daar waren vast wel mensen, die hem wilden helpen. Daar zou hij vast veilig zijn voor die griezel, die hem achtervolgde! Gauw...

Een hele poos geleden liep ik met een paar hondjes via de Scheidingsreed langs het voetbalveld in Haulerwijk. Het was iets voor twaalf uur. Ik loop meestal rond die tijd met de hondjes – je komt dan niet te veel anderen tegen, wat wel zo prettig is. Maar vooral omdat een van de hondjes – een kl...

Blauwe gekneusde vingers hou ik eraan over, want wat gebeurde er wel - dat zal ik even uit de doeken, of vingers doen. Al jaren gebruiken we Ariël wasmiddel en omdat het gemak de mens dient zijn het de pods die ik voornamelijk gebruik want, zware wasmiddel flessen zijn hier helemaal geen optie meer...

Stefan, het zoontje van de bloemkweker, werkte hard in de grote tuin van zijn vader. Hij trok het onkruid weg uit de lange rijen bloemen. Met een schoffel maakte hij de aarde luchtig en kruimelig. Telkens zag Stefan spinnetjes en kevertjes, die hard weg renden. Stoorde hij met zijn werk die kleine ...

Oh ja, ze zijn er best, de kleine lieve attente acties die plaats vinden en je een glimlach geven, jazeker wel! Een vriendin is jarig en zegt: ga jij om het te vieren even gebak halen en laat weten wat je kwijt was, zo vieren we het op afstand en ik maak het geld naar je over, dat doen we en we pro...

'Ik zeg het je maar meteen, dat ik het allemaal vannacht gedroomd heb en dat je er zelf maar een waarde-oordeel op moet plakken!', balkt Adriaan de Wael tegen zijn boezemvriend Piet Tiet, de openlijk homoseksuele kapper in Doorn, die inmiddels naast zijn regenboogvlag een Oekraïense vlag voor zij...

Al het negatieve nieuws ten spijt, al die mensen die- het lef verzameld hadden om aangifte te gaan doen- ten spijt, is het dus gewoon een kwestie van: de bladzijde omslaan en verder gaan? Al die mensen die bezig zijn met- verwerken van, voor zover dat mogelijk is dan natuurlijk, die krijgen de dompe...

Nee, hij zou niet een Icarus worden, daarvoor was hij te bescheiden en te slim. Maar hij had wel de wens zich als een vogel te voelen. Nee, hij zou niet zoals in de mythe omtrent Icarus die probeerde te ontsnappen van Kreta, waar hij gevangen werd gehouden, door roekeloosheid falen. De vader va...

Twee rammen, qua sterrenbeeld dan en alle twee hebben ze veel zaken gemeen, niet alles natuurlijk maar veel wel! De ene werkt, de andere niet meer en dat wil weer zeggen dat overdag het contact merendeels via de app verloopt. Ook goed natuurlijk en elkaar op de hoogte houden van elkaars wederwaardig...

Geen voorstelling te maken van het feit dat- het vrede zou zijn, overal! Niet alleen in de Oekraïne, maar overal, vrede…stel je toch eens voor dat: er nergens narigheid zou voorvallen, dat er niemand het in z’n - of haar hoofd zou halen een ander te belagen met welk wapen dan ook? Er is voo...

Bijna iedere dag maak ik een wandeling door het dorp. Eerst langs de zuidkant. van de er door lopende, vaart tot de fraaie Meidoornlaan me opwacht. Een straat die er vroeger minder florissant bij heeft gestaan – volgens zeggen. Nu is het een mooi straatje, met nog ouderwetse klinkers en opgeknap...

We gaan op pad, met z’n tweetjes dit keer want afgelopen week was ik in mijn eentje weg en thuiskomend zit dan mijn maatje toch een tikkie verpieterd zeg maar, met z’n ziel onder de arm, niet letterlijk natuurlijk want dat zou niet goed zijn en waarom zat ie dat dan - wel dat is omdat: hij een h...

Het is zaterdag en op het winkelcentrum staan talloze kraampjes van de meeste politieke partijen zich te profileren, allemaal op hun eigen manier natuurlijk. Als we eerst even een rondje gereden hebben, besluiten we de horde te nemen en rijden in de scootmobiel het centrum op. Ondanks de schijnv...

Daar zat ze dan, even van het zonnetje te genieten in het park, waar ze niet al te vaak kwam. En hij kwam aan lopen; hij die er regelmatig vertoefde, vooral nu moeder Natuur op het punt stond de lente in al haar glorie los te laten. Hij liep richting het bankje waar zij zat en geloofde z’n ogen b...

Heerlijk in het zonnetje rijdend, afkomend van een artsenbezoekje naderen we een overgang die prachtig gemarkeerd wordt door een stoplicht en warempel het ding doet het nog ook! Reagerend op een sensor in de weg, lukt het me soms om- gas terugnemend net op tijd door het groene licht te rijden. De we...

Ach, in ons kasteel is het goed wonen," bromde het spook. "Maar om hier altijd en eeuwig gevangen te zijn en er nooit eens uit kunnen... O, mochten wij geesten maar eens naar buiten zweven!" kwamen deze laatste woorden er luid klagend uit. Er kwamen veel meer spoken bij de ramen staan. Die keken al...

Dichtbij het dorpje lag een groot bos, waarin een oud kasteel stond. Er woonde niemand in dat sombere, vervallen gebouw. Wat zag dat er naargeestig uit! De muren waren grauw, overal beschimmeld. En op sommige plaatsen gebarsten. Een van de vier torens was helemaal in elkaar gezakt. Je kon dat kastee...

Vandaag weer voor een klein checkupje naar het UMCG en het oordeel erover aanhoren. De taxi is extra extra vroeg dit keer in verband met de werkzaamheden in het centrum van Groningen. Ja zei de chauffeur: ‘Ik moet ook nog een klein jongetje ophalen uit een naburig dorp. Daarom ben ik even extra ...

Oh het is maar een kater zouden veel mensen denken en zeggen maar deze was er eentje die zijn bazinnetje vertroetelde, omdat zij dat ook deed voor het dier, het was zo’n kater die bijna stond te lachen als ze thuis kwam, Binky stond achter de deur te wachten op haar- het bazinnetje en die twee vul...

Een heerlijke zonnige dag noopt natuurlijk om naar buiten te gaan en zo deden we dat ook. Normaal lastig op donderdag maar vandaag dus niet, hoewel de voortekenen wezen op een minder geslaagd uitje want: buiten gekomen wordt ons pad geblokkeerd door een enorme vrachtwagen aan onze gebruikelijke afri...

Gisteren liep ik op weg naar de apotheek, even de buurtwinkel binnen, een paar kleine dingetjes kopen. Zoals gewoonlijk deed ik buiten een mondkapje op en stapte de winkel binnen. Op zoek naar wat ik nodig had, fluistert een van de winkelbediendes mij heel voorzichtig toe: ‘Meneer, vanaf vandaag...

Verhalen in de jeugd over de diverse oorlogen die grootouders en ouders hadden meegemaakt, ja natuurlijk kregen we dat mee, net als de verhalen van schoonouders, die veel acties meegemaakt hadden en dus de oorlog op een andere manier hadden meegemaakt, omdat ze in een andere omgeving vertoefden en d...

Lugubere verhalen maskeren het nieuws. Bloederige toestanden komen de woonkamer binnen. Daar, waar we voorheen moeite hadden met het gedrag van de vorige Amerikaanse president, je weet wel die met dat blonde haar, daar worden we nu geconfronteerd met een idioot die een land regeert alsof hij een spe...

Gisteren liep ik de plaatselijke apotheek binnen om enkele medicijnen te bestellen. Ik vroeg voor de zekerheid of dat mogelijk was. Ze bekeek m’n medisch dossier en zei: ‘Dat kan, maar van dat ene middel weet ik het niet zeker. Ik zal het nakijken. Zo niet dan bel ik u.’ Het was een middel dat...

Koster Willem Bloembol gaat de laatste tijd steeds harder achteruit en hij doet steeds gekkere dingen. Dat is dominee Henk Terkerke ook opgevallen, maar die gedoogt inmiddels alle malligheid van zijn medewerker. Zelfs toen koster Willem de kansel met honderden narcissen had versierd, kon dominee Hen...

Het ziekenfonds houdt van me en niet een klein beetje maar een beetje veel! Ze zijn smoor op me, eerlijk waar! Kijk, elke inwoner van dit heerlijke landje betaalt ziekenfondspremie en dat is logisch, alhoewel sommige mensen ervan uitgezonderd zijn natuurlijk, de dak- en thuislozen, net als de mensen...