De dames en heren die op "Sparrenheuvel" komen, verkeren in het voorland van de geestelijke aftakeling, op het hellende vlak van het leven dat ten einde loopt.... Een zaal van het Wijkcentrum is zo goed en zo kwaad als het ging ingericht als een echte "huiskamer" die gezelligheid en sfeer moet suggereren, met een lichtbruine houten kast, schilderijen…

Met een soort van weemoed voel ik het natte zand onder mijn voeten wegslippen. Zandkorrels glijden en glippen tussen mijn tenen. Mijn voetzolen zakken dieper weg , terwijl het zeewater klotsend in kleine golfjes, op en af in schuimende kopjes mijn benen omcirkelen. Een stukje van mijn kindertijd zweeft voorbij en zoekend rakel ik de beelden op van…

De zelfgemaakte poppen met de vertederende, lieflijke uitdrukking op de gezichtjes heeft ze weggeschonken, gegeven aan kinderen die haar niet kennen, kinderen van de naburige crèche, van wie ze de overgrootmoeder zou kunnen zijn, maar ze is geen overgrootmoeder, want ze heeft nooit een kind het leven geschonken. Ze haakt nu geen poppen meer, ze haakt…

Iedereen kent inmiddels het principe van the secret. In het Nederlands zou ik het gedachtekracht noemen, vandaar ook de titel van mijn blog. In oktober heb ik een hoger beroep in Utrecht. Ik ben bezig iets op te schrijven voor mijn verweer richting de rechtbank. Dit gaat dan naar mijn advocaat die het verweer aan de rechtbank opstuurt en dan hoop ik…

Op de plaats waar sinds jaar en dag "Zorgcentrum Zuid" is verrezen en waar de kolos van het verpleeghuis, waarin mijn dierbare vader de laatste elf martelende en slopende maanden van zijn langgerekte sterfbed heeft moeten slijten en meemaken, bevonden zich eens de gebouwen van een stenen jongensschool en van een meisjesschool uit Zweeds hout, waar…

Dat kan ik, als een van de besten. Met woorden pleeg ik moorden omdat ik u soms niet mag, sluier mezelf in de nacht maar soms pleeg ik de daad bij de dag. Als de mensen even niet kijken ga ik over lijken. Binnenkort kunt u een bombrief verwachten, ongefrankeerd. Ons lot is toch wel bezegeld.…

Er zijn van die mensen die altijd alles beter weten, ik noem ze dan ook Betweters, of je ze mannelijk of vrouwelijk hebt, vermeldt de historie niet want stel je voor dat er ook een vrouwelijke is dan is dat dus een Betweterin, of een Betweteresse? Dit woord wordt natuurlijk nooit opgenomen in de normale vocabulaire, zoveel is zeker. Maar die mensen…

Er was een oudere dame in mijn leven. Ze is de weg van alle leven moeten gaan en rust voor altijd. Ze heeft me het geschenk van de Taal gegeven. Van de Taal die eens gebruikt is voor brute, onmenselijke commando's, van de Taal die ook kan vleien, liefhebben, strelen, ontroeren, van de Taal die in haar huis de hele werkelijkheid herbergt. Toen aan…

Doorlopend heeft hij het over bukken, telkens maar weer, dondert er iets op de grond, bukken maar weer, wil je bloempjes vers van de grond: bukken in plaats van dat je stond. Een knip-buiging naar b.v. de Koning, weer een buk-sessie. Weer valt er iets uit m'n handen; ik ben bijna geneigd het te laten voor wat het is, plant ik mijn voet er maar…

een meisje speelde op het strand 't was een opvallend dingetje het kwam door wat zij droeg die dag een vrouwelijk rood stringetje zo'n klein driehoekig stukje stof met uiteraard een veter dat bij de één geweldig staat maar bij de ander voor geen meter dus dames gaat u naar het strand bedenk vooraf één ding voor als u niet zo piep…

Mijn fragiele, tengere vriendin, die de naam "Dionne" draagt, die het brood met mij deelt en die de lijnen van zorg en zorgelijkheid diep gegroefd heeft in haar gezicht, wilde de borstcrawl leren en ik adviseerde haar het water te vertrouwen en er haar hoofd op te leggen en in te dompelen terwijl haar armen het in een boogvormige beweging zouden doorklieven…

Onlangs was onze achterkleinkind Nika twee jaar geworden. We feliciteerden haar met kusjes, maar dat ze jarig was besefte ze nog niet. Al gauw ging ze weer spelen op de kinderglijbaan, samen met haar broertje Maico. Wat was ze druk dat lieve kind, gekleed in een roze jurkje. Ze zegt al heel wat woordjes en met haar blonde krullen is ze het zonnetje…

"Ik kom naar je" had ze in haar gebrekkige Nederlands op de Kerstkaart gekrabbeld. Twee maanden later, op een nog ijskoude maartdag, was het tijdstip van onze ontmoeting aangebroken. Spoedig bleek dat onze kameraadschap, die mijns inziens gedurende een vriendschap van twintig jaar was opgebouwd, afgebroken was tot de grond, zodat slechts een desolate…

"Haddon Hall" stond er op het papieren zakje dat versierd was met kleurige, gestileerde afbeeldingen van vlinders. Daar zaten goudkleurige manchetknopen in die mijn tante speciaal voor mij gekocht had in Maastricht. Ze pasten in de manchetten van de chique witte bloes die ze me cadeau wenste te doen. Ze vroeg me om de bloes te passen en voor de oude…

Eens bracht een wondermooie melodie me tot je en ik droomde in het sprookjespaleis van de verliefdheid, in de Aya Sofia van de Liefde, versierd met haar mozaïeken en arabesken, mijn prachtige droom Het bouwwerk van het paleis brokkelde steen voor steen af; een pijnlijk, verregaand demasqué Op haar ruïnes bloeit de taaie, maar toch kwetsbare bloem…

Ik kan niet beweren dat mijn eerste jaren op het lyceum zeer onaangenaam geweest zijn (vanaf de vierde klas begon de spurt voor het eindexamen en moest ik mijn verstandelijke vermogens ten top voeren; dit ten koste van mijn emotionele, creatieve en sociale eigenschappen). Maar in de eerste jaren was er nog mijn vriendin, dikke Taetske uit Goirle met…

Toch gek eigenlijk: vroeger werd er over opvoeden nooit zoveel gesproken, men kreeg kinderen, in sommige gezinnen zoveel en zo strak na elkaar, dan de oudste als vanzelf een beetje de taak van de moeder verlichtte. Die hield dat kind dan thuis van school ( zou nu strafbaar zijn) en het kind draaide mee als tweede moeder als het ware. Niemand die…

Op het gymnasium sloeg ik geen slecht figuur, maar na een "carrière" in bedrijfsleven en overige sectoren van de maatschappij, die men met recht desastreus of rampzalig in plaats van fortuinlijk of voorspoedig kan noemen, had ik mij aangemeld voor het schoonmaken van een kippenhok. Via een ruilhandelssysteem, speciaal ontworpen voor armoedzaaiers…

Na mijn psychose in het ziekenhuis was ik na anderhalf jaar wel eens toe aan vakantie. Mijn moeder en ik gingen naar het huis van mijn zus en hebben het er rustig aan gedaan want ik moet veel medicatie slikken en op bed liggen. 's Morgens haalde ik de krant en liet het hondje uit en de kippen en schapen eten geven dan lunchen dan rusten dan tour…

In mijn kinderjaren, werd ik veel getreiterd door leeftijdsgenootjes. Misschien niets eens omdat ze persoonlijk zoveel tegen mij hadden, maar omdat ik nu eenmaal niet paste in de gedragscode van het kinderleven. De middelbare school was voor mij ook een heel zware beproeving. Voor het einde ervan ben ik afgehaakt en heb nog een middelbare land- en…