Van de artefacten van de moderne textielkunst moet men kunnen houden. Op mij maken ze vaak een absurdistische, koele, koude, welhaast sinistere indruk die zelfs mijn middenrif in opstand doet komen en daar een welhaast fysieke weerzin doet ontstaan, vertaald in psychosomatische gevoelens van weerzin, verwrongenheid, angst en walging. Mijn trouwe…

De vooruitgang van de vrouwenrechten heeft de laatste decennia zeker vorderingen gemaakt. In het bedrijfsleven en in de politiek hebben steeds meer vrouwen hogere banen en leidinggevend werk. Maar bij een enkel punt zet ik nog wel een groot vraagteken. Al heel lang is het gebruikelijk dat een man een vrouw ten huwelijk vraagt. Tegenwoordig is het nog…

Meteen al de eerste keer dat de vrijwilligster de kamer in het Zorgcentrum betrad, viel haar blik op een gitzwarte hond van stof met glanzende kop en licht geopende, vilten, roze bek. Mevrouw verkommerde en vereenzaamde tussen de muren van haar kamertje, in het luchtledige van haar eenzaamheid, terwijl een haar onbekende wereld leefde en bruiste…

'Even een zakje vuil wegbrengen' zeg ik tegen eega en ik loop de galerij op, met mijn zakje huisvuil richting het containerhok... Eventjes de lift in, ik druk op "begane grond" en zoef langzaam naar beneden, zag vanuit mijn ooghoek haar al aankomen. Beneden staat zij dan weer, om de deur van de lift open te doen en ik lach haar toe door het…

Als de schaduwen op de muur vallen en wervelende patronen vormen, komen de herinneringen aan de oude tijd.... Er stond een berk voor het huis. Zij deed aan Russische winters denken. De schoonheid van de wereld was gaaf, ongebroken en ongeschonden. De zwart-wit-foto's uit die verre, vervlogen, voorbije tijd tonen ons gezinnetje met een baby, een mollige…

De sociale media.... Ja, dat heeft wel heel wat voordelen! Scholen, onderwijsinstellingen, wat voor bedrijven ook, zenden berichten naar alle schermen in huizen en kantoren. Wat komt het heerlijk snel en ongehinderd over! Hoe rap kan men daar ook antwoord op geven. Allerlei reacties zwermen naar de wachtende boodschappers. Mag er misschien een enkel…

Op een junidag waarop de gele, rode, witte en roze rozen in de plantsoenen als het ware alvast, zoals gebruikelijk ieder jaar, mijn verjaardag aankondigden, opende ik de zware, groengeverfde toegangsdeur van het trapportaal van het flatgebouw waarin ik sinds 27 jaar mijn domicilie gevonden heb. Een donker getinte man, vergezeld van een tengere, donkere…

Een zalige zomerse dag die je op verschillende manieren door kunt brengen, een beetje hangen, een beetje (klein beetje dan) zon. Wat zitten in de schaduw en als het te benauwd wordt, toch maar eventjes een ommetje maken... Een kort ommetje, zomaar zo'n klein rondje wat net genoeg is voor je benen, (ok voor je hele lijf dan) en zo kuier ik richting…

Opnieuw ben ik naar de gebouwen en naar de weiden gegaan, waar ik eens de liefsten heb moeten afgeven, heb moeten overgeven aan vuur en aan aarde..... De zalen zijn mij nu bekend; ze zijn opgesierd met parafernalia die bezwaarlijk kunnen dienen om het leed te verzachten.... Er zijn velen komen opdagen voor de lezing over rouwverwerking en ik neem…

Na vele jaren van literaire inspanningen gooi ik nu de knuppel in het hoenderhok en erken ik eindelijk, dat ik supermoe ben van al mijn literaire activiteiten. Ik presteerde zelfs boven mijn kunnen en de diverse redacties plaatsten maar een deel van mijn inzendingen. Hier op Nederlands.nl gebeurde hetzelfde. Mijn aanbod was altijd groter dan wat er…

Op de dag waarop opnieuw onregelmatigheden in haar borst waren aangetroffen, had zij een groot, wijnrood kussen aangeschaft voor negenenveertig euro voor Binky, haar enige kameraad. Het was een koninklijk kussen en Binky lag er pontificaal op, als een vorst, met uitgestrekte poten. Zijn vacht draagt een patroon van zwarte en bruine vlekken op een witte…

Het is een grijze dag in Biezenmortel. Onder een dichtgetrokken, grauwe hemel staan berkenbomen zij aan zij op het terrein van de inrichting en even verderop zie je de weelderige kruinen van kastanjebomen, verlevendigd door vele witte kaarsjes. Binnen, in de paviljoens, die fantasierijke namen dragen, vindt het vierentwintig-uursbedrijf van de zwakzinnigenverpleging…

Om je bescheiden, eenvoudige katafalk, gesierd door een fleurige rouwkrans van je diepbedroefde vriend, stonden zes stijlvolle, crèmekleurige kaarsen en een lied weerklonk uit je zo geliefde Oostenrijk; een treurig lied, toch gekenmerkt door een zweem van melancholie en zelfs door een zweem van vrolijkheid, gemengd met verdriet; een lied van eenzaamheid…

Het was een impulsaankoop. In een advertentie in een winkel had ik gelezen: "Te koop: goed zingende, gezonde kanarie". De man was het beestje komen brengen, te samen met de grote, witte kooi. De totale prijs bedroeg 30 euro. Vanaf dat moment vergezelde hij mij: mijn Pietje met het "punk-kopje" vanwaar grijze en gele veertjes parmantig omhoogstaken…

Nu de buschauffeurs langdurig staken en er wel degelijk een "maatschappelijke ontwrichting" is veroorzaakt, zoals ontkend wordt in de media, zijn we aangewezen op een stukje ongerief in de vorm van een busje van de Regiotaxi en mogen we diverse chauffeurs ontmoeten van allerlei pluimage. Zo leer ik op mijn weg naar het ziekenhuis een dame kennen…

De zomer had vroeg ingezet en zich al warm betoond die dag en de avond, gelardeerd met de silhouetten van de oude bomen in mijn wijk, legde zich nachtblauw over de wereld toen ik een paar brieven ging posten.... Al eerder was een kat met een grijswitte vacht en een bandje om de lieve nek die kennelijk rondzwierf zonder thuis, mij, klaaglijk miauwend…

Wielrenners noemen zulks vals plat, en dat is precies waar deze site in is terechtgekomen. Geen berg meer te beklimmen, geen afdaling om af te sjezen, de uitdaging verdwenen. Obligatie is de norm, de maat wordt niet meer genomen. In Engeland noemen ze dat tell tales, voor de vertaling verwijs ik naar Piet Ris, maar die bevindt zich ook al op een…

Tweemaal per jaar moet ik mij op de onderzoektafel uitstrekken. Dan worden mijn borsten beklopt en gekneed als deeg op de tafel van een hardhandige bakker..... Vervolgens bevind ik mij met de regelmaat van de klok in een onvrijwillige, ongewenste, maar innige omstrengeling met het röntgenapparaat in het ziekenhuis. Als het tijdstip van het onderzoek…

Tot voor kort had de vogel nog het hoogste lied aangeheven, mogelijk geïnspireerd door de lenteachtige sfeer waarvan de kamer doordrongen was, maar sinds enkele dagen zag ik hem op een merkwaardige manier rondscharrelen op de bodem van zijn kooi. Het onverwachte voorportaal van het einde? Bij nader toekijken kon ik zien dat hij één pootje krampachtig…

Met alle commotie van dien, moet nu ook het kwartetspel maar in de ban, want hoe vertel je kleintjes dat dit spel echt niet meer door de beugel kan? Ik trakteerde mezelf op blanke vla, een toefje slagroom erbij ook dat is er niet meer bij, de Negerzoenen buiten spel, wat, oh wat mag er eigenlijk nog wel? Gele advokaat mag ook niet meer, want dat doet…