In de typekamer was het niet goed toeven. Heen en weer geslingerd tussen de commando's van hogerhand en de spanningen van onderop, fungeerde de cheffin als onwillige buffer tussen beide regionen van het bedrijf en zelfs haar persoonlijkheid en haar lichaam waren het slagveld geworden waarop deze ongelijke strijd woedde; de hartklachten bleven niet…

De realisatie van het kwaad ligt op mij. Ik kan wel doen, wel willen doen, omdat de mensen dat eisen, alsof alles opgewekt gewoon weer doorgaat, maar dat lukt niet. Ik heb de lust in haar ogen gezien, tot kwaad. En ik vat het niet, zoals elk ander mens dit niet vat. Omdat het niet te vatten is. Ik ben bang dat psychologen mijn enscenering van ongeloof…

Een levenslange liefde en kameraadschap werden samengebald in die aanraking van haar hand op de mijne; de hand die nog de ring droeg die de liefde symboliseerde en bekroonde die mij de wereld heeft geboden; de bonte, veelkleurige wereld die zij nu voorgoed verliet. Die hand, alleen die hand nog die door haar zachte druk en lichte beweging te kennen…

Geen slachtoffers, zegt het nieuws. Geen doden, geen gewonden. Maar er is een hond gestorven. Men heeft hem horen huilen onder het puin. En nu is hij dood. Maar hij is niet nieuwswaardig genoeg voor de mensen om als dode genoemd te worden. Wat weten mensen ook van liefde. De onvoorwaardelijke liefde van een hond, die kennen ze niet. Alleen wie de trouwe…

Schaamteloos mooi gaan, verenpronkend gestolen uit de kont van een voorbij paraderende pauw. Het dendert maar door, naar de rand van de afgrond. En ik, ik kijk hoopvol naar de zon.…

Van geld dat ik eigenlijk niet had wegens mijn nijpende werklozenbudget en dat ik uit mijn eigen mond had gespaard, had ik het kettinkje met de maansteen aangeschaft. Het was bedoeld als remedie tegen haar menstruatieklachten die steeds meer opspeelden. De steen was gedeeltelijk wit en gedeeltelijk zwart en het zilveren kettinkje kostte nog vierentwintig…

Een bejaarde buurvrouw gaf ons, kinderen nog, eens het boek cadeau, nog uit haar eigen jeugd, met de titel: "Het vrolijke freuletje." Daarin wordt verhaald over vrolijke "bakvissen" die zich door hun minnaars laten ophalen in vandaag de dag gedateerde auto's, die tennissen en snoepen van bonbons, dan wel, figuurlijk gesproken, van de feestelijke…

Ik had al lang een ongemakkelijk gevoel. Je kent dat gevoel misschien wel. Er staat iets te gebeuren maar je weet niet wat. Je meent alles goed te doen en zonder dat je het weet maak je vijanden. Veel vijanden. Ik heb veel verhalen geschreven. Verhalen over de Dame, de kale en niet te vergeten over die achterbakse clown zonder zelfkennis die zijn…

In mij, de oceaan is van alles te vinden. Haaien, koraal, de prachtigste vissen en de mooiste zeemeerminnen, ook zeemeermannen natuurlijk en in sommige gevallen zijn er ook zeemeerminkinderen. Jawel want ook die kun je IN mij de oceaan vinden. Het zal niet allemaal zichtbaar zijn maar IK weet dat ze IN mij zitten. Natuurlijk zijn er ook minder leuke…

Toen ik was neergeknield langs een landelijke weg, ontvouwde zich een kleine wereld voor mijn ogen; een klein, petieterig maar wonderbaarlijk universum.... Daar stond een minuscuul lieflijk plantje met lichtblauwe bloempjes; geworteld in de harde zandgrond en opgeschoten, streed het de strijd van alle levende wezens om te overleven. Lichtjes wuifden…

In mei van het jaar 1958 gaf zij, die sinds jaren voorgoed rust, het leven aan de man die vandaag zijn 57ste levensjaar bereikt en die nooit het geestelijke niveau van een driejarige heeft overstegen. Ze heeft het ons honderden malen verteld: ten einde raad had ze het jongetje, haar zoontje en ons broertje, meegenomen naar de huisarts die steeds…

Een optocht van auto's komt mij tegemoet op de snelweg naast mijn huis. Vanuit mijn hoge uitkijkpost, vanachter mijn bureau, observeer ik hun koplichten die oplichten in de donkerte, waarna de voertuigen passeren en hun weg vervolgen. Is ons leven hiermee niet vergelijkbaar: een kort, hel verlicht moment tussen oceanen van eeuwige duisternis? Enkele…

NASA-satelliet Kepler heeft een aarde-achtige planeet ontdekt. Hij wordt voor NASA-gemak Kepler 452b genoemd. Hij blijkt anderhalf keer zo groot te zijn als de aarde en woont 1400 lichtjaar van ons vandaan. Hij draait om een zon-achtige ster, met een afstand tot die ster die vergelijkbaar is met onze afstand aarde-zon. WOW! Dit geeft hoop voor…

In haar ogen, in haar stem, heb ik gezien en gehoord dat ze geniet van mijn verlies. Omdat het zo onbevattelijk is om te geloven, sta ik hierin letterlijk moederziel alleen. Mensen vatten niet of willen niet vatten wat ik vertel en ze schuiven het probleem naar mij. 'Wie zo'n moeder heeft zal dat wel aan zichzelf te danken hebben, je moet vergeven…

Op het driehoekige plein in het hart van de stad, dat ingeklemd ligt tussen gastvrije en representatieve restaurants met vriendelijk, attent en meelevend personeel, hebben we elkaar ontmoet, in de herfst en in de herfst van onze levens. Een veldslag als een pestepidemie had huisgehouden in onze familie en de gelederen gedecimeerd en wij, de kennelijk…

Tegen het decor van mijn vele, voorbije, eenzame zwerftochten, de Bibliotheek aan het Koningsplein te Tilburg, tussen de boeken die zich veelbelovend aaneenrijgen alsof zij de illusie willen scheppen dat zij alle iets nieuws te bieden hebben, waren we samengekomen: vijf oudere dames en twee aardige heren, zeer begaan met de natuur in de stad en met…

Afgelopen vrijdag was het bloedheet en klam. Wat je dronk, zweette je meteen weer uit. Ik wilde naar Nuenen of naar Sittard. Ik dacht dat je per spoor naar Nuenen kunt, maar daarvoor moet je de bus nemen en daar was het me helemaal te heet voor. Bovendien heb ik geen OV-chipkaart. Maar dat wist ik nog niet toen ik in Eindhoven uitstapte. Ineens…

Altijd als zij het papier te voorschijn haalde met daarop de details van de erfenis, de opsomming van de erfstukken, geschreven in haar elegante, keurige en wellicht "flamboyant" te noemen handschrift, dat nooit veranderd was tijdens haar leven, sprongen de tranen mij in de ogen. Het was, juridisch gezien, in de juiste vorm gegoten, zo beweerde ze…

Wij willen terugkijken op een goede jeugd. Wij zijn het kwaad ontgroeid en gezond volwassen geworden door te vergeven en te vergeten. Langs een hele zware weg, dat wel, ja, we hebben het moeilijk gehad, wij kennen het leven en wij kijken nergens meer van op, alles dragend, nooit klagend. Wij hebben iets van ons leven gemaakt, want ieder mens heeft de…

Na wegens familieomstandigheden een paar weken van huis te zijn geweest, trof ik bij terugkeer een aantal rijen dode guldenroede aan langs de houten afscheiding in mijn achtertuin. Guldenroede Mijn guldenroede is mij dierbaar. Guldenroede is een mooie hoogbloeiende plant met gele bloemetjes waar vrolijke vlinders op afkomen. Het is in mijn tuin…