Vandaag gaat het stukken beter met mij, 'k ben blij dat Walter weer thuis is, alleen is maar alleen. Hij heeft goed geslapen, lijkt me logisch na zo'n reis. Tijdens het ontbijt komen de verhalen los, mooie foto's en filmmateriaal maken het plaatje compleet. Wel valt me op dat er vaak het zelfde meisje opduikt, zou hij....nee geen vriendinnetje…

Zoals beloofd aan Marjorie bekijk ik de stand van zaken op de lopende rekeningen, de rekening van Ruud is geblokkeerd, wegens overlijden, onze gezamenlijke rekening is in orde, dus vreemd genoeg maak ik me geen zorgen. Walter komt thuis, hij zwijgt en staart voor zich uit, ik ben inmiddels een week verder, hij slechts een paar uur. Voorzichtig probeer…

De taalvervuiling dendert maar door, tot in het hoogste echelon zegt men 'meerdere' waar toch mooie alternatieven liggen. Zoals diverse, verscheidene. Dit germanisme doet vermoeden dat Duitsland toch nog de oorlog heeft gewonnen. Het Nederlands gaat naar de kloten, 'overnieuw' blaat men elkaar na, schaapachtig kijkt men naar de dam. En die bezwijkt…

De plannen van FopAmbtenaar zijn nu naar buiten gekomen na onderzoek door die man met de snor van dat opsporingsprogramma van tv, peter r de vries. Alle uitkeringen gaan er vijftig euro op achteruit maar de koningin hoeft niet te bezuinigen op haar vliegreisjes en de koekjes bij de thee. Job cohen wordt premier en balkenende gaat eindelijk europa naar…

Een olieverf schilderij op zolder voert mij veertig jaar terug in de tijd naar de ronde tafel in m’n Jordaans stamcafé tegenover de zestigjarige selfmade kunstschilder Karl. Na de tweede borrel begint hij als altijd over zijn afkeer van de wetenschap, dat materiële welvaart beslist geen welzijn is, dat het bovennatuurlijke met zijn wonderen en raadsels…

Het is echt zo fantastisch dat er gadgets bestaan. Ik heb nu een voortdurende diavoorstelling op mijn computer-desktop van mijn eigen foto’s. Foto’s die er natuurlijk op staan, ergens verborgen in allerlei mappen. Mappen waarvan ik het bestaan niet eens meer vermoedde. Maar nu..? Nu zie ik al mijn tripjes en vakanties weer, herinneringen komen…

Half 10 s'avonds en de bel gaat, de schrik slaat om m'n hart, dat moet Walter zijn... 'Ha lief moedertje' roept hij uitbundig, ik stort me huilend in z'n armen, ik ben zó blij, maar ook verdrietig om wat ik 'm moet vertellen. 'Je wilt natuurlijk van alles weten, hoe vat ik 3 maanden samen, waar is pap?' Ik sla m'n handen voor m'n ogen en…

Onrustig water, opgezwiept door woelige winden, schuimende koppen en wuivend helmgras, daar strandt de zee op het zand, op het land, deinende duinen weerstaan de toorn van Neptunus. Eb en vloed, een immer weerkerend gebeuren, het houdt maar niet op. Ik denk dat ik de dag moet plukken, de aarde past zich niet aan mij aan, gaat ongegeneerd haar eigen…

Dag mensen, Trots ben ik op mijn naam, ik heet dus Desiderida. Een mooie naam toch! Er zijn niet veel mensen die zo heten toch ! Het is een diepe wens ook zo gewenst te zijn. Ik vind heel veel bijzonder, bijzonder dat je op je 60ste nog niet grijs bent, bijzonder dat verhalen heel herkenbaar verteld worden. Dat je midden tussen buitenlandse…

Het moet niet nog gekker worden. Onlangs las ik over criminele ouderen en vernam dat zelfs hoogbejaarde boeven die op dievenpad gaan binnenkort in de bejaardengevangenis zullen belanden. Ik voel me -als babyboomer- bijna persoonlijk aangesproken. Dat wil niet zeggen dat ikzelf zo gauw een overtreding zou begaan want daar ben ik veel te laf en te schijterig…

Een fragment uit mijn honderd dagen dagboek De koperen pannetjes hangen te glimmen in het lamplicht. Ze herinneren mij aan Frankrijk. Hoe we samen in een klein dorpje over de markt zwalkten; het winkeltje vonden waar ze stonden te glimmen in de etalage alsof ze op ons hadden staan wachten. Het was een koopje. Zoiets zochten we precies. Jaren geleden…

Na thuis gekomen te zijn, heb ik niet echt zin in een zwaar gesprek met Marjorie, maar iets zegt me dat ik daar niet onderuit kom! Ik zet thee, we staren voor ons uit, 'weet je..ik weet niet goed hoe ik het moet zeggen, mijn vader had schulden wist je dat?' Ruud...schulden?, hebben we het over de zelfde nu? Niets dan goeds over de doden was het…

Ik ken hem een jaar of acht, kwam hem tegen toen ik mijn baan verloor. Hij is imker, verzorgt met zijn gevleugelde vriendinnetjes de botanische tuinen in het park. En dat doet hij goed, ze noemen hem niet voor niets de bijenkoning, bevruchtend gaat hij zijns weegs. Onlangs kwam ik hem tegen, gesprek: "Hoi Tom, hoe gaat het met jou" ? "Niet…

Het is zover...de gasten stromen binnen, blikken van ongeloof, verbijstering, ze komen verhaal halen bij mij en ik probeer zo eerlijk mogelijk alles uit te leggen. Er staat en foto van Ruud bij de kist, de muziek klinkt zacht, de door mij uitgekozen liederen zijn stemmig, bijna saai, maar zo was hij ook, dus goed! Bij de deur staat een grote vaas…

Van mij verschijnen op gedichten.nl onder pseudoniem met wisselende frequentie netgedichten. Een enkele maal belandt er een in de top-tien. Onlangs meende ik de opmars van een gedichtje een beetje te moeten bespoedigen door zelf een waardering toe te voegen. De computer van gedichten.nl had mijn bedrog direct in de smiezen en gooide mijn gedicht…

Net lees ik in de krant een artikel over verzamelaars. Daar schijnen er nog steeds veel van te zijn, compleet met uitpuilende huizen en onder de verzamelwoede bezweken relaties. Nooit lees ik iets over hun tegenpolen, de groep waar ik bij hoor: de ontzamelaars. Zo langzamerhand vraag ik mij af of ik lid ben van een minuscule minderheid of dat ontzamelaars…

'Wat een pech mevrouw, nu maar hopen dat ze de dader zullen vinden he?' Huh...ja m'n man is dood, van de trap gevallen! Het arme kind snapt in het geheel niet waar ik het over heb, de deurbel gaat...Marjorie! Ze komt me helpen met de begrafenis, ze gedraagt zich als een ijskonijn en weet meteen van alles te regelen, misschien heb ik ook nog wat…

Ik ben van '49, volgens Dylan 'a very good year'. Dat klopt ook wel, rock & roll 50, driekwartmaat 60, disco 70 en house 80, daarna alles nog eens dunnetjes over. Het is nu 2010, en ik ga zo ongelooflijk hard voor Rammstein en t.A.T.u., het liefst in combinatie. Alsof ik er in wil stampen dat niets is wat het is. Aan de zijlijn 'Diary' van…

Natuurlijk deed ik geen oog dicht, er is zóveel te doen, het wordt ook tijd om de familie te bellen en niet te vergeten zijn dochter uit een eerste huwelijk. Hoe zal ze reageren, zal ze mij niet de schuld geven van dit alles? Na mijn telefoontje aan Majorie zak ik op de bank, haar reactie verbaasde mij nogal...een flauw oh en 'nou dan hoor ik 't…

M'n hart klopt in m'n keel...ik hoor sirenes dichterbij komen, politie, ambulance en ik...ik durf niet meer naar binnen. Wat is er gebeurd? wordt mij gevraagd, ik stamel 'hij viel zomaar van de trap, hij is misschien wel dood!' Aan de grond genageld laat ik de hulpverleners hun werk doen, en 'en?' probeer ik voorzichtig! Ik vrees dat hij…