Eind 2007 is Martha uit haar lijden verlost. Na jarenlang excessief drankmisbruik is ze uiteindelijk aan uitputting overleden. Een longontsteking gaf de genadeslag. Ik besloot naar haar crematie te gaan en kon meerijden met een vriend van de overledene. Hij kwam mij met z'n Arola ophalen. Ik hees me in zijn brommobiel en als haringen in een ton…

Op 31 juli van dit jaar liep mijn contract bij de zorginstelling af. Een maand daarvoor liet ik, via een e-mail, mijn bezorgheid blijken. Waar was ik aan toe, maar vooral, waar waren mijn klanten aan toe. Immense stilte werd mijn deel, vier keer heb ik hun inbox gerappelleerd, domweg is er nooit gereageerd. Is dat de marktwerking die de politiek voorstaat…

De vloek die mij achtervolgt is schuldgevoel, een grijze mist hangt in m’n brein waar ik dwars doorheen moet varen en die de wereld zijn kleur ontneemt. Voortdurend denk ik aan mijn gedrag dat leidde tot de dood van Uw zoon, die mijn beste vriend was en ik denk steeds dat de enige zin van mijn bestaan sterven is om als helende pleister op Uw wond…

Het jaarcontract liep af, een maand daarvoor liet ik ongerust weten waar mijn klanten rekening mee moesten houden. Geen reactie, marktwerkend lieten zorginstellingen de zwakke medemens in de stront zakken. Hulpbehoevenden weten niet waar ze het zoeken moeten, ik ben een baan kwijt en zij hebben mij niet meer. Op de PC wordt verkeerd geparkeerd, de…

Ik was net de dood van een goede vriendin aan het verwerken toen Martha opbelde vanuit de Jellinek. - Zou je me alsjeblieft even terug willen bellen? Er zijn een paar dingen gebeurd waar ik je dringend over wil spreken maar mijn muntjes voor de telefoon zijn op en ik heb geen geld bij me. Mijn hoofd stond op dit moment helemaal niet naar Martha en…

'Hoe een kind, klein maar verbeten, zich de dood at in het bloed.' ( Ida Gerhardt ) Ik meende, heel even, dat ik Rutger Kopland zag ( het kan toch ) zoals een vadermens zijn verdwaalde kind gaat zoeken. Ik weet niet wat hij deed of wat hij zocht, het leek op een voorwendsel, maar hij was er ontegenzeglijk, want hij vond me tussen de bundels poëzie…

Hoe lang het geleden is, weet ik niet meer. Opening van 'Het Paard' in Den Haag, de vader van Candy trad daar op, een alpenhoorn aan de lippen, het was zo alternatief. Vloeistofdia's, pretsigaret van hand tot hand, een flesje bier kostte 1 vijftig. Grote zaal, vette P.A., rook en licht ondersteunen de band, mijn zoon zingt en bespeelt het publiek…

Meneer Foppe droomde weg bij de ogen van het kassameisje van de Poeisz waar hij de laatste tijd steeds grotere karren boodschappen weghaalde om haar te zien. Die vroege zaterdagochtend was het nog mistig en meneer Foppe was zo verliefd dat hij helemaal dromerig in hogere sferen verkeerde en zei tegen zijn schoonheid “wat zou je doen als je niet hoefde…

Ik denk dat ik dat heb, weet het nog niet zeker, het moet nog groeien, uitzaaien, een plekje vinden in mijn longen of darmen. Het zou zo maar kunnen dat mijn ballen naar de kloten gaan, of misschien de zon die een carcinoom brandt op mijn rug, woekerend warm. Ik heb, tot nu toe, genoten van dit ondermaanse, maar ik besef ook dat dit mij gegeven is…

Twee zwarte alpenkauwtjes vliegen over en langs me heen. Sierlijk zeilen ze op de luchtstroom tussen de bergen mee. In alle richtingen spelend met de mogelijkheden die de ruimte biedt. Hun eigen capaciteiten volop benuttend in deze glijvlucht. Alsof ze me uitnodigen: kom, verlaat je nest, sla je vleugels uit en ga!…

De jaargetijden doen gekke dingen met ons mensen, de herfst blaast bladeren en stormt takken, een leven naar de knoppen. Een kastanjeboom staat kleverig afwachtend in kale wintertakken, ik waai uit en verlang naar de winterse rust, warm onder de dekens. De lente komt toch wel, miljoenen nuances groen, onderbroken door felgele narcissen, de temperatuur…

Muziek maakt een groot deel uit van mijn leven omdat ik altijd thuis ben en muziek aan heb staan en er erg van houd en het mij gelukkiger maakt omdat het mooi is en bij mijn stemming van het moment past. Sinds ik op mijn derde de sprookjeselpee hoorde en meneer De Uil op tv zag moet ik altijd dezelfde dingen horen, over and over again. Het is als…

het is mijn week van het co-hondschap. Ik probeer al twee jaar uit te zoeken of ik de co- of het -hondschap heb. Bij co-ouderschap is dat simpeler, maar daar ga ik niet over uitweiden. Dus ik haal de hond, zo dacht ik dat we afgesproken hadden, en na twaalf mails weet ik waar en wanneer. Het loopt allemaal vlot, de afspraken, een mailtje meer of…

Eigenlijk vreemd, wij belandden op de dansvloer terwijl ik jou daarvoor niet eens zag zitten. De vloer lichtte op in kleurrijke patronen, wederzijds omarmd bestegen we de 'Stairway to heaven', ik verdronk in jouw haar. Bedwelmend, geurige uitnodiging, zacht stralend blond, ik werd er bang van. Let wel, ik was er niet op voorbereid, het overkwam…

Ik had amper mijn ontbijt genuttigd en de helft van de krant gelezen of de telefoon ging. - 'Hallo met Martha, stoor ik?’ - Ik ben aan m’n laatste hap toe en lees net de laatste pagina van het ochtendblad. - Er is weer iets vreselijks met mij. Ik kom net van de huisarts vandaan. Ik heb last van condyloma. - Wat is dat in normaal Nederlands? -…

Laten we eerlijk zijn, wat “ken ’t mooi weze”. Een Nederlandse premier op de hoogste zetel van Europa. J. P. B. als Europees modern Nero met achter zijn troon W. B. als betrouwbaar raadsheer Vespasianus. Ah, ik gun hen beiden van ganser harte en voel een heel klein beetje van hun roem a.h.w. al op mij afstralen. Niet omdat ik toevallig ook de…

Het rommelt in Rommeldam. In de stad, waarin de sfeer anders altijd heel nuchter en opgeruimd is, heerst de laatste tijd een grimmige sfeer. Ik zal jullie, oplettende lezertjes van nederlands.nl, een verhaal vertellen waarin ik probeer uit te leggen hoe dat zo gekomen is. Meer dan veertig jaar geleden besloten de leden van de Kleine Club om arbeiders…

Morgen komen er hier twee nieuwe bewoners. Meneer en mevrouw De Boer. Zijn haar is wat rossig en zij is een zwarte. Hij heet Sander en zij heet Kimmy. Momenteel wonen de heer en mevrouw in Amersfoort, maar de woonomstandigheden zijn daar dusdanig veranderd, dat zij een nieuw onderkomen zochten. Ik heb dus wel plaats en zij zochten een nieuwe…

Donderdagmiddag. De letters h t/m z worden tussen 16.00 en 17.00 uur verwacht, zegt het vaccinatiebriefje. Mevrouw Trawant en ik behoren tot de risicogroep die het voorrecht heeft de remedie tegen de veelbesproken griep als eerste te mogen ontvangen. Ri-si-co-groep. Waar is de tijd gebleven dat ik met de hele klas in de rij naar het gymlokaal marcheerde…

De tijd is rijp dat de mens meer gaat denken in termen kwaliteit. Het oppervlakkige waarvan de westerse wereld zo raakt doordrenkt heeft inmiddels zijn beste tijd gehad. Het denken in termen van kwaliteit lijkt vervlochten met de roep om duurzaamheid in deze wereld, maar is breder dan dat. Denken en doen in kwaliteit gaat over de volle lengte en de…