Alle inzendingen van An Terlouw

Vriendin S zegt vanmorgen, weet je dat je heel makkelijk een mondmasker kunt maken van een pamper? Nou moet ik zeggen dat ik die dingen voor mijn eigen kroost nooit gebruikt heb, wel van die Billie’s met een strikslip, dat was in die tijd een gewoon gebeuren, maar: die gebruikte je alleen als je wegging want voor de rest waren het katoenen luiers en…

En toen: viel er water. Neen, niet bij ons in huis maar buiten, in de vorm van regen, wat een vrolijkheid was er ineens! Eh, vrolijkheid zeg je? Jazeker wel, luister maar: ik hoorde de blaadjes ritselen van geluk, de boom deed stevig mee ook nog en kijkend naar het gras dacht ik even mijn bril te hebben vergeten want: op de maat van vallende druppels…

Wat een genot, wat een heerlijkheid om deze man te horen zingen. Vandaag komen alle liedjes en clips voorbij die ik natuurlijk allemaal (bijna dan) mee kan zingen. De jaren verspringen van 1978 naar 1988, naar meer en meer. Puur genieten want van alles komt voorbij. Mooi, mooier, mooist. Van heerlijk jong broekie, tot wat ouder, tot middelbaar tot.…

"Schat, zou je mijn haar willen knippen, het wordt zo lang en ik heb er zoveel last van". Bij de aanhef wist ik natuurlijk al dat er iets aankwam wat ik doen moest, want een schat ben je niet zomaar natuurlijk. Dat vroeg hij gisteren en blijkbaar dacht ie dat ik meteen in het gareel zou schieten, maar dat was dus niet zo, ik had net iets teveel…

Net in slaap was ik om wakker te worden van een persoon die het nodig vond een discussie naast de auto te voeren, zonder rekening te houden met het tijdstip waarop dat gebeurde, dat was zo niet leuk, kijkend naar de wekker zie ik dat het 2 uur is. Langzaamaan dut ik weer in om vervolgens wakker te worden van ongelooflijk veel kabaal, veroorzaakt door…

Iedereen heeft op zijn minst gehoord van Marktplaats en al heb je er nog nooit iets mee van doen gehad, het is een veelgehoorde kreet: oh dat heb ik van Marktplaats. Ook wij kijken erop alhoewel er weinig is waar ik iets in zie, met eega is dit een ander verhaal. Als hij voor zijn hobby iets ziet staan dan wordt mijn hulp ingeroepen, want zien, dat…

Het nieuws laat weten dat: door de huidige ellende waar we met zijn allen inzitten, we mee te maken hebben, kortom: de narigheid van het huidige gebeuren een extra bijgeluid geeft en wel: de schatkist heeft een dreun gekregen! Wie de dader is, geen idee ik heb nog geen camerabeelden gezien, ook geen alert binnen gekregen dat we uit moeten kijken naar…

Soms laten je hersens het even afweten, niet zo erg want ze komen vanzelf weer in het gareel, eh tenminste tot nu toe wel dus als dit zo blijft dan is er nog hoop, Neerlands hoop in mijn tijd dan, in de folder stond: grastapijt met 15% korting en omdat we al een hele poos (lees jaren) dubben om het beton van het balkon te bedekken was dit een mooie…

Soms denk je even (echt even) terug aan de tijd dat je naar school ging, in mijn geval een heel eind geleden en rouwig ben ik er niet om, natuurlijk heb je ervan geleerd, tenslotte ga je daarvoor naar school maar er zijn toch echt veel momenten geweest dat het luiden van de bel als zeer aangenaam in mijn oren klonk en ik niet wist hoe snel ik buiten…

Al heel lang is er volop in het nieuws dat Nederlanders heel moeilijk aan een huis kunnen komen, starters komen al helemaal niet aan bod. Wachtlijsten zijn lang en mocht je al een keer aan de beurt komen dan is dat na een heel lange adem. Natuurlijk doet de tegenwoordige tijd er ook aan mee, maar tot mijn grote verbazing zit er ook een forse commerciële…

De nieuwslezer zegt: installeer de app en u blijft op de hoogte, dat is prettig en vermits ik die app dus niet heb, blijf ik niet op de hoogte. Dat hoeft ook niet want links-of rechtsom krijg ik toch wel te horen waar ik die eventuele app voor zou moeten hebben. Die heb ik dus niet en weet je, het zal me worst zijn, alles haast je rep je, alles op een…

Wat heeft de columniste een berg shit over zich heen gekregen en terecht ook nog want: je kunt iets zeggen en je kunt iets schrijven, als datgene wat je zegt hetzelfde is als datgene wat je schrijft, zonder wijziging van klemtoon of wat dan ook, dan ben je helemaal de weg kwijt! Oude mensen als geknakte bomen laten liggen, niet behandelen en de vrijgekomen…

Al weken terug begon ik te schrijven over dit heel nare gebeuren, telkens met een nare smaak in mijn mond, elke keer weer dacht ik: nee joh, je zit ernaast en nog steeds hoop ik stiekem dat dit ook het geval is maar steeds meer berichten wijzen erop dat ik die nare voorgevoelens niet voor niks heb gehad. Liever had ik dat wel, maar nu al worden…

De berichten op het nieuws laten niets aan de verbeelding over, worden er hele lieve en leuke acties op touw gezet om mensen toch maar een beetje in de buurt van elkaar te laten komen. Heel lief echt heel ontroerend ook, net als de dame die in een hoogwerker even gedag kon zeggen tegen een dierbare! Zo geweldig. De krant lezend zie ik tot mijn verbijstering…

Het is inmiddels middag en na een aantal voor mij doenbare huishoudelijke handelingen te hebben verricht, zit ik gezellig in mijn stoel wat mail te bekijken, beantwoorden, mijn fb pagina’s eveneens van antwoord te voorzien als manlief vraagt: wilde jij nog weg, ik antwoord, jij mag het zeggen. Hij besluit aan zijn hobby verder te gaan en ik dus aan…

Volgens Klaas Hummel, is de pandemie nog maar het topje van de ellende, volgens zijn column in de Quote? Gesproken wordt over het opnieuw krimpen van de pensioenen. De angst regeert!…

De meeste sprookjes beginnen vrijwel allemaal met: er was eens..... zo ook in dit lichtelijke verknipte sprookje of zou het een andere titel moeten hebben? Er was namelijk eens een klein vervelend kereltje, zo’n ventje wat niemand graag zag of ziet, zo’n dragonder van een mormel waar niemand iets mee te maken wil hebben. Maar ja, hoe ontloop je dat…

Als je ouder wordt, gaan gedachten vanzelf terug in de tijd en ik beken eerlijk dat als men vroeger steeds begon over: ‘in mijn jeugd’ ik de kriebels kreeg, want, toen mijn ouders jong waren in de vorige eeuw, kon ik me totaal niks voorstellen bij het feit dat ook zij jong waren geweest! Echt niet? Maar dat was natuurlijk wel zo en er was zelfs sprake…

In deze barre, nare tijden waarin mensen teruggeworpen worden op zichzelf, gaan je gedachten soms allerlei kanten op en ineens denk ik aan jou, mijn jongste spruit, het cadeautje dat ik als laatste kind mocht krijgen. Net voor de kerst kwam je ter wereld met wat hulp van de artsen weliswaar, maar toch! In die tijd was het een vanzelfsprekendheid om…

Omdat Picnic groter wordt, de kleine klanten links laat liggen, zijn we genoodzaakt naar de winkels te gaan. Oh ik weet best dat we dat nog kunnen, maar ja het was toch prettig toen je nog gewoon kon bestellen, men het thuis bracht en je het alleen op hoefde te bergen maar: grotere klanten zijn nu eerder aan de beurt, het lukt je niet meer om er sowieso…

Gisteren ging bijtijds de telefoon, dat ik om tien uur naar de tandtechniker mocht komen, jazeker wel en dat in deze “blijf maar weg tijd”. Man nam het gesprek aan want ik had mijn handen vol en tja dan is de telefoon toch even een dingetje...ik knikte driftig dat het tijdstip me prima uitkwam en vertrok om even na negen uur, een prima ritje al was…

Elke dag worden we op de hoogte gehouden van de stand van zaken omtrent de crisis: dat dit Corona betreft moge duidelijk zijn, dus die hoef ik niet te vermelden, tenslotte hoor je niks anders meer! In de ban van een moordlustig virus, onzichtbaar voor het blote oog, maar daarom des te gevaarlijker.... Elke dag weer een fors aantal doden, slechts.…

Allemaal zijn we in de ban van: de narigheid buiten de deur en ik beken nu eerlijk dat: omdat het dichterbij komt, als een geluidloze onweersbui, ik nu huiverig word. Het is een angstige periode een tijd waarin we eigenlijk anderen moeten helpen maar omdat we allemaal moeten luisteren naar de regels die zijn afgegeven wordt het lastig iemand te helpen…

In Rusland is weinig loos, is dit omdat Poetin gewend is alles geheim te houden?…

En zo komt er vandaag op social media een prachtig bericht voorbij te weten: de luchtkwaliteit is de laatste dagen met heel veel procenten toegenomen, met andere woorden: de lucht gaat er op vooruit, echt waar. Nou als dat geen goed nieuws is dan weet ik het ook niet meer. Nou was het wel te verwachten, immers ligt het grootste deel van alle rottige…

En zo was ik vandaag in overtreding, jawel! Toen mijn jongste kleinzoon hoorde dat zijn moeder, mijn jongste kind dus, even naar Oma ging om het broodnodige wc papier op te halen, dat weer gehaald was door Opa, omdat het bij hen dus niet meer te koop was, ging het zesjarige jochie compleet over de rooie...mam, ik wil mee naar Oma, toe nou. Grote tranen…

Wat een groot voordeel, wat een geweldig fenomeen om nu te zien dat elke dag onze verguisde zon steeds weer laat zien. Gedempte stralen, omdat de sluier van mist nog moet optrekken, stromen ons huis binnen, gratis warmte want de kou is de lucht nog niet uit natuurlijk. Natuurlijk is het niet ineens opgewarmd nu. Zo af en toe gaat ook de verwarming…

Nietsontziende beestjes, niemandalletjes waar je niks van ziet met het blote oog, kleine moordlustige monsters die het voorzien hebben op ons, de sterke mens. Daar: waar een wapen, kogel, kanon, messen, echte zichtbare moordwerktuigen zijn, is dit enorme monster niet het meest gevaarlijke qua grootte, nee hoor, juist niet. Het moet ‘t minst…

Wat een onwerkelijke tijd waar we in zijn beland, wat een rare dagen maken we nu, omdat we luisteren naar wat ons wordt geadviseerd, tenminste veel mensen die de adviezen opvolgen dan. Het is zo surrealistisch, het is zo vreselijk vreemd om niet in je gewone doen te zijn! Waarmee ik dan weer niet bedoel dat we hier zo ongeveer achteruit zijn gaan lopen…

Stel je voor dat je morgen wakker wordt, helemaal zoals het hoort natuurlijk, je begroet de wereld met een lach, een brede lach natuurlijk want voor een kleintje zijn we niet vervaard, dus met een brede, superbrede lach begroeten we de dag, alsof er niks aan de hand is. Dan zetten we de televisie even aan, omdat we willen weten wat er afgelopen nacht…