Honden en hun regels
Harrem bracht me op het lumineuze idee vanwege het verhaal over de hond die de eigen regels hanteerde en weet je, wij hadden ook van die geweldige diertjes, eerst eentje, toen omdat we een tripje maakten om naar de winkels te gaan per fiets, dochter en ik, we halverwege stopten omdat we toch wel veel hondjes hoorden blaffen en nieuwsgierig een erf opliepen, om erachter te komen dat er hondjes werden gehouden en ook verkocht!
Nou heb ik persoonlijk niet veel op met een pekinees, maar zo zei de man, ik heb nog 1 yorkshire zitten....smelt!
Een grote ruimte werd van slot gehaald en daar, in een heel grote ruimte zat een snoepie van een beessie, helemaal alleen, een soort Remy dus, een mannetje en heel donker van kleur, of dat zou kwam omdat die ruimte niet verlicht werd dat weet ik niet meer, wel vond ik, samen met dochter dat het wel heel zielig was, een heel klein hondje in een loeigrote stal zeg maar, groot genoeg om er een dozijn koeien te houden, met gemak ook nog! Maar ja, die man deed niet in koeien, maar in hondjes, snoepies!
Probleem: hoe vertel je aan je eega, dat je niet naar de winkels bent gegaan, maar halverwege gestoten bent op een hondje? Goede raad is duur, dus we stappen na wat kijken, kroelen en met pijn in ons hart het beestje in die grote stal achterlatend snel weer op de fiets, terug naar de caravan, want we waren dus een weekend op de camping...daar aangekomen met de deur (die open stond) in de caravan vallend: oh we hebben toch zo’n lief beessie gezien, je moet mee! Mee om te kijken, kom op!
Manlief laat zich overhalen en we gaan met de auto, ritje van niks maar toch, aangekomen bij de hondenboerderij, (jaja, ik weet dat het niet bestaat, maar een kennel was het evenmin) lopen wij meteen door naar de immense grote stal! De boer was nergens te bekennen, maar wij wisten de weg en ik deed de deur open, gepiep kwam ons tegemoet....aan het donker wennend zeg ik, ach lieverd, we zijn er weer hoor! Dan staat de boer, eigenlijk de hondenboer dus, achter ons en haalt het beessie uit de grote, veel te grote ruimte.
Manlief krijgt het in zijn armen, nou ja handen dan want zo groot was ie natuurlijk niet, en het beessie weet precies wat ie doen moet! Hij legt zijn kopje in de nek van hem, succes verzekerd, manlief is om, helemaal om! Ik vraag de boer wat ie moet kosten en die zegt dan: 750 gulden, jemig die zag ik niet aankomen en ik zeg dan ook, tja dat is dan jammer, we hebben komende week vakantie en niet gerekend op de aanschaf van een dier, dus die film gaat niet door!
De man twijfelt en vraagt wat we er dan voor overhebben, waarop ik na enig nadenken zeg, de helft lukt me wel en zo zijn we binnen een uur de eigenaar van een hond met vele extra’s, want het diertje zat vol vlooien, dus diezelfde dag moesten we naar huis om te voorkomen dat ook de caravan doelwit zou worden van die vreselijke irritante beessies! Eenmaal thuis, na een autorit waarin het diertje zich voorbeeldig gedroeg is ie thuis heerlijk in bad gegaan, kon wennen aan de al eerder aangeschafte york, zodat we er nu twee hadden.
Het beessie, we noemden hem Mickey, had een overbeet, kromme pootjes maar een hart van puur 24 karaats goud! Het was een wereld dier, een waarvan je zegt, hij mankeerde van alles maar dat hadden we er dolgraag voor over, want die twee beessies waren wereld dieren!
Een dag later weer, ditmaal met twee hondjes terug naar de caravan en weet je, veertien jaar mocht ie worden, maar we hebben voor achtentwintig jaar plezier van hem gehad!
casema.nlGeplaatst in de categorie: dieren
Vakantie
82
Geef je reactie op deze inzending:
Die foto van hem... Hij kijkt je aan alsof hij nog van uit het scherm aangehaald wil worden.