Als “nee “ zeggen niet meer helpt!
Al jaren wordt er ingepeperd dat je ten alle tijde nee mag en moet zeggen. Of dit vruchten afwerpt waag ik te betwijfelen, want al zeg je geen ja, betekent dit niet automatisch dat je nee zegt immers? Duidelijkheid is een eerste vereiste en menig mens moet daar nog aan wennen, ook in deze nare tijd!
Maar beste mensen, alles is te leren en wanneer een mens ‘ja’ kan zeggen, mag diezelfde mens ook ‘nee' zeggen zonder zich daar schuldig over te voelen!
Dat dit ook geldt voor andere mensen is natuurlijk logisch want zo hoort het ook: wie A zegt moet B ook aan zien komen en dus: als in huize T de telefoon gaat en er een goede bekende even belt om te zeggen: ik kom zo een bakkie halen, dan zeg ik dus niet meer, zoals gewoonlijk: ik zet de pot meteen aan! Neen, deze dame zegt ho eventjes, dit is even niet de bedoeling! 'Ben ik niet welkom dan', vraagt ze en ik zeg: je bent altijd welkom maar: waar ben je de afgelopen week geweest?
Het is even stil aan de lijn en dan zegt ze, op bezoek geweest te zijn bij een persoon in het ziekenhuis, dat is 1, op visite bij drie anderen, dat is dus 2-3 en 4! Ja maar, ik had een mondkapje op hoor, waarop ik zeg: weet je meissie, je bent normaal gesproken van harte welkom, maar nu heb ik gewoon liever niet dat je komt, het is mij te link!
Ik denk - als het stil blijft - die wordt boos, maar dat valt alles mee, ze zegt: eigenlijk snap ik het wel! En we houden het telefoongesprek wat langer omdat de koffie niet doorgaat.
Op je qui vive zijn en blijven en kijk, als het jouw kant opkomt dan moest dat zo zijn, maar opzoeken, zoals bijvoorbeeld de kerkgangers in Barneveld, dat gaat me te ver! Dus nee zeggen, als je de vijand voor wilt blijven, is een heel mooie optie!
... Nee zeggen mag ...
Schrijver: An Terlouw, 19 oktober 2020Geplaatst in de categorie: actualiteit