Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Chagrijn?

Wat is dat toch met het humeur van mensen, speciaal op de zaterdagmorgen, of zou dat altijd zo zijn, ik vraag het me af want: er bij die heerlijke kaasboer achterkomend dat de ham er niet is nadat ik de kaas al had besteld zeg ik: dan moet ik toch maar even naar appie, tja het is niet anders. De verkoopster zegt nog: we hebben ook ander heerlijk beleg hoor, waarop ik in de lach schiet en zeg: tja maar smeerworst en kaas is me niet aangenaam genoeg, ham en kaas wel. Ook zij schiet in de lach en ik vertrek na betaald te hebben natuurlijk.

Op weg naar appie, een knap windje ook nog maar in elk geval geen regen komen we bij het winkelcentrum en rijden appie in. Het is iets drukker dan gewoonlijk ondanks dat we best vroeg zijn en inmiddels, door scha en schande wijs geworden, rijden we met de cabrio de winkel in, niet alleen kan dat daar makkelijk maar ook scheelt het een berg ergernis, een lading pijn en niet te vergeten, de meeste mensen zien wel een cabrio, maar niet een extra kar terwijl die toch een wijdverbreid item zijn in de winkels. Maar dit terzijde, bij het beleg aangekomen staat een medewerker beleg bij te vullen, dus ik ga er netjes omheen, hou de afstand in de gaten en dat gaat prima.

Ik moet even wachten want ze staat precies voor de ham dus, daar kwam ik voor en ik rij langzaam een klein stukje achteruit, sta stil en denk dan dat ik een kaartje van de dierentuin in bezit heb, want schuin achter me, wordt gebriest, gefoeterd en ik heb niet meegekregen dat er iets mis was, tot het mens een ander vak inloopt en in het voorbijgaan een vernietigende blik mijn kant opgooit, ehhh wat? Dan wordt me toegebeten: u moet uitkijken! Pardon? Verbaasder kon niemand zijn, iedereen kijkt verbouwereerd naar wat er dan in vredesnaam mis is?

Niemand die iets weet, ziet of heeft meegekregen en ik zeg vanachter mijn masker: ach mevrouw heeft niet uit kunnen slapen, waarop een achttal klanten in de lach schieten. Het is triest te bedenken dat: wanneer je in een scootmobiel rijdt, men blijkbaar denkt alles te kunnen zeggen, in de veronderstelling dat het lijdend voorwerp zich wel alles laat zeggen, nou dat dacht ik dus niet. Als je niet aan je nachtrust toekomt is dat lastig daar weet ik alles van, maar het laatste wat je dan doen moet: is je afreageren op anderen en al helemaal niet wanneer je dan ook nog tegengas krijgt!

... Met chagrijn appie in ...

Schrijver: An Terlouw, 10 oktober 2020


Geplaatst in de categorie: maatschappij

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 35



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)