Alle inzendingen over kaars

De meeste consumenten willen liever geen bio-industrie. Toch zijn er maar weinig consumenten die afzien van het eten van vlees of principieel bij de biologische slager kopen. Gemakzucht en gehuichel, houden het kistkalf in stand. Het lijkt me dan ook niet raadzaam om te wachten tot de consument...

...krijgen zij zoveel op hun bordje? Geraakt reken ik een volle tas boodschappen af voor weinig. Thuis ontsteek ik een kaars voor de getroffen familie. Troost me met de gedachte dat ik het juiste heb gedaan.

Op mijn dagelijkse boodschappentocht door de AH, werd ik aangesproken door een man uit een ver buitenland. Een gangpad eerder had ik hem, in een mij onbekende taal, al heftig met zijn vrouw horen discussieren. Hun kar, met als frontman op het rekje een dik jongetje met een lollie, was gevuld...

In een grijs verleden had mijn zusje een winkeltje in handenarbeidmaterialen. Het was een klein en knus winkeltje, waar ik vaak in te vinden was. In de avonduren gaf zij les aan huisvrouwen uit het dorp, die naast de alledaagse beslommeringen ook nog graag iets leuks wilden fabriceren. Ook werd zij...

Wat is dat toch met het humeur van mensen, speciaal op de zaterdagmorgen, of zou dat altijd zo zijn, ik vraag het me af want: er bij die heerlijke kaasboer achterkomend dat de ham er niet is nadat ik de kaas al had besteld zeg ik: dan moet ik toch maar even naar appie, tja het is niet anders. De...

De moeilijkste baan in de Nederlandse politiek is partijleider van de Partij van de Arbeid. Het verdient niet exorbitant veel en zodra je je mail opent, je huis verlaat, de Tweede Kamer inloopt, word je van alle kanten aangevallen. Je word omzwormen door mensen die zeggen wat je moet zeggen en hoe...

...om nog meer inspiratie voor het schilderwerk aan te bieden, zo dit al mogelijk zou zijn. Thuisgekomen stak ik de piramidevormige kaars aan. Zij verlichtte hel een uithoek van mijn kamer en vervulde daarmee ongetwijfeld haar bestemming.....

In de oorlog woonde ik bij mijn ouders in Amsterdam. Toen de hongerwinter begon was ik dertien jaar en ik zat nog op de lagere school in de zesde klas. Vader was niet meer thuis. Moest van de bezetter in Duitsland werken, maar dook onder en is toch gepakt en gevangen genomen en overgebracht naar...

Het nieuwe jaar is aangebroken. Nieuwjaarsdag komt en gaat zonder de invloed van de mens op de tijd. De een maakt er een memorabele dag van door de Nieuwjaarsduik of een -wandeling en de ander ligt de hele dag in bed, bij te komen van het nachtelijke feestgedruis. Al dan niet begonnen met goede...

Aan het eind van de supermarkt koos ik weer eens de verkeerde rij. Let wel, ik stond voor de goede, iets langer maar met een snelle doorloop. Tot mijn geoefend boodschappenoog constateerde dat de karretjes in de belendende rij iets minder gevuld waren en ook meer mandjes bevatte. Dat ging zeker een...

Lang voor de komst van Marktplaats, E-bay en andere websites, kon je al iets kopen of verkopen zonder tussenkomst van officiële winkels. Je had bijvoorbeeld de kaartjes op het prikbord in de supermarkt, de annonces in reclamekrantjes of – vaak nog beter – de signalen op je werk: ‘Ik heb nog...

Zaterdag op het winkelcentrum, waar we bij de grutter die op de kleintjes let wat spulletjes halen, niet teveel, want alles wat door de mond gaat, komt er in de rondte bij, zo gaat dat nou eenmaal. Je bouwt wat relaties op in zo'n winkel en eigenlijk maakt het geen bal uit dat je de persoon waar...

...Of dat je hen les kunt gaan geven?' vraag ik haar. Het is allemaal even niet zo simpel. Ik kijk in de brandende kaars van de Heilige Sint Anna en weet weer precies wat allemaal belangrijk voor me is.

Met gespreide armen loop ik op haar af, lachend komt ze dichterbij. Na onze omhelzing wandelen we naar haar kamer, de enige plek in het verpleeghuis waar ik haar kan ontmoeten. ‘Nee, we kunnen hier niet zomaar naar binnen’ zegt ze streng, als we voor haar kamerdeur staan. ‘Kijk’ ik wijs...

Vervolg op 'Het berouw'.  Door een verhuizing in 2014 in verband met afbraak, kreeg ik de kans mijn nieuwe adres niet aan de familie door te geven zodat ik van die perverse brieven van mijn moeder af was. Brieven die beschreven dat ze eeuwig op mij zou wachten met haar armen wijd en ik stapje...

...grond. De bergtop was bereikt! Frits hield zijn kaarsje hoog. Wat was dat voor schimmig gevaarte, vlak voor hem? "Ha, ik sta voor de berghut! Gauw die deur open duwen!" Frits stond in een klein vertrek, tussen vier houten wanden. Overmand door slaap zakte hij neer op de vloer, was meteen...

IJverig arbeidden heel wat houthakkers in de bergwouden van Noorwegen. Na het zware zwoegen met bijl en zaag deden ze zich tegoed aan hun spijzen en hun kruikjes koffie. Daarbij vertelden ze elkaar leuke moppen. 's Avonds klonk er in de huiskamer heel wat anders: spannende, lieve en griezelige...

In ons dorp hebben we twee supermarkten. Mijn vrouw winkelt het liefste bij de ene, lekker klein, compact en overzichtelijk. Ik ga meestal naar de grootste, die een groter assortiment heeft. Bij de kleine hoef je bijna nooit bij de kassa in de rij te staan; hooguit dat 1 of 2 personen je net voor...

'How long can a man be strong without the love of a woman to call his own?' Jeff Healey Er vindt eindelijk een soort van kentering plaats in mijn hart, aangestuurd door goede ingevingen van wijze geesten of zoiets. Fysiek begint het me plotseling tegen te staan om nog achter Mirjam aan te...

Vandaag zal binnen de redactie van nederlands.nl besloten worden dat Joanan Rutgers de nieuwe hoofdredacteur gaat worden van de site. Al een aantal maanden is Joanan bezig de kar te trekken binnen de site. Hij geeft beschouwingen over collega-dichters, hij scheidt hartverscheurende hartenkreten...

Vandaag zal binnen de redactie van nederlands.nl besloten worden dat Joanan Rutgers de nieuwe hoofdredacteur gaat worden van de site. Al een aantal maanden is Joanan bezig de kar te trekken binnen de site. Hij geeft beschouwingen over collega-dichters, hij scheidt hartverscheurende hartenkreten...

Met mondkapje in de hand stappen mijn broer en ik uit de lift op de afdeling waar onze moeder verblijft. In de ontvangsthal van het verpleeghuis vernamen we dat, per vandaag, het dragen van een mondkapje niet verplicht is. Even zijn we van ons stuk gebracht, wat is wijsheid? Voor de vorm, trek ik...

...een regenbui, een bezoek aan de tandarts, een kaars, een dag, verdriet, vreugde, de jeugd, een beschaving… Terwijl ik zachtjes meezong dacht ik over die zinnetjes na en herinnerde me dat ik in m’n gepasseerde jeugd een tijdje geïntrigeerd was door glimlachen. De glimlach. Ik...

...Eline mij haar ontroerende dank en kameraadschap geschonken had, en deze geste werd nog bekroond door haar geschenk, eveneens uit Lourdes, van een roomwitte kaars met in gouden reliëf de beeltenissen van de Heilige Maagd, met aan haar voeten geknield de Heilige Bernadette, nu ook weer niet mijn...

Tja, bij die ene winkel die “op de kleintjes let” is wederom onze koffie in de aanbieding en ondanks dat ik ruim voldoende in huis heb, gaan we er toch voor, geen mens weet immers hoelang het duurt voor het een volgende keer weer veel goedkoper is toch? Niet geschoten altijd mis. Midden in de...

...een rode kaars. De ober snelt toe en steekt de kaars aan. Ik bestel en drink een glas witte wijn. Het is druk vanavond, er zijn nog maar twee plaatsen vrij. De tafeltjes staan wel dicht op elkaar, denk ik. Langs het grote aquarium, aan de linkse kant, komt een echtpaar mijn richting uit lopen,...

...om hem heen. Ik geloof dat we ook in deze tijd elkaars geestelijke licht kunnen versterken en andere mensen, die nog twijfelen of zich eenzaam en verloren voelen, kunnen helpen om weer overeind te krabbelen en de balans in hun leven terug te vinden. Ik denk dat de meeste profetieën en...

...kelner zocht in paniek naar een aansteker om een kaars aan te steken. Hij zong daarbij het liedje: In Den Haag daar woont een graaf en zijn zoon heet Jantje. De man met het paarse gezicht lijkend op een dobbelsteen waarop allemaal op elk vlak een stip stond bood mij nu ook een glaasje aan. Een...

(voor Virginie Despentes) Je bent geboren als Virginie Daget op 13 juni 1969 in Nancy. Jouw ouders waren postbodes, die via de arbeidersbond CGT aan demonstraties meededen, waarbij ze jou meenamen. Op jouw tweede jaar zong je al L'Internationale. Jouw moeder kocht Fantômette-romans van Georges...

...met een fatale afloop. Eén goeie beurt en hun kaars is zowat uit. Mijden als de pest lijkt me, die vervelende, zelfs ziekmakende mormels. Dit blijkt helaas een onmogelijke opdracht. Geen plaats is veilig genoeg om aan ze te ontsnappen. Je hebt het vast ook al meegemaakt, zo eentje dat...