Verhalen

Verbolgen was ik. Net nog niet beschaamd. Wat moest doorgaan voor een infovergadering ter uitbreiding van onze woonwijk, draaide gewoonweg uit op een verbale veroordeling van elke sociale huurder. Met in de eerste plaats, een vingerwijzing naar ons. Sociale huurders van het eerste uur. Eenentwin...

U zit op een avond thuis op uw comfortabele bank naar een tv-programma te kijken. Direct na afloop komt er reclame voor knabbelnootjes op het scherm. Ach ja, denkt u bij uzelf, een handje nootjes, dat is nou precies waar ik trek in heb. Maar ja, toen u vanmorgen voor de spiegel stond, had u zich nog...

We zaten tegenover elkaar in het midden van de groep. Ze wilde het conflict dat ze met mij ervoer, uitvechten. De opdracht was om op onze handen zittend elkaar aan te blijven kijken, wat er ook gebeurde. Ik voelde de angst van het onbekende, van 'help wat gaat er gebeuren'. Terwijl ik haa...

Waar oh Waar is Hans Gruijters gebleven? Volgens een hardnekkige mythe is D’66 de vrucht van “het politicologisch laboratorium” op de Oudezijds Voorburgwal, het Instituut van de Wetenschap van de Politiek(IWP). En dan met name het intensieve contact tussen de kroegtijger en -debater Hans Grui...

Schrijf ik niet duidelijk? Is het onbegrijpelijk? Schop ik tegen heilige huisjes? Voldoet mijn schrift niet aan de hedendaagse schoonheidsmoraal, de regeltjes die nageaapt moeten worden? Gebruik ik teveel bijvoeglijke naamwoorden of puilt mijn taalgebruik uit van saaie nietszeggende en zelfs overbod...

Johnnie Zwartman was de eerste in Nederland (af)studerende creools-surinaamse kweekschoolleerling. Begin 50’er jaren. Ik sprak hem in uitspanning De Druijf op het Rapenburgerplein. In 1988. De oude jodenbuurt, naast de Y-tunnel. Amsterdam. Johnnie: ”In Suriname was na de Tweede Wereldoorlog n...

Betreft behandeling dispuut. Na alles te hebben overlopen - de verdeelde meningen, het geruzie - kom ik tot de volgende conclusie. Een sanctie is op zijn plaats. Doch, niet in de mate die eerder vooropgesteld was. Getekend, ‘De meester’. Deze nota deed mij huiveren. Het leek de doodsteek aa...

Stille genieter Tijdens de wandeling door het verpleeghuis streken ze neer in een echt bruin café met ouderwetse schemerlampjes tegen een houten wand, een oude tapkast en in de hoek een biljart. Terwijl hij om zich heen zat te kijken hoorde de man zijn naam noemen, met de vraag wat hij wilde dri...

Buiten waait de wind. Binnen is het knus; tante logeert bij hen, bij Petra en Ad Bredero. Pa en ma zijn met vakantie. Dat betekent: geen gezanik over huiswerk. Dat betekent eveneens: bizarre verhalen, weten de kinderen. Tante zit er vol mee. Na het avondeten schuift ze resoluut de vaat in de mach...

Stel je het volgende voor. Ergens in een uithoek van de eindeloze ruimte drijft een kleine planeet tussen oneindig veel andere planeten. De ruimte is zo groot dat zelfs de afstand tussen de planeten eindeloos groot is. Ergens op deze planeet, bewoond door miljarden mensen, bevinden zich zeven contin...

Ik vroeg mij af: 'Is liefde de zin van alles?'.... Ik heb een partner waar ik het goed mee kan vinden, maar hij is niet degene die mij die ultieme bestaansvervulling geeft, waar ik naar uitkijk. Ik begreep dat ik hierover moest nadenken tot het mij duidelijk zou zijn. Ik wilde uiteindelijk op al...

Ik ben als een koe die de wei weer in mag. Opstandig, springerig en te vet. De lente is er weer. Ergens in mijn systeem zijn de alarmbellen afgegaan. Ik wil dat alles, nieuw, beter, mooier, geiler, fantastischer en vooral anders is. Ik wil rondjes rennen. Mijn bleke vel op mijn grijze stoel laten ...

Soms kom je zomaar iemand tegen die je met verbazingwekkende gebeurtenissen in aanraking brengt. Gebeurtenissen waarvan je een heel duidelijke voorstelling voor ogen krijgt en waarvan je toch denkt: het kan niet waar zijn. Dat gebeurt meestal als iemand een waar gebeurd verhaal vertelt uit zijn of h...

Zomaar een dag in januari. Ik sta vroeg op, want ik wil naar Zandvoort. Er wordt zware storm verwacht. Wanneer ik naar buiten kijk ziet het er grauw en somber uit. Maar ik wil toch, dus gewoon douchen, eten en wieberen, lekker uitwaaien. Dara en Lindy, de dweil en de bruine Labrador, worden al er...

Ver voor de tijd van Flippo's en Pokémon, toen ik Sesamstraat nog los kon zien van politiek, was het sparen van stickers bijzonder hip. Bij de dichtstbijzijnde supermarkt kocht ik van mijn beetje zakgeld een pakje met stickers in de hoop nu eindelijk eens dat gapende gat uit mijn stickeralbum op t...

Ik vind in onze literatuur, met uitzondering van de jongste perioden (die ik natuurlijk nog niet met de nodige rust beoordelen kan) van werkelijk grote betekenis alleen: Van den vos Reinaerde, Multatuli en Gorter. Bij de rest is vrij veel dat aanspraak kan maken op grotere of kleinere mate van waard...

Fietsen? Ik doe het steeds vaker en laat de auto staan. Goed voor het milieu. Natuurlijk. Maar er zit nóg zoveel leuks aan vast. Ik ontdek van alles. Zoals onze fietswegen. Niks geen smalle rijwielpaadjes langs drukke autowegen. Nee, zelfstandige fietswegen die zich onafhankelijk van het overige ve...

Thomas liep met zijn vrolijk gekleurde streepjestrui door de velden bij Noordermeer. Op het pad naar het meer kwam hij een net uit de winterslaap gewekte groene kikker tegen, die daar rustig bij zat te komen van de overgang van kou naar warmte op deze eerste voorjaarsdag. Thomas had die nacht slec...

Als iets goed is, waarom het niet gewoon zo laten. Aanvaard de beperkingen of leer ermee leven! Geef zachte stimulansen naar mogelijke aanpassingen op langere termijn, dat valt nog te pruimen. Maar loop niet zoals enkelen, om de haverklap te schreeuwen dat dit item ‘zus’, en weer een ander ‘zo...

Gehuld in een net jasje, getooid met gleufhoofd en met de microfoon in de aanslag verplaatste ik me met grote sprongen naar het andere eind van Sesamstraat. De heugelijke mededeling dat de Sesamstraat politiek landelijk zou gaan, werd nu kracht bijgezet met een persconferentie. Het was voor het eers...

Wie de dingen somber inziet, heeft er hoogstwaarschijnlijk een juiste kijk op. Het leven houdt een keer op en de laatste jaren van een bestaan zijn zelden zonder ellende, verdriet en pijn. De medische wetenschap heeft vooral het lijden verlengd, de mogelijkheid om met allerlei gebreken te blijven vo...

Het was in het voorjaar precies een jaar geleden dat ik er niet meer tegenop kon. Mijn partner had het wel gezien met mij. Vrienden hoefde ik niet meer onder ogen te komen, om van familie maar niet te spreken; die bleef ik uit de weg. Niet reageren op telefoontjes dus, noch op de deurbel. Stekker u...

In het palmpasenweekend vroeg een bezorgd iemand mij of ik iedere week moeizaam een onderwerp voor deze column zit te bedenken. Gelukkig niet! Om het goede te bereiken, moet je het kwade benoemen. De pingpongende scribent heeft het dus getroffen. Er is altijd wat aan de knikker, bruikbaar of min...

Het nieuws valt me de laatste tijd een beetje tegen. Ik begon aan het NOS-journaal te twijfelen toen ze aandacht besteedden aan de rechtszaak van Edwin de Roy van Zuydewijn. Hij wilde een omgangsregeling voor zijn hond. Zelfs als de professionele aandachtstrekker op het dak van een parlementsgebouw ...

Ik wist dat ik het zou bekopen, maar heb het dan ook zelf gezocht. Er was amper speling, maar waarom was ik dan zo overmoedig om het te wagen. Ik heb er een klein fortuin aan gespendeerd, en zoals het er nu naar uitziet, zal het weggegooid geld zijn. Ik kan mijzelf wel verrot schoppen, alhoewe...

Langzaam hoor ik de beat opkomen, net zoals het bonzen van mijn hart. Zachtjes wiegend op de melodie kom ik in de Mooth. Mijn ogen zoeken de dansvloer af tot ik gevangen word in jouw blik. 1 seconde duurt het om te zien dat jij hetzelfde denkt als ik. Op de klanken van de eerste bass stap jij korda...

Een week geleden schreef ik mijn verhaal, mijn eerste gevoelens in een bui van trots en stuurde het in. 1 dag later kreeg een bericht terug, het was niet geplaatst: "Ik was niet verrassend genoeg". Toch was het een verrassing voor mij, zo heel onverwachts, ik was gedumpt! Die trots die ik voe...

Het liet me niet los in de auto op weg terug. Mijmerend kwam de associatie met het roodborstje van die ochtend in me op. Dat tere wezentje tegen het raam. Kwetsbaar. Het vogeltje vloog weg. En de vrouw? Zou zij nog uitvliegen of was ze voor eeuwig vleuggellam. Haar schoenen ook figuurlijk te groot. ...

Het moest nog leven, anders had het wel op zijn rug gelegen, maar ik zag het nauwelijks ademen. Van de weeromstuit hield ik zelf de adem ook in. Ging dit wel goed? Wat subtiele trillinkjes in het kleine lijfje gaven me hoop. "Sufkopje, je weet toch dat roodborstjes tíkken tegen het raam", fluist...

Thomas liep met zijn vrolijk gekleurde streepjestrui door de velden bij Noordermeer. Op het pad naar het meer kwam hij een net uit de winterslaap gewekte groene kikker tegen, die daar rustig bij zat te komen van de overgang van kou naar warmte op deze eerste voorjaarsdag. Thomas had die nacht slecht...