Dat de machthebbers in China geen tegenspraak dulden, is duidelijk, gezien de onderdrukking van de Tibetanen en de Oeigoeren. Er zitten ruim 1 miljoen Turkssprekende Oeigoeren opgesloten in 'heropvoedingskampen' in Xinjiang. Daar worden zij gemarteld en krijgen zij soms geen eten, zij worden met ijzeren stokken geslagen en aan hun handen opgehangen. De sadistische Chinezen zien hen als afvalligen, die weer in het gareel moeten worden gebracht, zodat zij net als hen braaf en onmondig de…

Ik zag de eerste aflevering van het nieuwe seizoen van Heel Holland Bakt. Op mijn laptop aan de eettafel, tussen de momenten van oorverdovende herrie door. Ik had afleiding nodig, van het bedaarde soort. Onze badkamer wordt vervangen vanwege lekkage. Het traject zal drie weken gaan duren. Gek genoeg verheugde ik me er niet op.
'Kijk mevrouw, hier, ziet u, hier is de leiding geraakt, er is een plug tussen geschoven maar uiteindelijk is het beton van deze muur verzadigd geraakt in al die jaren.…

Zoon, 15, stopt een groot stuk Toblerone in zijn mond. Uit zijn kerstpakket van de Action. De vorm van deze Zwitserse chocola is niet te doen. Hij kauwt moeizaam.
'Ik wil heel graag dit spul. Wacht, ik stuur je een appje.'
Vliegensvlugge duimen, geconcentreerde blik. Even later vertrekt hij in zijn Actionshirt. Bam. Weinig subtiel sluit hij de deur achter zich. Binnen een jaar is hij twee koppen gegroeid. Hij kent zijn krachten niet, ook zijn stemgeluid doet me regelmatig opschrikken.
Ik lees…

'Verrek, die atoombom', is mijn eerste gedachte als ik onder de douche uitkom. Ik kijk ongerust uit het raam, maar er is geen roze paddenstoel te zien. Ik wrijf mijn haren droog en ga op een krukje zitten. De handdoek hangt als een scherm over mijn gezicht. Het geeft me een prenataal gevoel. Ik geniet intens. Als de handdoek wegglijdt, komt het immers allemaal weer: de atoombom, Afrikaanse uitgehongerde kinderen, de opkomst van uiterst rechts. Maar onder mijn handdoek bekijk ik de dingen in een…

Niets liet vermoeden dat het kleine, bleke kereltje ooit nog een beroemd ontdekkingsreiziger zou worden. Zijn moeder, een alcoholiste met wintervoeten, zou later getuigen in National Geographic dat haar zoontje zelfs zijn eigen sokken niet kon vinden. Mogelijk was het daarom dat hij na zijn expeditie op Groenland twee kleine tenen moest laten afzetten. Hoe dan ook, Jungle Jack maakte al op zeer jonge leeftijd uit dat er voor hem maar één beroep geschikt was. Als iemand hem vroeg wat hij later…

Ouders maken zich hoe langer meer zorgen over de invloed van het internet op hun jong gebroed. Het is niet meer dan begrijpelijk dat ze die onschuldige zieltjes willen afschermen tegen al die seks en dat gratuit geweld. Sommige verontruste ouders gaan hier wel heel ver in. Neem nu bijvoorbeeld de volgende brief die ik als onderwijzer van een bezorgde papa ontving...

"Beste meester,
Dat Internet, dat moet mijn inziens afgeschaft worden. En als dat niet kan, moeten ze het minstens verbieden op…

Wat Knabbel, mijn hamster, ons kan leren
Mama en papa hebben het toch zo druk. Ze weten wat ze willen, ze bouwen aan de toekomst. Later, mijn kind, zul je beseffen hoe hard mams en paps voor je gewerkt hebben. Larie. Een hamster leeft in het hier en nu. Een hamster laat haar kinderen niet in de steek om nog wat extra rondjes te lopen.
Ik benijd Knabbel, mijn hamster, om haar optimisme. Tegen beter weten in houdt ze haar molen op gang. Als de boel maar draait, denkt ze. Dat eenpuntige denken…

Vooral pittige uitspraken richting politici, groepen mensen, of instituties als NPO of kerk, gaan tegenwoordig rap de ijskast in als nieuwe functies en verantwoordelijkheden zich aandienen. Alles uiteraard symbolisch, want mooie gedachten of akelige beweringen eerder gedaan, blijven in het digitale tijdperk meedogenloos bewaard. Bij openbare functies duikt de ijskast vaker op dan ooit. Kort geleden heette dat nog ‘voortschrijdend inzicht’ of er werd excuus gemaakt voor al te dolle…

Bierlucht stijgt op. We staan met onze zolen in het nat. Mijn broer kijkt in zijn plastic bekertje, dan naar mij.
'Ik haal er nog eentje', zeg ik, wurm me langs mensen naar de tap. In het donker had hij zijn bier op de vloer voor hem gezet.
De drukte is precies goed. Onze plek in de zaal ook.
Op het verlichte podium tussen naakte etalagepoppen staan de instrumenten klaar. We proosten.…

De vergrijzing schijnt een groot probleem te worden lees ik in de media. Minder mensen die het noodzakelijke werk uitvoeren en meer oudjes die financieel onderhouden moeten worden. Daarnaast nog eens de enorme kosten aan gezondheidszorg die deze kwakkelende generatie opeist. Niets meer bijdragen aan de samenleving maar wel zeuren om goede zorg en inflatiecompensatie met hun in stenen gebeiteld vermogen.
Het moet maar eens afgelopen zijn. Zachte heelmeester maken stinkende wonden. In mijn…

Tussen bombarderende beelden uit oorlogsgebieden, politiek rumoer in eigen land, dreigingen van klimaatellende, plastics in het lichaam, gebrekkige leesvaardigheid bij pubers en gebrek aan doorbraken in genezing bij toenemende hopeloze ziekten, en verdwijnend landschap vanwege begrijpelijke behoefte aan bouwen, bouwen, en bouwen, zoek ik een ontsnappingsroute. Maar waarheen? Het paradijs op aarde vind ik niet. Grazige weiden elders lijken groener, maar daarachter kan er weer ander gevaar…

Ze knikt tegen de huilende vrouw tegenover zich, kijkt naar het verwrongen gezicht, haar magere hand omklemd het zakdoekje waarmee ze onder haar ogen poetst.
Nee, het had geen zin te duiden naar de realiteit. Nog niet. 'Wilt u koffie?', vraagt ze haar. ‘Graag mevrouw, zeg maar Sylvia.'
Haar stem klinkt zwaar en rauw, in contrast met haar tengere, meisjesachtige lijf. Helmond komt ze vandaan. Ik heb het altijd al een kutstad gevonden, had ze gezegd. Ze spreekt op lijzige toon, de g, dik en…

Vooral sinds de recente oprichting van de nieuwe partij van Pieter Omtzigt ratelen de lijsttrekkers vele radio- en talkshows vol met ingestudeerde en repeterende antwoorden, soms geacteerde emoties, en een enkele keer met een soort grapje. Vaak toeren zij in medialand met dezelfde teksten en bewoordingen van gisteren, eergisteren en de komende dagen tot aan de verkiezingen zelf. Hoe dan ook overheersen de ernst en de behoefte om maar aan het woord te blijven. Waardoor soms de indruk van…

Vlak voor de afrit naar Twello nemen we pauze voor een wc-bezoek en een broodje op een typische vrachtwagenstop. Er staan er vier op een rij. In ieder geval twee Scania's, zie ik. En een imposant, fel gekleurd exemplaar met een Pools nummerbord. Merk?
Ik denk aan aan De Slimste Mens-app: 'We gaan verder met jou: noem 10 merken vrachtwagens.'
Verslagen had ik de tablet doorgegeven aan mijn huisgenoten. Nu kijk ik voortaan om me heen. 'Daf' is er een, 'Man' is een merk.
''Man', leuk, kan ik…

Glassex, ik ben er dol op. Geef me een keukenrol en een fles met het blauwe schoonmaakspul en ik voel me in mijn element. Wat zeg ik, ik raak in vervoering.
Eerst had ik dit zelf nog niet in de gaten. Totdat zoon, 10, opkeek van zijn Ipad en zei: 'Mama, loop je nou alweer rond met die spuit?'
Alles, nee niet alles, veel, krijgt een behandeling met het tovergoedje. Vooral glas.
Maar ook wc-brillen, vlekken op het laminaat, fotolijstjes, lampen, vensterbanken, trapleuningen, deurknoppen,…

Ik loop al drie dagen rond met een hardnekkige negatieve gedachte. Normaal gebeurt me dat niet zo snel. Dus vraag je jezelf af, hoe komt dat dan? Meestal kan ik vrij snel negatieve denkbeelden loslaten, maar deze keer niet. Deze gedachte woekert als een gezwel in mijn brein. Het achtervolgt me in mijn dromen en geeft me een boosaardig gevoel met pijn in mijn hart dat liefde sublimeert. Het gevoel laat mij niet los, ook niet als ik denk aan mooie waardevolle mensen en zaken die mij omringen.
Wat…

Ik mocht hem wel die Derksen. Altijd een sterke, zij het wat ongenuanceerde, mening over de zaken des levens. Ik was het niet altijd met hem eens maar dat mocht de pret niet drukken.
Hij donderde echter finaal van zijn voetstuk toen ik hem hoorde zeggen: “Ja, maar de Joden hebben het er wel een beetje naar gemaakt hé”. “Ze hebben die Palestijnen behandeld als honden”, voegde hij er nog aan toe. Dat hij niet de Joden in het algemeen bedoelde begrijp ik nog wel. Hij bedoelde Israël maar…

Mensen lijken op elkaar in hun gevoelens. We willen uniek zijn, denken dat we gevoelens of reacties hebben die raar of bijzonder zijn. Het frappante is dat we ons het best laten geruststellen door voorbeelden waaruit blijkt dat je niet de enige bent die zich zo voelt, dat je niet uniek bent, maar dat gevoelens universeel zijn.
Hulpverleners kunnen zich meestal goed verplaatsen in de gevoelens van anderen. Hetzelfde talent wat hen helpt om mensen goed te begrijpen, in hun waarde te laten, kan…

Elke dode is er één, maar feit is dat er van elke 10 doden 9 Palestijn zijn. Het Israëlisch - Palestijns conflict is de strijd om de soevereiniteit over historisch Palestina sinds de opkomst van het zionisme in het begin van de 20ste eeuw. Sinds de stichting van Israël in 1948 is er een conflict tussen Israël en de Palestijnen, als onderdeel van het Arabisch - Israëlisch conflict.
Deze twee bevolkingsgroepen strijden vanwege grond dat voormalig premier van Israël Rabin onder leiding van…

Het zogeheten examen voor de Europose milieucommissie van Wopke Hoekstra om uiteindelijk tot Eurocommissaris Klimaat te worden gekozen, kwam op mij over als een goed ingestampte les klimaat, op ietwat opgefokte en overduidelijk vleierige wijze gebracht. Niks mis met de studievaardigheden van de mislukte CDA-leider. Zijn intelligentie zal prima in orde zijn. En ik geloof ook echt dat hij goed is voor zijn gezin en dieren. In collegiaal opzicht ben ik er niet helemaal zeker van of het…