Een feestelijke gebeurtenis in Hulten
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
279 Het was negentieneenenvijftig. Ze werkte als typiste bij de Katholieke Leergangen en kwam aan huis bij de collega, wier broer, die jongen van Broeckx, haar terdege opmerkte. Hij zou mijn vader worden. Hij had nauwelijks opgekeken van zijn gebruikelijke lectuur toen hij haar, die mijn moeder zou worden, tot zijn vrouw koos.
Op de foto, vervaardigd…
De beste kameraad
hartenkreet
3.5 met 2 stemmen
208 Toen lijn zeven halt hield bij de halte aan het Nassauplein, vroeg de man beleefd of zijn hond hem zou mogen vergezellen in de bus. Hiertegen opperde de chauffeur geen bezwaar. De man nam plaats en zijn hond, met beige, krullerige vacht, toonde zich aanvankelijk wat onwennig en hief de lieve kop hoog en met veel angst en wankelmoedigheid in de ogen…
Een klein stukje natuur aan mijn venster
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
212 De rozerode hemel van een nieuwe dageraad vertoont zich achter het geboomte en in de loop van de dag zal deze plaatsmaken voor een grotere bleekheid. Zonlicht schittert op het gebladerte.
En zoals grijze lokken haast aarzelend het hoofd van een oudere gaan bezetten als ontdekkingsreizigers die voor het eerst voet aan land zetten op een uitheems continent…
Doktersbezoek
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
502 Te midden van de huizenrij aan de Tilburgse Spoorlaan treft men de namen op de gevels van notarissen en makelaars; men vindt er het "Juridisch Loket" en men passeert twee restaurants, genaamd "Jade" en "Sirtaki", brandpunten van voorgaande bezoeken
Men had mij gezegd dat de naam van de arts die eveneens resideert aan de Spoorlaan "Bernards…
Afscheid van mijn laatste oom
hartenkreet
4.5 met 2 stemmen
211 Het Jeroen Bosch Ziekenhuis is in mijn ogen niet van een uitmuntende architectuur. Het rijst, aan de buitenrand van de stad, haast plompverloren op, als een donkerbruine kolos, met lange sequenties van eendere ramen, waarachter de patiënten verblijven. Wel is het gebouw gesitueerd te midden van velden en weiden en het draagt op haar gevel trots en elegant…
Pijn, bestreden met andere, grotere pijn
hartenkreet
3.3 met 3 stemmen
203 We ontmoeten elkaar bijna dagelijks en wel vóór de glazen, openschuivende deuren van de supermarkt.
Zijn benen steken stakerig uit vanonder zijn zwarte korte broek en ik wijs op het dikke, witte verband waarmee zijn rechterbeen verbonden is en vraag: "Gekneusd of gebroken?¨
"Nee", verklaart hij, "Gesneden".
Zijn beide armen zijn vandaag…
Uit liefde voor de Tilburgse bevolking?
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
194 De "Huiskamer voor Pleegouders", mij tot nu toe onbekend, bevindt zich onvermoed in een pand dat enigszins afzijdig ligt aan het Wilhelminapark en dat eveneens behoort tot het uitgebreide en veelzijdige scala van instanties en instituties waarmee de hulpbehoevende Tilburgse bevolking wordt ondersteund en op de been wordt gehouden. Een binnenplaats…
Hernieuwd restaurantbezoek
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
186 Een ruim publiek bezette op een nog altijd zonnige dag in oktober het terras van Café-Restaurant "Nieuwland" dat bijna in de flauwe bocht is gesitueerd die in onze stad de Nieuwlandstraat met de Heuvelstraat verbindt.
Vandaar heeft men het uitzicht op de felrode letters die aangeven dat aan de overkant eveneens een restaurant is gevestigd en wel…
Zeeland, de Deltawerken, negentienachtenzestig
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
511 Op die zwart-wit-foto uit dat verre jaar zie ik mezelf op veertienjarige leeftijd in het gezelschap van mijn goede, nog jonge ouders aan een tafeltje op een terras met een flesje limonade.
Mijn halflange, glanzende, donkerblonde haar omgeeft mijn hoofd als een helm, valt neer aan beide zijden van mijn gezicht en houdt dit buiten bereik van de camera…
Aan Vader, aan de kameraad aan mijn zijde
hartenkreet
3.5 met 2 stemmen
340 We liepen zij aan zij, Vader!
Tijdens de schimmige jaren van mijn vroege jeugd was je op de achtergrond aanwezig.
Altijd verdedigde en beschermde je me in latere en late jaren.
Niets was goed genoeg voor mij, je favoriete dochter en we studeerden samen en Mozart en Beethoven spraken tot ons met de onzegbare taal van hun melodieën.
Vader, je edele…
Oktoberstemming
hartenkreet
3.5 met 2 stemmen
181 Een tros van gouden bladeren ontsnapt al aan het geboomte aan mijn venster. Zij hangt bevallig en elegant neer. Eveneens zijn lichtgele blaadjes neergedwarreld op de smalle paden tussen de hagen en onder de bomen in het parkachtige gebied.
Een briesje beweegt de takken en zwarte vogels duiken onder in de boom.
Het gouden licht van oktober kondigt…
De ware christelijkheid?
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
253 Aan onze Lambert de Wijsstraat bevindt zich een klein huisje dat op haar gevel de naam "Poels Hofje" draagt. Het neemt een beetje een uitzonderingspositie in naast het oude kerkhof en welhaast onder de schaduw van de Hasseltse kerk die onvervaard en als het ware "roekeloos" (als men dit tenminste zou kunnen beweren) haar stalen toren en het ornament…
In de stille tuin
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
184 Eens keerde ik terug tot de tuin met de weelderige, exotische beplanting die zij, mijn zozeer geliefde zuster, dankzij haar opleiding en expertise ooit aanlegde.
In het midden bevindt zich de vijver, tevens een natuurlijk kunstwerk dat omringd wordt door de bloemenpracht.
En in de stille, weelderige tuin, de formidabele en fantastische schepping…
Een tribuut aan mijn kwetsbare en feilbare hart
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
174 Het hart, en wel mijn kwetsbare en feilbare hart dat rust ter linkerzijde in de borstholte onder de neerhangende linkerborst die is neergeplant als een citroen op het middenrif en die bekroond wordt door de tepel, heeft me nog nooit in de steek gelaten.
De strakke zwarte band van de bloeddrukmeter werd met regelmaat gespannen om mijn bovenarm. De…
Buiten voor de deur bij de Huisartsenpost
hartenkreet
3.5 met 2 stemmen
194 In arren moede en verbijsterd sta ik op een vroege zondagmorgen voor de openschuivende glazen deuren van de Huisartsenpost en spreek in door de mechanische luidspreker dat ik "in nood" ben.
Een astma-aanval vormt een "brevet van lichamelijk onvermogen" waarvoor men "acte de présence" geeft; waarvoor men capituleert en waarvoor men komt opdraven…
Magische bouwwerken uit verre landen
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
212 Ik was elf jaar. Oom Gerard, vertegenwoordiger in schoolartikelen, die met zijn bescheiden auto de scholen in onze provincie aandeed, bezocht ons vaak. Hij voorzag ook ons van artikelen zoals een lettertang en een viewmaster die tot onze verbeelding spraken.
Als dochters van een klein ambtenaartje rekenden we weinig tot ons bezit. En zo, speurend…
Een souvenir uit Textielstad Tilburg
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
218 Ons Textielmuseum is gevestigd aan de Goirkestraat en centraal in onze stad gesitueerd in een hoog, monumentaal pand als een voormalige fabriek. Het kent naast zijn Tentoonstellingsruimten - waarin reminiscenties aan de vroegere industrie die onze goede en mij zozeer dierbare stad zolang beheerst heeft en in haar greep hield nog altijd in leven worden…
Mijmeringen tijdens een maartdag
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
168 Tijdens de vergadering had ik uitgebreid de gelegenheid om de haardracht van enkele oudere heren te bestuderen, die heel verschillend kan zijn en die ook afhankelijk is van de deskundigheid van hun kapper; glad achterovergekamd, waarbij het haar in dunne lijnen over de schedel ligt als een tapijt bestaande uit zilveren draden, dan wel warrig en chaotisch…
De ring
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
174 Het toeval wilde die dag dat ik op de zitplaats bij de bushalte, die ik altijd bezette als ik terugkwam van mijn vriend, een ring aantrof. Deze lag daar min of meer onopvallend maar zijn aanwezigheid kon me toch niet ontgaan. Hij bleek bezet te zijn met een guirlande van kleine, schitterende, lichtpaarse steentjes.
Door wie was hij daar neergelegd…
Een zondagmorgen met Schumann, Mozart en Gershwin
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
214 Tijdens mijn heenreis naar het Cenakel - een monumentaal gebouw, dat in vroeger tijd tot klooster gediend heeft aan de zuidkant van de stad, omringd door een keurig aangelegde tuin die een parkachtige indruk maakt - ontmoet ik in de bus een tachtigjarige Molukse mevrouw, wier gezicht nog altijd een afspiegeling draagt van vroegere schoonheid. Als tijdverdrijf…