Het is een oud gezegde. Wat zeker in verband kan worden gebracht met de dichter Nijhoff. Lees maar. Er staat niet wat er staat. De titel van een hele bundel gedichten. En spreekt de bedoeling hierachter niet voor zich. Lees maar. Er staat niet wat er staat. Hoe dikwijls komen we de uitdrukking tegen in ons dagelijks leven. Hoe dikwijls worden…

En dan komt er opnieuw een zogenaamd goedbedoeld voorbeeld in mijn mailbox. Want die en die doet het zus en zo. Het zou me kunnen inspireren. Woedend ben ik. Ongevraagd een inbreuk op mijn eigen gedachten en inzichten. Ik heb ze niet nodig, de ideetjes van anderen. Die mogelijk al tig keer zijn gekopieerd. Ik ben mezelf. Basta. En ik kom met de kinderen…

Zal ik even, vraagt manlief wanneer ik met volle handen naar de keuken loop, zal ik even....nee, zet jij Ma maar in het licht, zeg ik dan. Vaste prik om elke avond je ogen te zien oplichten bij de vlammen van de kaarsjes... Ik loop alleen naar de keuken, vaste prik, geef haar een knipoog, ze staat nog in de schemer. Als ik terug kom uit de keuken…

Wat is het mij gemakkelijk gemaakt. Opgevoed bij de Bijbel. Het Woord van God. En daarin staan voor u en mij alle antwoorden op de vragen die worden gesteld. Waar zoveel wetenschappers zich buigen over de vraag hoe de wereld is ontstaan lees ik het al direct in de eerste hoofdstukken. De Geest Gods zweefde over de wateren. En God sprak...........…

Vroeger op school kreeg je een feestelijk prentje of een stempeltje in je schrift als je netjes geschreven had en als je braaf geweest was bracht Sinterklaas een speelgoedje in de schoen die je verwachtingsvol bij de schoorsteen gezet had. Nu ben je volwassen en als je vol plichtsbesef meedraait in de waanzinnige carrousel van het "banencircus"…

Als ik nu jouw sleutel in het slot zou horen, dan zou ik meteen rechtop gaan zitten en de stralendste glimlach zou op mijn gezicht verschijnen... Als ik je nu zou zien, zou ik in je weg willen kruipen, om je vervolgens nooit meer te laten gaan... Als ik je nu zou zien, zou ik je willen zeggen dat ik van jou hou en samen met jou door het leven…

De zon speelt een frivool spel met licht en schaduw en werpt warrelende, wervelende vlekken over de rustieke houten tafels en banken die daar staan opgesteld, vlakbij de oude Kloosterkerk waar de paters een restaurant hebben ingericht; een tafereel dat spreekt tot mijn verbeelding. De dames en heren collega's zijn aangeschoven en zij kennen precies…

Soms heb je van die dagen, dat je me niks, maar dan ook echt niks moet vragen, dan zit ik in mezelf. Soms heb je van die dagen dan kun je me alles vragen, niet dat ik dan niet in mezelf zit, maar heb dan ook aandacht voor andere dingen. Soms zijn de dagen gedeeld door twee, dan zit ik een deel in mezelf en heb ik ook aandacht voor anderen. Dat…

De "Veolia"-bus draaide de hoek om bij het Rosmolenplein en sloeg de troosteloze Hoefstraat in (ook hier wordt de onwillige passagier "getrakteerd" op de vele "ups and downs" in het wegdek die nog steeds niet zijn weggewerkt door ijverige stratenmakers). In het vluchtige voorbijgaan ziet men aan de linkerkant van de straat een veelbelovende etalage…

Het café ligt aan brede lanen, die elkaar ontmoeten in een kruising. Het is rustig op Tweede Kerstdag in het dorp. Enkele heren hangen aan de bar, vertellen elkaar op luide toon het laatste dorpsnieuws en vallen stil als er drie vrouwen binnenkomen met drie petieterige hondjes: twee bonte Jack Russells en een klein wit poedeltje dat zij aanspreken met…

Een jaar geleden verloor hij zijn vrouw aan dementie. Gisteren kwam ik hem tegen na het uitlaten van zijn hond, uitgelaten werd ik besprongen. Buurman Herman is stervende, de klok tikt minuten weg die er niet meer toe doen. Zinloos vraagt hij zich af waarom hij het toch altijd goed gedaan heeft. Een man in tranen en een viervoeter die er helemaal…

De zomerdag lag zo mooi en volmaakt als een feestelijke beddensprei over de wereld en bekleedde haar zo majesteitelijk met jeugd en schoonheid dat ik geneigd was het gewicht van mijn vele zomers, mijn werkloosheid en mijn liefdesverdriet te vergeten. De schaduwen en het zonlicht wervelden zo enthousiast over mijn muren dat de wereld mij verleidde geen…

Er zijn in ons land veel, heel veel mensen die een nierprobleem hebben, niet zomaar een probleem dat eventueel op te lossen is met een pilletje of prikje, nee, als je een nierpatiënt bent en je nieren doen het slecht tot zeer slecht, is dialyse de enige optie om nog een beetje op de been te blijven. Mensen / patiënten moeten de deur uit om gemiddeld…

Er waren: de kronkelige paden van het park en de straten van de stad, talloze malen doorkruist en er was: de vijver met de oranje, geschubde vissen die hun rondjes draaiden onder het wateroppervlak en er was: de kamer met de eikenhouten meubelen, omfloerst door herinneringen.Ik wist niet welke onbestemde ellende omging in ons innerlijk. Ik wist niet…

Het gebouw waarin wij - scholieren - de eenmalige, kwetsbare jaren tussen onze puberteit en volwassenheid grotendeels doorbrachten was ten tijde van haar oplevering tijdens de dertiger jaren een opmerkelijke noviteit in onze woonplaats en een prototype van "Nieuwe Zakelijkheid"; aan langgerekte gangen lagen de eendere lokalen en helemaal aan het eind…

Van de Tilburgse Multi Functionele Accommodatie met de euforische, maar misplaatste naam "De Symfonie" aan de Eilenbergstraat maakt met zich wellicht - doch geheel ten onrechte - een paradijselijke, hemelse voorstelling. Daar bevinden zich aan langgerekte gangen eendere lokalen, begrensd door matglazen ramen, die men zou kunnen omschrijven als "…

Door de indigokleurige nacht, die als een deken over de wereld lag, hadden wij koers gezet naar het klooster. Het licht uit de vele lantaarns die haar omstraalden gaven de plaats van het monumentale gebouw aan, bolwerk van de leer die de onwillige, weerbarstige wereld wil bevrijden en dat al twintig eeuwen tevergeefs probeert, zij het dat ze "omhuld…

Woensdag stond Kenny Tete (basisspeler bij Ajax) voor de rechter: hij was aangehouden voor het uitschelden van een politieagent in december. Niet de gewone gebruikelijke termen werden er gebruikt, want ik denk dat de agent dan nog wel over zijn hart had gewreven, immers komen bekende Nederlanders soms overal mee weg, maar nee, de dommerd had de agent…

Daar staan vader en moeder op de foto; vader plechtstatig poserend, zoals hij placht te doen, moeder aan zijn zijde met de hond Driekus op een afstandje aan een strakgespannen lijn. Op de achtergrond de houten blauw-witte school die sinds jaar en dag afgebroken is en waarvan vandaag de dag een kale ruïne resteert en het grijze water van het Wilhelminakanaal…

Jezus was naam voor de zoon van Maria. Hij was niet op aarde om de Romeinen te verjagen. Hij kwam om de mensheid te redden van een eeuwig verderf. Niet als Jezus, maar als de Christus. De Zoon van God stierf aan het kruis. Hij overwon de dood. Na Zijn opstanding droeg Hij de naam Christus. En allen die in Hem geloven ontvangen vergeving van zonden…