De eenzaamheid lijkt haar te verstikken. Opstaan om weer te gaan zitten. Alle zin om iets te doen verloren, niet wetend wat ze moet beginnen. Kon ze maar even ergens naar toe. Voor de zoveelste keer pakt zij haar adresboek. Om nog eens door te kijken of er iemand in staat waar zij eens langs kan gaan. Zuchtend en met tranen in de ogen gaat…

Dank uw wel meneer de verzekeraar van ons ziekenfonds C.Z.! Met een hoge eigen bijdrage van 150 euro is aan de kleine mens weer eens niet gedacht. Na nog steeds niets gehoord te hebben hoe uw dit wou innen, ben ik zelf maar eens na gaan denken. Ik denk slim te zijn, want als chronisch zieke heb ik dit bedrag al in 3 maanden gehaald. Ik heb maar…

Er van uitgaand dat alle mensen gelijk zijn, zouden er geen grote schrijvers moeten bestaan, niemand beter kunnen schilderen of beeldhouwen dan ik. Het is gewoon een kunstje dat je geflikt wordt, kunstenaars heten niet voor niets zo. Oefenen en nogmaals oefenen, schrijven en herschrijven, het eindproduct ligt voor uw ogen maar de herhaling heeft daarvoor…

Schrijven is mijn passie, een groot deel van mijn bestaan heb ik opgetekend. En op den duur...ingekleurd. Ken je het gevoel, dat je beseft, dat je niet bent, wie je had kunnen zijn? Het gevoel, dat je niet geeft, wat je zelf ontvangen hebt? Het gevoel, dat iets, of liever het gebrek hieraan jouw in-compleet maakt? Als een weeë geur verspreidt de…

Hij moest leren Dat zij een eigen wil had ook hield ze van discussiëren. Ze had hem al eens een schoen naar zijn hoofd gesmeten. toen hij zei, wat mij betreft mag mijn Hij moest leren zusje gaan studeren, ik heb daar niets op tegen. Wou je daar een medaille voor hebben of zo? ze was erg boos. Jij doet verdomme hier je ding en nu…

HET VERDRIET VOORBIJ, PASEN 2008-03-22 Vanmorgen op Stille Zaterdag voelde ik mij plotseling helemaal koud en alleen. Juist nu, het hoort bij me. Ik kocht het boek De onzichtbare jongen van Bernlef en las het meteen en snapte het helemaal. Het gaat over een jongen zonder moeder en die mist hij zo dat hij psychotisch wordt en uiteindelijk sterft…

Het mes sneed, met een onnoembare kracht, bij me naar binnen. Tussen mijn ribben, dwars door mijn lever. Ik voelde de warmte van mijn bloed, dat overal bleek te zijn. Ik was gestoken, door het kwaad dat wie dan ook gebruikt, om tegen mij te strijden. Het mes werd in mijn lijf gedraaid.... Het bloed, dat al bijna een jaar niet vloeide, gutste uit het…

HARK! DE KLYSTER SJONGT Hark, de klyster sjongt! Fannemoarn om seis oere wekker wurden en hearde in klyster sjongen. Jonge jonge wat waard ik bliid. Fuort en daliks sette ik it finster iepen, it wie nog tsjuster. Hy song hiel moai, kalm, boartlik, lud, helder, mei faryaasje, as wie it al maaitiid. It wie mar in momint, tsien minuten, en doe wie…

Ze keek naar hem zoals hij daar roerloos zat met gesloten ogen.. ze kon uren kijken naar zijn lief gezicht. Zij moest leren Bijna twee jaren waren ze nu een paar. In het begin was het niet zo gemakkelijk om elkaar te verstaan dat was waar. als hij zei:ik moet de Zij moest leren hoer nog betalen..dan lag ze in een deuk, de U was…

Boer de Fries zat alleen voor het haardvuur naar Boer zoekt Vrouw te kijken. Het was zondagavond en hij was zoals altijd alleen. Hij zapte naar mtv waar jonge mensen elkaar op de onmogelijkste manier leerden kennen. Toen was er nog een programma over een Poolse vrouw die een Nederlandse man leerde kennen. He he, Boer de Fries kreeg het er warm van.…

Zaterdag 8 maart 2008. Een zonnige weliswaar wat frisse dag. De weerman voorspelt tegen het einde van de dag en de volgende dagen regen en andere maartse onhebbelijkheden. Zon en vrije tijd gaan goed te samen. Waarom er niet op uit trekken? Neen, nu eens niet met de fiets want het is, potdorie, toch nog wat te fris om de oren en de tenen. Inderdaad…

Het één haalt het andere uit. Het plaatsen met een zekere angst van datgene wat je schrijft op Nederlands.nl. Kritiek. Doorgaan. Om uiteindelijk de uitdaging verder aan te gaan. Het maken van een eigen site. Het inzien van je gave. Om vervolgens je te bezinnen op mogelijk nog andere talenten. Leven is durven. Groeien in je persoonlijkheid. Maar bovenal…

De verspringende duisternis speelde met de bomen en liet me valse gedaanten zien. De bosgeesten die ontwaken als de donkerheid zijn intrede doet. Krakende takken, ritselende verdorde bladeren. De beesten die hun holen verlaten en de vogels die hun nesten opzoeken. Het overdragen van de wacht in het bos. Ver weg was nog het geluid van autoverkeer…

Ik raak het kind in mij maar niet kwijt, immer weer verbaasd over het feit dat de kerststalfiguren overeind bleven dankzij een blokje aan het been. Ondanks het lage inkomen van mijn vader toch weer, zij het nipt op tijd, een kerstboom of, in mindere tijden, takken aan de muur, veertig jaar na dato heb ik de ballen nog, de piek is helaas gesneuveld.…

Je bent gestorven. Toch nog. Iedere keer dacht ik dat het wel goed zou komen. Maar wie ben ik nu eigenlijk om te denken dat ik kan regeren over leven en dood? Ik keek vaak naar je, streelde je. Je was mijn enige. Soms hield ik je even vast op de momenten dat ik voor je zorgde, wetende dat het waarschijnlijk niet genoeg zou zijn. Je was vergankelijker…

Een tijdje geleden kreeg ik - jammer genoeg - een raar gevoel als mijn dochter mij een e-mail stuurde. Een gevoel van afstandelijkheid. Helaas wist ik niet goed aan haar uit te leggen, wat ik precies voelde en er kwam een groot misverstand. Hoe erg ik het ook vond het leidde tot een breuk. Ik huilde mijn ogen uit mijn hoofd met de pijn in mijn hart…

De wereld wilde hij aan haar voeten leggen maar...... zij zag het niet Altijd was hij er om haar te troosten maar...... zij zag het niet Hij droeg haar wensen in zijn handen maar........ zij zag het niet Hij luisterde naar haar lach wilde die alleen voor hem maar....... zij zag het niet Hij hield van haar als van geen…

Er zijn drie rollen in het "groot Nederlands smurfendrama" te verdelen: de dader, de boodschapper en het slachtoffer. Het gaat om een deegrol, een toiletrol en een rollade. Nummer 1 heeft de kortste tekst: " Ik ga een film maken". Nummer 2: "Hij gaat een film maken" En nummer 3: "Foei!". Het addertje onder het gras? Wie moet…

Het is ochtend. Ik lig in bed, ver onder het dekbed, en welke hier bovenop liggen, zo'n drie exemplaren. Ze voelen zwaar aan, drukken op mijn borst. Met moeite sla ik de dekens open en probeer mijn bezweette lichaam omhoog te hijsen. Mijn hand graait naar het nachtkastje naast het bed, naar de asbak, waarop een stompje joint ligt. Ergens ligt de…

Binnen drie weken zal ik schrijvend Nederland in zijn voegen doen kraken, vernederen tot op het bot. De Donald Duck heeft nog meer inhoud dan al dat hier wordt geplempt. Tot die tijd reageer ik op niets of niemand, wacht mijn slotzin af, de redactie zal er best wel een passend plaatje bij vinden. De twintigste dag in maart zal alles anders maken,…