Alle inzendingen over Stars

Het is nog vroeg in de morgen De zon staat al hoog. Gauw eet zij haar boterhammen met kruisbessenjam. Mmm.....eigengemaakte jam. Zij likt haar lippen vol ongeduld en oma schenkt haar een glimlach. Snel drinkt zij haar beker leeg en rent van tafel. Buiten rommelt opa al wat rond zoals elke...

Voorzichtig druk ik mijn nagels in de palm van mijn hand. Het doet pijn. Ik druk harder, me goed bewust van de druppels bloed die nu langzaam langs mijn pols naar beneden rollen. Gefascineerd staar ik er naar, de waarschuwende signalen die zich verdringen in mijn hoofd negerend. Pijn. Voelbaar,...

Veertig. Voor velen een mijlpaal in hun leven. Een schrikbeeld, en het moment waarop een tussenbalans wenselijk is. Het idee, dat de helft van je bestaan reeds voorbij of overschreden is, laat het angstzweet wel eens parelen. Je bent op een leeftijd gekomen, waar echtscheidingen méér regel...

Kennelijk verveelt de mensch zich algauw te pletter, ondanks internet en is een film of documentaire natuurlijk te min. Met gevaar voor een eigen leven, kruipen we daarom het liefst bij een leeuw op schoot en als wij niet om op te vreten zijn, aaien we met z'n allen wel een dolfijn hartstikke...

Talkshows. Merkwaardig fenomeen. Niet eens zozeer de talkshow zelf, als wel het publiek dat daar meestal omheen zit. Als bij een voetbalwedstrijd. Ik vraag mij dan altijd af wat zulke mensen dan denken. Mensen die daar vrijwillig gaan zitten. Dat ze dan ‘s morgens wakker worden en dat het eerste...

...Feels' en op 28 juni 2019 verscheen 'Pearl', met het lied 'Vincent', waarin je o.a. zingt: 'And the stars will make us wild. And the dark will make us hesitate. But that's our fate. The stars will make us wild. It's not too late for us'. Volgens mij bedoel je met 'Vincent' Vincent van Gogh, want...

Twee kleine scherpe ronde groene lichtjes vlak naast elkaar schenen je fel tegemoet. Het was behoorlijk donker en het was haast spookachtig om te zien, maar gelukkig wist ze wat het zijn moest. Het waren de ogen van die kleine zwarte Kimmy, want iets anders kon het niet zijn. Ze bedacht wel dat...

Een maand geleden keek ik nog uit naar de lente. Nu is het lente en ik kan er niet van genieten. Ik heb een tuin en alles komt 'netjes' op, zoals de bollen die ik in het afgelopen najaar hebt gezaaid. Het is mij wel best. Laat de natuur zijn gang maar gaan. Laatst zei iemand nog tegen mij...

De voorzitter van de vergadering zat verbijsterd, verrukt en gebiologeerd naar de management-assistente te staren, die een nieuw zomerjurkje droeg dat de aanzet van haar borstjes onbedekt liet en die op verleidelijke wijze wapperde met een paarse, gelaagde waaier, tevens om haar...

De directeur heeft een collectie jonge meiden voor diverse taken aangeschaft, die nu het pand bevolken, heupwiegend door de gangen huppelen, gekleed in feeërieke kledij, die hun schoonheid accentueert. Zij nemen nu de plaatsen in in het sfeerloze gebouw achter de geavanceerde computers..... In...

Hij zat maar onbeschaamd en hardnekkig te zwijgen en mij woordeloos in het gezicht te staren als maakte ik op hem de indruk van een levenloze, versteende mummie. Zijn hand droeg de dubbele gouden ring ten teken van zijn voorbije huwelijk en (huidig) weduwnaarschap. We waren op een uitstapje met...

Ik heb veel therapie genoten, wat extra aandacht voor de mens Veel vriendschappen gingen naar de kloten, mijn schrijfdrang in de hens De bron waaruit ik putte, was eens een troebel vat Nu is er geen vuiltje aan de hemel meer, het schrijven verging me snel Is het sowieso geen ziekte, iets...

...looking glass Even the greatest stars Fix their face in the looking glass Even the greatest stars Live their lives in the looking glass

Het is zover...de gasten stromen binnen, blikken van ongeloof, verbijstering, ze komen verhaal halen bij mij en ik probeer zo eerlijk mogelijk alles uit te leggen. Er staat en foto van Ruud bij de kist, de muziek klinkt zacht, de door mij uitgekozen liederen zijn stemmig, bijna saai, maar zo was...

Natuurlijk zoeken we vandaag het liefste allemaal zorgeloos naar eitjes. Wanneer het mooi weer is doen we dat in de tuin. Maar als het toch wat fris is volstaat de huiskamer ook als zoekpaleis. Het lukt mij deze Pasen niet zo best. Niet omdat de eitjes uitmuntend zijn verstopt. Maar meer door de...

In het tijdperk van het individualisme waarin mensen kolossale flatgebouwen bewonen als monniken in kloostercomplexen - ieder in hun cel - en op straat elkaar met anonieme ogen in de anonieme ogen staren zonder dat hun verkrampte en vervlakte gezichten tekenen van herkenning tonen - in dat...

Wat is geluk, vraag ik me af, terwijl ik voor mij uit zit te staren. Al sla je mij dood, ik weet het niet. Geen zorgen hebben, misschien. Maar dat bestaat niet, geen zorgen hebben. Geluk is dus iets tijdelijks: het even hebben van geen zorgen. Daar moet je het mee doen. Sorry. Terwijl ik mij...

“Ken je dit?” Nee ze kent het niet. Onvervalste jaren 70 rockmuziek klinkt een beetje blikkerig uit de kleine boxjes die hij aan z’n diskman heeft vastgekoppeld. Niet bepaald muziek die bij het strand en het haast Spaanse sfeertje om haar heen hoort. Halverwege breekt het nummer af. “Dat...

Als de eenzaamheid aan je deur klopt doe dan niet open. Ik heb dat wel gedaan en heb nu spijt als haren op mijn hoofd, want het heeft mij zeker geen goed gedaan. Als je alles hebt gehad en alles hebt bezeten en alle geneugten des levens hebt mogen proeven, is het een hard gelach als de eenzaamheid...

Bron: Wikipedia -Croatian War of Independence Hoewel ik in zekere zin aan het kortste eind trok, bleek ik in de finale toch het langste deel van het touw in handen te hebben. Hetzelfde gold in de eerste helft van de jaren '90 van de vorige eeuw voor de winnaar van de Homeland War die vanaf...

(voor Brad Barron Renfro (1982 - 2008)) Je bent geboren op 25 juli 1982 in Knoxville. Je moeder is Angela Denise McCrory en je vader is Mark Renfro, een fabrieksarbeider. Vanaf je vijfde werd je door je oma van je vaders kant opgevoed, de kerk-secretaresse Joanne Barron Renfro. Op je tiende werd...

Het rommelmarktklokje met de barst in de façade zucht twaalf keer. Droefgeestig kweelt de oude koekoek zijn wijsje. De bruine bonen vechten met het spek om het beste plekje in mijn schotel. Stukjes oude kaas spelen krijgertje rond de bowlkom. Buiten miezert het. Een manisch-depressieve...

Sombere tijden komen er aan voor Nederland. Tenminste, dat zei de regering op de derde dinsdag van september. En jawel, voor één keer hebben de Haagse heren al snel gelijk gekregen. Sinds hun voorspelling is de eerste bank al omgevallen en wordt er geknaagd aan de fundamenten van andere...

Ik sta op het station. Naast mij is een vrouw druk aan het bellen. Uit de kiosk komt een zakenman met een mobieltje aan het oor. Hij heeft het niet over de boodschappen, zoals de vrouw, maar over de kansen van die 'superdeal'. Ze ijsberen beiden om mij heen en proberen boven elkaar uit te komen....

...een Amerikaan. En natuurlijk moest de Stars and Stripes als eerste op de maan geplant worden. Als je het zo bekijkt is het logisch dat een man als Lance Armstrong in dat land opgroeit. Een man die tot het uiterste gaat om niet alleen zichzelf maar ook zijn land aan de top te krijgen....

...is leeggeperst en uitgekotst, van Ranking the Stars tot allerlei lullige kwisjes en natuurlijk zijn reality soap. Daar kan hij nog een tijdje ‘wijnen wijnen wijnen’, zijn gilletjes slaken en rare bekken trekken. En dan hebben we dat ook weer gehad. Daarna heeft hij gelukkig dat kasteel...

Het trieste relaas op T.V. naderde zijn hoogtepunt. Zeg maar liever 'dieptepunt'. Als verstandige man van 40 verborg ik op dat moment de vrijkomende emoties voor mijn moeder die de glinsterende tranen van haar wangen depte. Toen de film begon zei ik nog : "Ma, is er nou echt niets...

Ik heb me mijn leven wel eens voorgesteld als een zeilbootje op een kalme open zee. Dobberend. Onopvallend en onbeduidend klein tussen de motorboten, vracht-, cruise-, en piratenschepen. Ik weet vanwaar ik ben uitgevaren, maar staar blind in de open vlakte die voor me ligt. Mist ontneemt mij het...

De droogte eist haar tol. Het vee is uitgedund. Ik strijk neer in een kamp, in een rood niemandsland, door regen vergeten. Blauwhelmen rijden in een schokkende jeep door de poort. Een stofwolk. De vluchteling, nipt ontglipt aan de oprukkende rebellen, wacht op een schraal rantsoen, achter...

Voorzichtig loodste hij zijn dochtertje door de hal van het flatgebouw; o, als de huismeester hem maar niet hoorde, of, erger nog, zijn buurvrouw. Behoedzaam plaatste hij zijn klompvoet neer, niets mocht onbezonnen gebeuren, niets mocht onverhoeds geluid maken. Bijna scheelziend van ellende...