Verhalen

Ik had het beeld met tranen in mijn ogen gekocht en ze hadden het verpakt in een juist geschikte doos en er cadeaupapier, gedecoreerd met fleurige vlinders tegen een zwarte achtergrond omheen gedaan. De dames van de New Age winkel zijn heel klantvriendelijk, maar het is ook hun taak en professie li...

Eén van mijn favoriete bezigheden was vissen en dit bij voorkeur op paling. Voor het avondeten werden de pieren met een schop uit de grond getrild. Dat was nog een ware kunst want je moest natuurlijk wel weten waar je de schop de grond in moest duwen en hoe je moest trillen. Ik was daar, na jaren e...

Ik weet niet precies hoe vroeg het nu is, maar het is in ieder geval té vroeg. Gister was ik jarig. Voor het eerst sinds jaren heb ik weer eens een feestje gegeven en dat werd door mijn vrienden kennelijk gewaardeerd want ze zijn massaal komen opdagen. Het is laat geworden ook. Dat wil zeggen, twee...

De klokken in Bangkok, Toronto en Moskou tikken gelijkluidend in hetzelfde ritme. Hun wijzers spoeden zich om steeds dezelfde trajecten langs hun wijzerplaten af te leggen. "Bid voor ons in het uur van onze dood!" Het uur van onze dood? Het uur van mijn vaders dood? Waar en wanneer zal het p...

Het oude echtpaar Wouter en Mien had een advertentie geplaatst om hun woning in Drenthe te delen met een woning aan de kust in Noord-Holland, voor de duur van veertien dagen. Ze waren aan vakantie toe. Spoedig kregen ze een telefoontje uit Petten, waar de familie Schilders belangstelling toonde en ...

In mijn kamer staat een citroengele, bolronde vaas met slanke hals. Een smalle en een bredere zwarte lijn omcirkelen haar, zoals een ceintuur het lichaam van een corpulent persoon omspant. De vaas is een familiestuk. Aan haar kan men vanzelfsprekend bezwaarlijk gedachten of gevoelens, geheugen of wa...

We zaten die ochtend tegenover elkaar aan de eettafel en opeens zag ik twee dikke tranen over haar wangen glijden. Impulsief stond ik op en sloeg mijn armen om haar heen en zei: 'Ik heb jou gemaakt en alles wat ik maak is goed,' Ze lachte door haar tranen heen. Midden in de nacht werd ik wakker...

'Ik heb goddomme een uur in de regen staan wachten op dat pokkebussie,' zegt oom Pim verontwaardigd, vanaf de andere kant van de salontafel. 'Je lijk wel gek,' zegt aangetrouwde nicht, die vervaarlijk aan haar shaggie trekt. 'Ze kenne toch belle! D'r zit toch een bel op die deur? Of niet soms....

Mama koesterde de foto. Deze nam een ereplaats in op het dressoir. De man voor wie de vlaggen in de stad dramatisch halfstok hingen, de man die door een hele natie gemist werd, was afgebeeld op het kiekje. Hij stond hierop zij aan zij met mama's verstandelijk beperkte zoon, die mijn broer is, ergen...

Moeder is een vrouw die je moet gehoorzamen, anders is de sfeer in huis verpest. 'Doe noe moa'r wat ma zeg', zei ons pa altijd. Je bent onderdanig óf je bent weg. Maar ze zal eeuwig van je blijven houden, ook al ben je nog zo lastig. Oh, sterker nog! Hoe verschrikkelijker je bent, hoe meer zij j...

Ik hoor de telefoon. Ik draai me om, zet de radio aan en trek het dekbed nog eens extra behaaglijk om me heen. Als het belangrijk is dan bellen ze nog maar een keer. Ik realiseer me dat het te laat is om nog iets van een ontbijt te fabriceren voor het nageslacht. Ik voel een knallende koppijn, dus r...

Een van de eerste dingen die ik koop, als ik in Havana ben, is een fles rum. Tijdens mijn eerste bezoek aan Cuba heb ik ontdekt dat een fles Havana Club meer te bieden heeft dan potentiële katers. Voor een gebit met terugtrekkend tandvlees is een goede mondhygiëne van levensbelang. Elke ochtend ...

Op mijn bureau staat een foto in een lijst, voorstellende een zandkleurig stenen standbeeld uit de dertiger jaren van een moeder met twee kinderen. Het beeld bekroont een brug in Den Haag, waarover dag en nacht onafgebroken een intensieve verkeersstroom haar weg zoekt naar andere delen van de metrop...

De Duitse D-trein denderde Dordtwaarts door de desolate Drechtstreek. Daar dropte de degelijke dubbeldekker de Dortmundse diëtiste Dorothea. Dordrecht! Drie doldwaze dagen doorleefde de doortastende dikke Duitse dame daar. Dolhuis, Drievriendenhof, Dordtevaer deden Dorothea denken dat Dorothea d...

Wim de bijbelvorser en zijn vrouw Alie waren net thuis van het kerkbezoek. Het was zondagmorgen elf uur toen de huisbel rinkelde. Wim zat nog gekleed in zijn zwarte pak na te denken over de preek van de dominee. Hij had de bel niet gehoord. Zij was in de keuken koffie aan het zetten, en riep: '...

De man met het kleine zwarte hondje met het Schnautzer-achtige kopje solliciteert kennelijk naar een zingeving voor zijn dag en voor zijn leven als hij voor de zoveelste maal paradeert in het park naast de snelweg met zijn kleine kameraad. Soms neemt hij het hondje op schoot. Wordt het leven tussen ...

‘Zo nu eerst een kop koffie’ zei mijn vader die daaraan, naast zijn Caballero, behoorlijk verslaafd was mede omdat andere verslavende middelen in die tijd nog niet zo voorhanden waren en drank te duur was. Later, na zijn hartproblemen, nam hij elke avond twee glaasjes vieux. Dat moest van de dok...

Leuk vind ik het om Indonesisch eten te bereiden. Natuurlijk heb ik eerst een boek met recepten aangeschaft. Altijd heb je kruiden nodig, zoals laos, sereh, Indisch suiker en nog veel meer. Die koop ik bij een toko bij mij in de buurt. De lekkerste gerechten maak ik met rundvlees, varkensvlees of ...

Het is zondagmorgen en foppe wordt alweer vroeg wakker en hoort de haan kraaien en zet de tv aan en rookt zijn koffie met een sjekkie er bij. Dan ziet hij op tv een programma waarin wordt beweerd dat ruimtemannetjes de bouwwerken in peru gemaakt hebben van lang geleden net als de piramides. Zo...

Het was een prachtige dag. Het was de zesde dag 31 mei tegen het middaguur. Ik kuierde met ferme stappen over een zandpad in de buitengebieden van D. De zon scheen, de warme wind joeg door het vette jonge gras en dwong de bomen speels tot een buiging, maar de bruisende vrolijkheid brak het gordijn t...

Ik duw mijn hoofd tegen haar lange, zachte, grijzende haar dat neervalt tot over haar schouders. We zijn vriendinnen. Ze is manisch-depressief en op het moment depressief. We klampen ons aan elkaar vast als de drenkelingen op het vlot van de Medusa. Maar ik bereik haar zieke wezen niet dat zich teru...

De burgemeester is op bezoek bij Gerrit, een gepensioneerde ambtenaar, en vertelde: ''Vanmorgen vroeg ging de telefoon op mijn bureau en kreeg ik de secretaris van het Kabinet aan de lijn. Ik schrok mij kapot, want morgen komt de minister-president. Het wordt dus een drukke dag voor mij. Wil jij ...

Lang lag mijn ziel in een stoffige kast, bedolven onder nodeloze zorgen, onduidelijke tobberijen en onverklaarbare angsten. Tot ik de CD van Elgar kocht. Het was in dat voorseizoen van de lente waarin ons aarzelend meegedeeld wordt door de natuur, door de zacht kwetterende vogels in de vroege morg...

Mijnheer Jansen speelt fluit. Hij is tachtig jaar en denkt, dat hij goed dat instrument kan bespelen, maar zijn vrouw denkt daar anders over. Elke ochtend zit hij in de kleine huiskamer aan de grote tafel en begint te spelen. Zijn vrouw neemt dan de benen om haar oren te sparen. Hij wilde zijn vrouw...

Een paar keer zijn mijn vader en ik samen wezen vissen. Dat was niet zo maar een vispartijtje nee dat werd goed voorbereid. De avond vooraf was mijn vader al bezig mooie deegballen te kneden van brood en een beetje koffiemelk. Van havermout, oud brood en melk werden stevige voerballen gemaakt. Dobbe...

Omdat ik als zovelen het eeuwige leven kreeg van de Lieve Heer moet ik geboren zijn in de verre oudheid en kon daarom gebeurtenissen in het verleden waarnemen. Helaas kon ik niet zien wie mijn moeder en vader waren, maar wel zag ik, dat ons land bedekt was met een dik pak ijs. Langzamerhand kwam er ...

De Sacramentskerk met haar boogvormige ramen herinner ik me uit mijn jeugd. Van binnen was zij mooi en schitterend als in de mist van mijn bijziendheid het hele panorama van bloemen, kaarsen, gouden beelden en andere parafernalia vervaagde en zich vermengde als verfklodders op een schilderspalet en...

Ik zat in de keuken, het was half tien. De deurbel gaat: wie zou het kunnen zijn? Ik doe de deur open en zie dat het de buurvrouw is. Ik groet haar en vraag hoe het gaat. Ze zegt prima en wil weten of ik het komende weekend op haar katten kan passen. Ik heb haar sleutel, voor dit soort gevallen z...

In een herenmodezaak drentelde ik in een dromerige, onbestemde stemming wat rond tussen de rekken met degelijke en elegante colberts en frivole en stoere T-shirts, zonder eigenlijk te weten waarnaar ik op zoek was. Ineens zag ik de vogel. Hij staarde mij hooghartig maar niet onvriendelijk aan vanach...

Al had de mandenvlechter nog zo'n pijn in zijn rug en nek, hij bleef geregeld even staan om met zijn stok in de grond te wroeten. Dan bukte hij zich ook om tussen de kluitjes te voelen. Een heleboel glimwormen kropen heen en weer voor de voeten van de mandenvlechter. Bij het schijnsel van hun lich...