Er heersten een serene stilte en rust op het Rosmolenplein op 4 mei, nog wel een nationale gedenkdag. Het helder groene, welige gras kon mij wel bekoren, in tegenstelling tot het danig verzakte dak van de woning naast de voormalige drogisterij, dat het pand tot een krot degradeerde. Een jongeman vergezeld door een klein hondje met zwarte en bruine…

Het zal nu niet meer voorkomen dat ik welhaast aarzelend de zware deur die toegang geeft tot haar spreekkamer zal openduwen. Ze zal er niet meer zijn achter het imposante, massieve bureau waarop het naamplaatje met de ingewikkelde Chinese naam; Atillaoglu-Tjon-a-Tham en ik zal haar nog altijd lieflijke gezicht dat een zweem van jeugdigheid en meisjesachtigheid…

Het is een merkwaardig "museum" in Nijnsel, waar in twee grote "loodsen" tal van artefacten bewaard worden, voor de toekomst of kennelijk voor de eeuwigheid en het wordt omringd door uitgestrekte grasvelden met in de verte een vijver die blinkend de hemel weerkaatst in haar oppervlak. Zelfs wordt in het "museum" Bisschop Bekkers, de charmante…

De zonneschermen zijn opgetrokken bij "Anvers" aan de Oude Markt en ik neem op het tarras een plaats in beslag voor een kop Earl Grey thee. Starende blikken van verschillende bezoekers en passanten. Ik vraag me af wat er in feite voor bijzonders is waar te nemen. Serveersters met een lang, zwart schort om de heupen. Tranen die zich schuilhouden in…

In een klein, heel curieus "museum" in Nijnsel, een van de acht "zaligheden", omringd door een grasgroen veld en met aanpalend riant woonhuis, bewaart men tal van artefacten uit vroeger jaren, onder meer een zilverkleurige koffer waarmee te vroeg geboren baby's in de vroegere tijd naar het ziekenhuis, naar de couveuse werden gebracht. En zo…

Onze Hasseltstraat, die zich "onbekommerd" en welhaast "roekeloos" uitstrekt en die het Textielplein met de Kwaadeindstraat verbindt, is op deze Koningsdag met haar kramen omgetoverd tot de winkelstraat die ze eigenlijk nooit is geweest. Het trotse rood-wit-blauw, vergezeld van een chique oranje wimpel, wappert her en der aan de gevels en hoewel…

Als het feest is op het Wagnerplein, in de nabijheid van het grote, monsterlijke winkelcentrum dat kaal en massief oprijst met haar betreurenswaardige, mislukte vormgeving, staan de kramen opgesteld waarin de lieflijke, schattige babykleding te koop is en de parfums en de leren riemen en -tassen. En bij "Délifrance" zijn twee heren, gekleed in stoere…

Koffie met kouke, Kaffee mit Torte of gewoon café-au-lait? Prima, dat kan, zolang u voor de extra's zorgt...Alles is mogelijk, een kind kan de was doen... Welkom gefeliciteerd met uw aankoop, beste brave EUburgerconsument! Dit apparaat voldoet aan de meest recente FSC- en andere milieunormen en is met de grootste zorg vervaardigd in lagelonenlanden…

Grote stalen hekken blokkeren sinds kort een gedeelte van de Lage Witsiebaan en een verbodsbord verhindert de toegang tot dit terrein. Een ondergrond van geel zand vertoont zich in de straat. Ik ben op weg gegaan en bij een oversteekplaats verleende plotseling een oudere heer, in het zwart gekleed, mij op elegante wijze voorrang. Uitbundig bedankte…

Op het dressoir van mijn lang-overleden oma, die de leeftijd van drieënnegentig jaar zonder slag of stoot bereikte, placht in vroeger tijden een glazen schaal te staan met zilveren hengsel, voer voor antiquairs. De schaal ging na oma's dood op onnaspeurlijke wijze verloren en ten huize van mijn goede zus staat nu oma's dressoir dat "herenigd" is…

In Tilburg Zuid strekken zich nog altijd de grasgroene velden uit waarop wij, scholieren nog, eens, in lang vervlogen tijd, sportten. Een met gras en mos begroeid, breed pad voert naar het gebouwtje met de kleedkamers. In een lange stoet liepen wij eens naar het sportterrein....Daar, op die velden, hanteerde ik de softbalhandschoen en de -knuppel,…

Terugkerend van de bibliotheek trof ik in lijn zeven een jongeman die een zwarte, kleine hond met rafelige vacht en met kleine witte vlekjes op de poten knuffelde en tegen zich aan klemde en die zijn hoofd begroef in de warrige vacht van het dier. "Het is een schat" merkte ik op en ik vroeg hem hoe het dier heette. De naam is "Bailey" verklaarde…

Door de lange gang, die deels behangen is met Brabants-blauwe tegeltjes en waarin een rij boeken in een boekenkast alsmede een lieflijk Paastafereel is uitgestald, heb ik "De Refter", het restaurant van Woonzorgcentrum "Joannes Zwijsen" bereikt.... Het is hier langzamerhand drukker geworden en de jongedames in de zwarte kledij met het opschrift…

....en zo bewaar ik nog altijd een klein boekwerkje met romantisch aandoende en kunstzinnig verantwoorde tekening op de kaft en de titel: "Es gibt also die Liebe". Het geschrift moet de verloving en de prille eerste huwelijksjaren van mijn ouders begeleid hebben.... Beide kinderen van de Crisis, van de armoede en van de Wereldoorlog vonden elkaar…

De allerliefste bracht onlangs een wagentje, een karretje op wieltjes en van rood linnen mee dat nu werkloos staat te pronken in het halletje van mijn flat, maar dat nooit in gebruik zal worden genomen.... We leven langs elkaar heen. De diepgaande sentimenten, de obsessies, de gedachten bewaar ik als een dierbaar bezit van binnen, als een schat in…

Enkele "onduidelijke" vrijwilligers hebben zich geschaard rond een tafel in Wijkcentrum "De Poorten". Het is nooit goed want ze vliegen er hier in en uit als duiven in een duiventil. De mannen kijken naar de meisjes, de meisjes naar de mannen. Ik zit er verwezen en verweesd bij met een lullig knutselwerkje. Spoedig zullen de dames van het handwerkgroepje…

In mijn boekenkast vond ik onlangs tussen "restanten van mijn leven" ofwel tussen "Forgotten Lore" het leerboek van mijn goede, lieve Vader die ik lang geleden heb moeten overgeven aan God, dan wel aan de Kosmos, dan wel aan de Sterren. De titel van het boek is: "Le Francais accéléré". Daarin heeft hij in het mij zo vertrouwde handschrift,…

Tegen haar, tegen mijn vriendin, had ik vaak en uitgebreid verhaald over "my secret love" die "no secret anymore" was maar mijn vriend verdween in verre tropische sferen en zocht onpeilbare, onnaspeurlijke, verre horizonten om daar zijn heil te zoeken.... Met lege handen, met een leeg hart en lege armen bleven zijn vrienden achter, radeloos, hopeloos…

We waren naar het West-Brabantse dorp Rucphen gereisd om een Heemtuin te bezichtigen; een van de mooiste wilde bloementuinen van Nederland en Vlaanderen. Vanuit een houten paviljoen, waarin opgezette dieren als een bunzing met opengesperde bek en eveneens opgezette vogels zoals een sperwer, een ekster en een patrijs te bewonderen waren, werd ons…

Lucie, we legden samen een groot deel van de levensweg af; de levensweg die voor jou zo bochtig en hobbelig was met ravijnen en spelonken waar je telkens in dreigde te vallen. Samen leefden we, samen werkten we en samen beleefden we die zo schitterende zomer in Oostenrijk, zo lang geleden. Je wenste zozeer te rusten in de Vaderarmen van de dood.…