Het was in de lente van het jaar 2008 dat ik op toevallige wijze in contact kwam met de heer C. uit de Bellinistraat in Tilburg. Onze voorouders hadden betrekkingen met elkaar onderhouden in een verre, vooroorlogse tijd; betrekkingen waarover ik tot op dat moment niets wist. Een geelkoperen paraplubak was daarvan de stille en enig overgebleven getuige…

In de Trouw van 2 januari 2017 stond het bijzondere artikel 'Kiev pakt vooral de onschuldigen aan' van Michiel Driebergen. Het verhaalde een diepte-interview met de medisch ziekenhuisdirectrice Natalia van Doeveren. Deze hoogst bijzondere, vrouwmoedige vrouw bestrijdt de algemeen ingesleten corruptie in haar land Oekraïne. Met gevaar voor het verlies…

Wie een vrouw als mijn moeder op de foto ziet, ziet haar genadeloosheid, hardheid en nietsontziendheid, maar ook haar schoonheid, de spirituele vrouw, de zakenvrouw. Dat de lieve mensen die roepen dat de liefde alles overwint bijzonder manipuleerbaar zijn, lijken ze zich niet te realiseren. Een paar échte krokodillentranen zijn genoeg, om deze mensen…

Als ik tussen de bedrijven door naar een programma op tv kijk, wordt er ineens een opmerking gemaakt die me doet opkijken: in het Engels, wat ik goed kan verstaan, heeft een vader het over de diverse dingen die aangeschaft moeten worden als iemand iets mankeert. Nou is de dochter van het gezin gehandicapt, heeft twee verschillende rolstoelen die…

Van harte wens ik iedereen toe dat hij of zij zich aan ten minste één goed voornemen weet te houden.…

Ja, ze zijn er weer! Er hangen hete oliewalmen in de keukens, de bakkers en fabrieken maken overuren en her en der verspreid staan kramen waaraan ze te koop zijn. Wanneer doken ze eigenlijk voor het eerst op? Vermoedelijk in de Middeleeuwen. Na het vasten in november of december wachtten zij als beloning. Voedsel was ‘s winters schaars. Men had nog…

Altijd heb ik graag door de straten van mijn geboortestad gewandeld.... Op de tweeëntwintigste september jl. was ik op weg om via de Beneluxlaan het grote Zorgcentrum te bereiken dat bij aankomst hoog voor me oprees met haar sequenties van eendere ramen, waarachter de appartementen van de bejaarden schuilgaan en dat op haar gevel trots de naam "De…

Villa "De Vier Jaargetijden" aan de Utrechtsestraat is omhuld door een magisch aandoende aura van licht die haar verhevenheid symboliseert en die haar ongelooflijk siert en zij rijst monumentaal en indrukwekkend op tegen het indigoblauw van de avond en in de Noordstraat, decor van mijn vroegere werkkring en betreurde mislukking, worden de gevels feestelijk…

Vrome mensen kunnen nogal eens verfoeilijke dingen doen, misschien zelfs onder te brengen onder de noemer "duivels." Doen zij dit domweg, klakkeloos of uitgekiend? Veel van deze daden schuilen onder de dekmantel, die voor de Heilige Geest wordt gehouden.…

En daar zijn ze weer, de ons ontvallenen. Hebben iets betekend op welk gebied dan ook. Daar zaten afgelopen jaar veel muziekmensen bij. Zelf mis ik Bobby Vee, erger is dat je als muzikant te laat dood gaat om in een afscheidsprogramma van de nationale omroep te worden vermeld. Ik hoop dat al mijn favorieten op 1 januari de pijp aan Maarten geven,…

Al jaren zijn we aangewezen op thuiszorg, niet omdat we niet willen, maar domweg omdat we ons huis niet meer zelf kunnen bijhouden. Niks mis mee natuurlijk maar de laatste jaren zijn er nogal wat regels gekomen die het er voor een cliënt (want zo worden we genoemd natuurlijk) niet echt makkelijker en duidelijker maken. De grote diversiteit van…

......en dan zie ik die gele auto de straat uitrijden en verdwijnen om de hoek; verdwijnen in de verte en dan zou ik willen schreeuwen: "Ga niet naar Freiburg!", dodelijk bevreesd als ik ben voor wat er op die Autobahn zoal kan gebeuren..... Maar het geruststellende telefoontje volgt snel: "Het is hier als in de verhalen over Heidi: rode geraniums…

De paus sprak in zijn kersttoespraak: dat kerst gegijzeld moet worden, want kerst, is kerst niet meer. Hij sprak over matigen, want: kerst is kerst niet meer. Hij sprak over het feit dat: alles op de twee kerstdagen over materialisme gaat. Het ware kerstgevoel, dat ligt op straat! De paus zegt: gijzel de kerst, maar wanneer de paus al zoiets zegt,…

De weg die vanaf het station van Oisterwijk naar Café-Restaurant "Het Stokske" leidt is kronkelig, maar niet zo lang en voert langs de villa's van de welgedanen, omgeven door fraaie, frisgroene plantsoenen en via mulle zandpaden, bezaaid met dennenappels, die af en toe vista's openen op een van de dertien vennen, met een enkele waterlelie, drijvend…

Als het al zomer is in mei ben ik doorgaans goedgehumeurd. Vlak naast de bushalte van lijn zes aan de Spoorlaan waren die dag heren van een aannemingsbedrijf een kuil aan het graven en met merkwaardige, vibrerende instrumenten de donkerbruine aarde aan het bewerken. Besluitend tot een practical joke vroeg ik hen: "Bent u mijn graf al aan het graven…

In Friesland is een zeearend gedood. Zij is met een schot hagel (was het maar hagelslag!) door de borst, door de longen vermoord. Ze was slechts twee jaar en in uitstekende staat. Het is heel bijzonder dat er zeearenden in ons land broeden en bivakkeren, maar daar was de moordenaar niet van op de hoogte, schijnt het. Hij zag bevooroordelend enkel een…

Men had hem "Eelco" genoemd, maar was zijn naam ooit op tedere en liefdevolle wijze uitgesproken? Dit valt te betwijfelen want hij haatte zijn leven en kon het niet liefhebben. Zijn allerlaatste ultrakorte blog op zijn website getuigt van extreem cynisme over alles wat het leven, de werkelijkheid en de wereld anderen wèl schijnen te bieden maar hem…

Hij liep al jaar en dag, door de straten van de stad, kreeg dan hier, dan daar wat toegestopt. Een echt onderkomen had ie niet, hij sliep waar plaats was. Soms in het park, soms onder de brug, men liet hem met rust. Soms nam hij een douche in het gebouw van het Leger, soms in de daklozenopvang. Vaak kreeg hij wat schone kleding, want wat hij droeg,…

Zoals te doen gebruikelijk heb ik mijn zinloze, doelloze zwerftocht langs de etalages aan de Schouwburgpromenade, die mij niets zeggen en nooit iets te bieden hebben en waarin de koopwaar mij aanstaart en aangrijnst op zinloze, walgelijk aandoende, afschuwwekkende wijze, weer eens afgelegd, toen mijn oog viel op een lieflijke pop met een wit mutsje…

Ook ik bevond me te midden van de menigte, te midden van het schaarse maar enthousiaste publiek dat, veelal gewapend met paraplu's, de gebeurtenissen afwachtte op de regenachtige avond van de 15e juni jl., aan de vooravond van het grote Festival Mundial; de gebeurtenissen die dienden om dit evenement in te luiden. Ik was naar "De Heuvel" gegaan…