De man tegenover haar aan tafel lacht. ‘’Dag jochie’’, zegt hij schor. Ze buigt haar hoofd naar haar zoontje dat op haar schoot zit en kijkt vluchtig naar zijn smoeltje hoe de vlag erbij staat, en ja hoor hij grijnst terug naar de man. Ze wrijft hem over zijn haartjes en spreekt hem bemoedigend toe. Maarten krijgt straks twee venijnige prikken…

De man die werkte bij de politie kreeg zelf bezoek van de politie. Met een zaklamp schenen ze in zijn kamer, burengerucht. De man probeerde eindelijk te slapen maar dat lukte al drie dagen niet, in zijn kamer was het een bende en in zijn hoofd een chaos van verwarrende gedachten. Ineens stond daar een dokter die hem een pil gaf en ze kwamen hem ophalen…

De huisarts had gezegd dat er iets mis was met het zaad van mijn man, ze zwommen niet hard genoeg of zoiets. Voor deze mededeling hadden we al een goede seksbeleving, daarna gingen we tegen de klippen op van bil. Wij gedroegen ons als konijnen, het kon toch geen kwaad. Stiekem hoopte ik dat er een Olympisch zaadkanon tussen zou zitten, de vijftig meter…

Ik heb er eventjes helemaal geen zin meer in, bewering zus en zo, een hartenkreet vanuit mijn tenen. Ook vandaag weer vlogen duizenden kauwtjes richting Zuiderpark, roepend en troepend in duistere wolken, vleugel aan vleugel werd niemand geraakt. Het mooie daarvan is dat kauwen in vlucht niet schijten, onbekommerd genoot ik van wat mij overkwam.…

Veertig jaar geleden kocht ik op het Waterlooplein een zoveelstehands hesje van zwart fluweel met opgestikte motieven van wat eens zilvergalon moet zijn geweest. Vermoedelijk ooit gecreëerd in de jaren twintig/dertig, wellicht afkomstig uit de Balkan? Ik heb het letterlijk en figuurlijk stukgedragen. Tot mijn groot leedwezen kon ik er niet meer…

Als een donderslag bij heldere hemel zijn daar plotsklaps twee baby’s geboren. Nummer twee en drie meldden zich 8 weken voor de uitgerekende datum. Blij en gelukkig schreeuwen we het van de daken. “We hebben een tweeling gekregen. Twee jongens, helemaal gaaf.” Hun geboorte was voorspoedig verlopen. Gelukkig. En nu waren ze dan eindelijk thuis.…

Van huis uit heb ik een hekel meegekregen jegens 'Moffen', mijn vader heeft indertijd het vege lijf kunnen redden door in het kolenhok van de buren te gaan liggen. Dat verhaal is vaak verteld bij verjaardagen waar de stoelen in een kring werden opgesteld. Koffie met gebak, nog een bakkie, wachtend op de alcoholische versnaperingen, dat was nostalgie…

(voor Thomas Chatterton (1752 - 1770)) De dood van een genie zou twee eeuwen later niet gebeurd zijn, maar dat lieg ik, want een uitkering had hem zeker niet gered. Een hoge gevoeligheidsgraad gaf hem de macht over woord en verbeeldingskracht. Een begaafd dichter, anders dan Keats in zijn vrijstaande herenhuis te Hampstead, zonder geld werd al gauw…

Toen ik vanmorgen op stond, wist ik het meteen. Het was weer terug. Moeizaam stond ik op alsof er een rem op mijn bewegen was gezet. Dit kon toch niet? Dit was toch niet waar? Het lijkt wel of ik elk spiertje in mijn lichaam kon voelen. Mijn hoofd gonsde. Heel mijn wezen doet pijn en zin, zin had ik nergens meer in. Wat een waardeloze dag, wat een…

Zondag was druk, maandag was druk, dinsdag was nog veel drukker, en nu is het woensdag, ik loop door het centrum en daar staat dat alternatieve paar weer met de gitaar en de tamboerijn. Ze zingen: Dan is er dit Dan is er dat Altijd maar druk Er is altijd wat Heel leuk! Kinderen doen mee en ik Foppe pak ook ineens in een opwelling een tamboerijntje…

Morgen, ja morgen, na morgen een zondvloed of zo. Morgenochtend sta ik op, wrijf ik de slaap uit mijn ogen en beleef ik wederom een dag. Ik kan zomaar worden gebeld om een wankel persoon bij te staan, de kans is klein dat ik uitslaap. Het werk is hard, het werk is halfzacht, de wekker is hard, elke ochtend weer half acht. Morgenstond heeft goud in…

Hij loopt als een trage gevangene met ouderwetse ketenen aan zijn kromme reigerpoten. Zijn norse blik is zwart als zijn ziel en onder zijn dure kleren verbergt hij een beteugelde lul met voedoe-tatoeages, een lekke, gescalpeerde collectezak. De God in zijn ijzeren kop lijdt aan het hele arsenaal van waanzinnigheden. Zijn pepermunttong zaait leugens…

Ik heb er lang over nagedacht, moet ik nog doorgaan met al die alter ego's van mij. Achteromkijkend denk ik van niet, soms vergat ik de vink aan te klikken dat mijn email adres niet voor anderen (u dus) in beeld mocht verschijnen. De poespas schaf ik bij deze af, u krijgt wat u leest. Ik ben gluiperig, muzikaal blijf ik ontroeren danwel verbijsteren…

Toen ik de afgelopen dagen weer eens verkennend op internet bezig was, ontdekte ik een hedendaags kerstverhaal uit Tirol, dat werd opgetekend door een Oostenrijkse auteur uit Wörgl. Zijn verhaal ontlokte mij spontaan een glimlach en het riep ook iets van herkenning in mij op. Ik besloot daarom het te vertalen, zodat het u, met een denkbeeldig vleugje…

Ik heb misschien geen rooie cent, maar zou rijk zijn als ik jou in mijn armen had!…

Verrek. Voor de zoveelste keer weer verliefd. Dit keer ben ik er totaal niet blij mee. Waarom niet? Omdat tot nu toe elke verliefdheid op een fiasco is uitgelopen. Het meisje is te onbereikbaar voor me. Altijd. en het allervervelendste deze keer is dat ze niet totaal onbereikbaar is. Dit zal ongetwijfeld resulteren in een pijnlijke afwijzing. Waar…

Terloops lopen gaat als volgt. Ik stap in de auto naar het bos in De Bilt, waar T. in ieder geval gaat hardlopen. Als we zijn gearriveerd stap ik uit de auto en zet ik muziek op mijn hoofd. Ik loop richting de rode wandelroute. Al lopend concentreer ik me op het opzwepende pianomuziekje van Frits Mertens, de tune van ´Boeken´ en het eerste…

Ik ga u, nogmaals, lastig vallen met mijn werk, de zorg. Afgelopen week ben ik, onder andere, langs geweest bij hulpbehoevende mannen, toevallig allebei 91 jaren jong. De eerste was dinsdagochtend, na dagen regen een zonovergoten dag, het adres was nogal een beetje uit de richting. Ik ben op tijd, hekel aan te laat komen. Hij is van het gemakkelijke…

Ik schreef vanavond een mooi stukje over de belabberdheid van mijn klanten, zorgwekkend, zorgwerkend. En dan besluit de server er zomaar uit te stappen. Ik ben dus overgeleverd aan de boodschapper. Wat mij betreft, schiet hem maar dood en laat mij leven, opdat ik kan geven aan wie dat maar wil.…

Bevestigen van vooroordelen. Ja, Wilders heeft het vaak bij het rechte eind. Ja, links is een zacht ei. Ja, heeroom vroeg om melkflescapsules en er is godverdegodver niets bereikt in het zwarte werelddeel. Ja, een minaret is een opgestoken religieuze middelvinger richting het eens zo vrije Westen. Toren van Babel, ik heb het niet over de voetballer…