Alle inzendingen over René Tweehuysen

In het Restaurant van Woonzorgcentrum "Joannes Zwijsen", ook wel "De Refter" genaamd, hebben enkele ouderen zich verzameld. Ze werpen bij mijn komst nieuwsgierige, belangstellende, dan wel opdringerige blikken in mijn richting. Sommigen zijn hulpbehoevend en later op de middag, als een paneel...

...schoonfamilie en hij werd je mentor. Je bezocht René twee keer per maand, waarbij hij jou olieverf-technieken leerde. Ondertussen maakte Jean documentaires over Pop Art en Nouveau Realisme. Samen met Jean ontmoette je in Londen de popart-artiesten Allen Jones, Peter Phillips, Pauline Boty,...

Diep van binnen weet ik het, het heeft geen zin meer. Ik sluit me op in de donkerste hoek van mijn kamer. Waar is iedereen? Is het al zo ver gekomen? Nadat ik eens goed heb nagedacht besluit ik naar buiten te gaan. Langzaam kom ik overeind en loop naar buiten. Voordat ik de deur open doe weet...

Het geluid van sirenes komt van alle kanten. Ik wil dat het niet echt is, maar het is wel echt. Hij omhelst me en zegt dat het wel goed komt. Hij rent weg en ik ren mee. Hij wordt kwaad en stuurt me terug. Ik moet huilen, hij moet me beloven dat hij geen domme dingen doet, dan ga ik. Hij lacht en...

We hebben een enorme voorraad meegenomen. Koelboxen met fris, bier en chocola. Tassen chips, broodjes, zoetigheid en warme koffie. Na een lange klim, over balken gelegd als trap in de duinen, uitzicht! Een breed strand en water tot waar het oog kan zien. Spelende kinderen en zonnende, maar...

...Joling! Ja, en dat samen met mevrouw Froger. En René zit in de jury. Dit wordt echt een toppertje! Let op mijn woorden. En dan ook nog zo’n voice over op de achtergrond, yes!!! Wat volgt nu nog? Kinderen koken met sterren? En dan sluiten we het daar mooi met af, vind u niet? Of...

Weer een doelpunt tegen. Ik ren naar het doel en gris de bal uit het net, nog voordat onze keeper op is gestaan na zijn mislukte reddingspoging. Langs mijn medespelers ren ik naar de middenstip en leg de bal op de stip. We hebben geen tijd te verliezen. Maar net wanneer ik mijn opricht, zie ik...

Het gras is hoog. De kudde gazelles in de verte heb ik niet in beeld. Dat geeft niet. Ze zijn er. Ze gaan nergens heen. Er is teveel goed voedsel en er zijn te weinig roofdieren om elders te moeten gaan grazen. Ik mag dan erg oud zijn voor een jachtluipaard. Mijn neus is nog prima. Alleen die...

...volgt. Als Fransje een realitysoap heeft komt René Froger ook met zoiets. Als Fransje in een Kabouter Plop-film speelt wordt daarna bekendgemaakt dat Marco Borsato in de nieuwe Zoop-film gaat acteren. Omgekeerd laat Fransje zich nooit verleiden tot een concurrentieslag. Hij weet dat je...

Een Duitse astroloog vertelt dat we in de vierde fase van wantrouwen zitten. Saturnus en Pluto dansen al vijf jaar om elkaar heen om eind december een nieuwe cyclus te beginnen. Volgens Christof Niederwieser bracht deze dans ons het wantrouwen van het vreemde (vluchtelingencrisis 2015), het...

De schuur puilde uit, kon mijn fietsen nog nauwelijks stallen. Mijn idealisme was uit de hand gelopen, overal lag blik. Van de opbrengst ging ik al eens gratis naar de film en liet ik bomen planten in Oeganda en Bolivia. Dat ik bleef verzamelen was eigenlijk meer een gewoonte geworden. Toen ik weer...

Eindelijk trof ik haar, de moeder van de tweeling met wie ik opgroeide. De vraag die al zolang op mijn lippen brandde, kon worden gesteld. En dan was het ook nog herfst in het park, de bomen hadden nog even hun mooiste kleren aan. We stonden aan weerszijden van het pad, zij tussen gekromde bruine...

Blote billetjes in het gras Thuis had ik al bedacht dat het deze week stamppot zou gaan worden voor mijn oom en tante, kleine braadworstjes erbij, de jus niet vergeten. Naar de Albert Heijn. Ik kwam in de gang waar de potgroenten stonden, vele schappen waren leeg, ik was bang dat het uitverkocht...

Het was donderdagavond 7 maart. Ik besloot te bellen met Don Corveleijn van de Werkgroep Leefklimaat Zevenaar. Ik had zojuist twee artikelen gelezen over de aankomende Week van Nederland Schoon. Ik voelde een enorme drang om in beweging te komen. Als fervent wandelaar in de natuur erger ik me...

Vannacht heb ik over je gedroomd. Hoe krijgt mijn onderbewustzijn dit toch in godsnaam voor elkaar? Televisie probeer ik zoveel mogelijk te vermijden. Wanneer ik het internet afstruin, doe ik juist erg mijn best om te ontwijken wat er nu toch weer allemaal met je gebeurd is. Ik wil het allemaal...

Het is zondag 13 mei, Chris is jarig. Dit jaar wil hij geen groot feest. Anders gezegd, ik ben zijn enige gast. Gewoon stieren onder elkaar, verder geen gedoe. We smeren wat stokbrood, drinken een biertje en proosten op het goede leven. Na een tijdje stelt hij voor een wandeling te maken door...

Ik was op bezoek bij een goede vriend. De televisie stond aan. Ik had in geen tijden meer pulp gezien en na een tijdje herinnerde ik me dan ook waarom ik jaren geleden mijn tv van het balkon had gegooid. We kwamen uit bij de show van Paul de Leeuw. De cabaretiers zongen ‘Er staat een paard in de...

Een jaar geleden was ik op bezoek bij Myriam Hogeboom en haar man in Duiven. Ze hadden zojuist slecht nieuws gekregen. Er was voor de derde keer kanker bij Myriam geconstateerd. Na borstkanker in 1996 en 1999 openbaarde de ziekte zich dit keer in haar onderrug en long. Ze wilden graag dat ik die...

Vandaag is het zover. Veel later dan in voorgaande jaren. En toch is dit het juiste moment. Tuinturf en siertuincompost liggen al op het balkon op mij te wachten. Ik haal alleen nog even een flinke bak vermiculiet uit de schuur en een stuk of wat plastic bloempotten. Ik scheur de zakken open en ik...

Toen ik hoorde dat Angelina haar borsten zou hebben laten verwijderen, gingen bij mij meteen de alarmbellen rinkelen. Ten eerste vroeg ik mij af of het wel echt waar is, ten tweede stelde ik mezelf de vraag wie er belang heeft bij dit verhaal. Dat het stinkt, stond voor mij direct als een paal...

Op het vliegveld van Kerry schrijf ik ‘Dursey Head’ op de achterkant van een geprint routekaartje. Voordat we het beseffen, zitten we bij twee Duitse vrouwen in de auto die elkaar veel te vertellen hebben. Een ananas van de Lidl als beloning vinden ze meer dan genoeg. Ze brengen ons maar liefst...

In Ierland ontmoette ik een gepensioneerde militair genaamd John Walker (Everybody calls me whisky). Hij had gediend in vijf oorlogen en had even zo vele malen de hele wereld gezien. Beslist geen watje. Nu loopt hij met een stok. Van hem leerde ik de spreuk: ‘it is the old men who plan a war, it...

De Duitse D-trein denderde Dordtwaarts door de desolate Drechtstreek. Daar dropte de degelijke dubbeldekker de Dortmundse diëtiste Dorothea. Dordrecht! Drie doldwaze dagen doorleefde de doortastende dikke Duitse dame daar. Dolhuis, Drievriendenhof, Dordtevaer deden Dorothea denken dat Dorothea...

Een van de eerste dingen die ik koop, als ik in Havana ben, is een fles rum. Tijdens mijn eerste bezoek aan Cuba heb ik ontdekt dat een fles Havana Club meer te bieden heeft dan potentiële katers. Voor een gebit met terugtrekkend tandvlees is een goede mondhygiëne van levensbelang. Elke ochtend...

Mijn vriendin en ik lopen wat door de binnenstad. We doden de tijd. Te vroeg voor de film. De naam van de stad doet niet ter zake. Steden zijn in mijn ogen inwisselbaar wanneer we het over winkelstraten hebben. We struinen langs Blokker, C&A, Bijenkorf, Bruna, Intertoys, WE, Miss Etam, Score,...

Zaterdag 25 mei gingen miljoenen mensen de straat op in meer dan 400 wereldsteden. Ze marcheerden tegen Monsanto, het grootste chemieconcern ter wereld, maar vooral vóór ons recht op gezond voedsel. De media zweeg. Echte journalistiek is immers op sterven na dood. Het gaat al lang niet meer om...

Bezoek de mensen als ze nog leven! Deze zin licht op en resoneert met al mijn cellen. Ik ben geraakt. Een eenvoudig advies met diepere lagen. Ik lees het in een interview in een dikke krant. Het zal een slordige tien jaar geleden zijn geweest. De geïnterviewde was Prins Bernhard. Er is veel over...

Het is crisis. Zware crisis. De broekriem moet steeds verder worden aangetrokken.Gelukkig ontstaan er onder de oppervlakte talrijke mooie initiatieven. De crisis zorgt immers voor veel creativiteit. Er zijn bijvoorbeeld al gezinnen die samen doen met één auto. Het Repair Café Zevenaar mag een...

Mijn elleboog beweegt zich langzaam naar boven. De vingers wijzen naar de tafel. Vanuit het kartonnen pak valt de hagel naar beneden. Het geluid van regen. Ik schud het feest over de gesmeerde boterham. Dit tafereel lijkt een eeuwigheid geleden. De simpele aanleiding is dat het woord...

We staan in de grootste tent van Appelpop in Tiel. We zijn beiden late dertigers. Nu ik dit schrijf, weet ik echter nog niet of dit speciaal belangrijk is voor dit verhaal. Mijn maatje en ik wachten op de band die zal gaan spelen. Ik zie een man in een rolstoel. Hij rijdt zichzelf naar een...