Alle inzendingen over WOUDEN

De vuurzee deint naar de zomen van de stad, het schoolplein is ontruimd. Brandweermannen houden de rubberslang in toom. De schroef van het blusvliegtuig snort boven het laaiend dak, het knetterend woud. De wind en de droogte klinken op hun zege. De dreiging drijft over, als een lome sluier. De zon...

Jonge Uil en Wijze Uil zaten samen op de tak van de oude Eikenboom in het Verste Woud waar zij op vakantie waren voordat de wijze Uilenlessen zouden beginnen. Ze luisterden naar de stilte, de stilte die alle antwoorden zou geven van hun ziel. Jonge uil vroeg: ' wat is wijsheid, wat is...

(voor Evelien Hogeweg) De zwarte, ijzeren mensfiguur in mij zakte naar het binnenste van de aarde en wie overbleef was pure zijde in een zuiver licht. Zij lag ter aarde gestrekt in volle overgave, ik houd van haar, zoals ik van de vroege zon kan houden, zoals nu iedere windrichting haar naam...

Er was eens een kleine beer. Samen met zijn zusje liep hij met zijn moeder voorop langs de rivier van het Canadese Woud. Er was eten in overvloed, bessen en grote zalmen en ze speelden de hele dag met elkaar en waren erg gelukkig. Toen Dreaming Bear oud genoeg was moest hij leren jagen en dat...

De oude man strekte zijn armen uit en prevelde zijn gebed richting de zon. Het stof waaide door mijn haren terwijl ik hem bewonderend bekeek. Ook ik bad en prevelde. De woestijn in de verte vervormde door de hitte. Ashani greep mij gebiologeerd om mijn middel en zuchtte hard. Ze was vervuld van...

Vanwege de problemen in het krantenwezen ben ik bezig. Het nieuws moet lekkerder spannender en de lezer moet zelf kunnen oordelen of hij/zij de privacy van de persoon in het nieuws respecteert. Dat is volwassener. Als pilot-study heb ik twee nieuwsberichten uit de Volkskrant bewerkt. Een...

Oorspronkelijke titel: “Was macht der Weihnachtsmann, wenn Weihnachten vorbei ist?” Eine Nach-Weihnachts-Satire von Wolfgang Bittner Bron: http://www.nrhz.de/flyer/beitrag.php?id=18632 Vertaling: Günter Schulz _ _ _ ‘Wanneer de dagen weer korter en de nachten langer worden,...

Ik zag hem dirigeren op de lichtblauwe wolken, nooit zag ik een vrolijker geest zo gedreven te keer gaan, zijn stokje was een toverstaf, waarmee hij anderen, waaronder mij, te spelen gaf. Vijf-en-dertig jaren en een wild leven vol muziek, een offer voor de nieuwe klanken uit zijn verliefde hart....

Mijn vriend nodigt me uit een kijkje te komen nemen in zijn nieuwe woning. Het is een koude, winderige dag in de Schubertstraat en rillingen dringen door mijn dikke winterjack. Op de eerste etage bevindt zich een brede gang met grasgroene vloerbedekking, doorweven met zwarte strepen die toegang...

Na wat achteraf een sluimerende slaap blijkt, lijkt het alsof een bijna doorzichtig wezen, een bosnimf, misschien, zich losmaakt van de wortels van een oude boom. De wortels lijken zacht en elastisch, terwijl ze deze afwikkelt als de draden van een bol wol. Pas als ze opstaat, realiseert ze zich...

Buiten had zich een groepje dorpelingen verzameld om de aankomst van de familie Bronski gade te slaan. Met uitgestreken gezichten lieten ze hun blik over de inhoud van de wagens glijden. Toen hij van zijn bryczka sprong, begroette Adam hen. 'Nou, Panoczku,' lachte een van hen, 'nou is er...

Er was eens een verliefde Nibbel..... Gimpeltje slenterde door het rusteloze woud. De wind liet bladeren ruisen en de geluiden van verborgen dieren klonken overal, alleen hoorde Gimpeltje het niet. In zijn kleine hoofd klonk alleen maar de stem van Brodeltje, het mooiste wezentje op de hele...

...naar hun nieuwe speelgoed dat ze ‘zo graag’ wouden hebben. Bij ouderen werkt het anders. Zij vinden hun verjaardag een dag waarop wat familie langs komt. Ze krijgen een kaartje en soms ook een bosje bloemen of wat geld. Maar veel aandacht besteden ze er niet aan. Als mijn opa of oma...

Afscheid Als aders op witte huid, zo staan ze aan de lucht, de bomen aan de einder. Landschap dat zich sinds altijd herhaalt in glooiende eeuwen akkerland. Het voorjaar wacht in harde botten maar de sleedoorn bloeit als toen ik nog een meisje was, lichtjaren her. Lente breekt zich...

Chipkaarten die op hol slaan. Zorgverzekeraars die het vertikken je in te schrijven. Callcenters die je van het kastje naar de muur sturen nadat je eerst een voorkeuzemenu van 1 tot en met 9 doorliep. Agenten die je bekeuren omdat je een pakje boter van de stoep opraapt en in een afvalbak werpt....

...en de de lange treintocht door de Canadese wouden al minstens twintig keer in gedachten gemaakt. Door dit ongeluk ging de hele emigratie echter niet door en achteraf was dat maar goed ook werd later gezegd. Mijn vader kreeg hartproblemen en maagzweren en dan kon je beter in Nederland...

Ik ben me terdege ervan bewust, dat het tabblad Hartenkreten op deze mooie site eigenlijk niet bestemd is voor het plaatsen van gedichten. Toch voel ik de behoefte om er bij wijze van uitzondering van af te wijken, al is het maar omdat het hier meer gaat om een onderbouwing van deze inzending dan...

Het wordt steeds lastiger om de VVD-suprematie (als er nu verkiezingen gehouden zouden worden...) in staafdiagrammen weer te geven. De actueelste Maurice-peiling bekijkend: ‘alle anderen leveren in, dit is nog nooit vertoond, de liberalen profiteren als enige partij van ‘rallying around the...

Een van de dingen waar ik niet goed in ben is opbergen. Met de inhoud van de vriezer en voorraadkast heb ik geen probleem. Ik weet exact wat aanwezig is en weet er blindelings mijn weg vinden. Met het archiveren van documenten en e-mails heb ik moeite. Mijn computer staat vol met mappen, submappen,...

In de zomer van 2004 verbleven we twee weken in een bungalowpark dicht bij het Duitse plaatsje Frankenau. Volgens een plattegrond van de omgeving moest zich in een natuurgebied, dat aan het bungalowpark grensde, een kloosterruïne bevinden. Dat intrigeerde mij en twee dagen nadat we waren...

Wij kwamen in het door de zomer geteisterde bungalowpark. De hitte deed het bos veranderen in een paradijs voor kruipend en vliegend ongedierte. Vooral mijn lievelingsdier de wesp was uitermate goed vertegenwoordigd. Wij waren koud in onze bungalow, vroeger heette zo'n schraal stukje bouwwerk nog...

Kort geleden hoorde ik de schrijver Springer (die ik overigens niet ken en van wie ik nog nooit wat gelezen heb) op de radio zeggen dat een schrijver er altijd aan moet denken dat hij de lezer niet mag vervelen en dat hij of zij daarom zo kort en bondig mogelijk moet schrijven. Nu ben ik geen...

Slenterend schopte ze met haar kleine voeten tegen de gevallen bladeren. Prinses Goudfontein schudde haar hoofd gelaten. De gouden haren die haar knappe gezichtje omringden dwarrelden weer terug toen ze het hoofd weemoedig boog. Glinsterende tranen zochten hun weg over haar roserode wangen tot ze...

Met een schok word ik wakker. Mijn mobiele krijskanon! Ik neem op en hoor mijn dochter tussen verkeerslawaai en ander geruis door. ‘Hoi pa, kun jij even op de routeplanner van de ANWB kijken, ik zit vast in Amsterdam Zuid-Oost en ik weet de weg niet meer.’ ‘Is goed, meid. In welke kast...

Miljoenen jaren had men het zonder gedaan en plotsklaps was het daar, dat vreemde geluid. Aanvankelijk zachtjes, dan aanzwellend, uiteindelijk luid en duidelijk en stilte, verbaasde stilte. Voor het eerst had een mens gezongen, al drong dat niet meteen door tot desbetreffend persoon, een...

...paradijs. Wat een ruimte, wat een uitgestrekte wouden vol elanden. En wat een meren – talloze, met triljarden muggen in elk plasje. We liepen destijds op het heetst van de dag. ’s Ochtends en ’s avonds drongen de muggen die om je heen zwermden namelijk en masse tussen de naden van je...

De smorende hitte legde zich als een verstikkende, broeierige deken over de stad op de dag van de T-Parade. Willem II droeg een roze sjerp over de rechterschouder, die elegant langs zijn bronzen, krijgshaftige gestalte neerhing tot op zijn voeten. Toen we op De Heuvel aankwamen zette juist een...

Als we vanuit onze woonplek achterlangs het kleine paadje nemen, dan lopen we zó het bos binnen. Dan veren onze voeten op de humusgrond van de aarde en buigen de kruinen van de bomen zich bijna liefderijk beschermend over onze hoofden. Daar zingen, kwetteren en scanderen de geveerde en...

...in het Frans natuurlijk al woon ik in de Friese Wouden. We hebben een goed stel jonge vogeltjes die aan het einde van september volleerd uitvliegen. Mijn vrouwtje heet Madame Merel; zij is gekleed in een bruin gespikkeld haute couture pakje van Parijse snit met een lekker luchtje en vrolijke...

Gedonder rond ‘verkeerde inschatting’ van de premier over buitenlandse vakantie van het vorstenhuis tijdens de ‘gedeeltelijke lockdown’. Deemoedige erkenning van bestuurders voor de overschatting van ‘de eigen verantwoordelijkheid’ van burgers in crisistijd. Foute taxaties over de...