Bosnimf

Na wat achteraf een sluimerende slaap blijkt, lijkt het alsof een bijna doorzichtig wezen, een bosnimf, misschien, zich losmaakt van de wortels van een oude boom. De wortels lijken zacht en elastisch, terwijl ze deze afwikkelt als de draden van een bol wol. Pas als ze opstaat, realiseert ze zich dat ze in het bos is, en ze begint te rennen. Zwierend door het donkergroen van het dichte woud, verdwijnt het stof van haar lichaam.

Als ze aankomt bij de oever van een bosmeertje, ontdekt ze het genot van de zon op haar huid. Haar levenslust zwelt aan, terwijl ze verwarmd wordt door de stralen. En ook haar ziel vult zich, en de inspiratie die zo lang verstopt was bij de wortels van de oude boom, kruipt langzaam omhoog, vanuit haar tenen, naar haar kuiten, en verder omhoog. Woorden en dromen buitelen over haar heen. Ogenschijnlijk in het midden van een zin of een beeld. Vol van het gevoel dat je het bijna kan vastpakken, maar de inspiratie of het woord dat je zoekt, toch voor je uitrent. En ineens als een vogel zijn vleugels uitslaat.

Opgeladen, roodgekleurd als een pasgeborene, vervolgt ze de tocht. Nu door een dal, gevuld met mos dat haar voetzolen lijkt te kussen met duizend witte bloemetjes. Ze houdt stil en snuift de lucht als nooit tevoren. Sensaties van top tot teen maken dat ze tintelt. Haar hele leven zal ze leven, in de wetenschap dat het midden onhaalbaar is. Nooit gelijkmatig, altijd overvloedig.

Gedachten en klanken van een piano ver weg komen binnen in haar oren. De piano begeleidt haar, en begrijpt haar gedachten - of smelt ermee samen, dat weet ze niet zeker. Of is het leiden, en bestaat ze eigenlijk bij de gratie van de tonen die worden aangeslagen? Dan volgt er een herinnering. Ze kijkt zichzelf aan. Het kind zit in de hoek met grote ogen. Ze gaat verder, altijd verder.

Totdat het weer tijd wordt om te rusten. Vermoedelijk als de bomen hun bladeren laten vallen. Vermoedelijk als de mist in de ochtend langer blijft hangen, spinnen hun web weven tussen struiken en ze vermoeid, hol als de oude boom, weer zal gaan liggen. Wachtend op de wortels die haar omarmen in de koude winter.

Bosnimf Inspiratie Droombeeld Herinnering Muziek Bos

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.8 met 4 stemmen 103