Vanmorgen zag ik flitsen van een uitzending van het tv programma tegenlicht. Een of andere schrijver lichtte een boek van zichzelf toe aan een delegatie van de Tweede Kamer.
Ik kan alles hier gaan herhalen, door de hele uitzending alsnog helemaal te gaan bekijken, maar doe het niet om mezelf er niet aan te ergeren.
Maar het komt er op neer wat ik al wel vaker beweer, de oude verhoudingen komen met rasse schreden terug.
Oud wordt weer bijna als nieuw.…

KANAAL DERTIEN HAALT DE DRIE delen van De Peetvader van de plank. Programmaplanners beginnen geleidelijk in paniek te raken: het zijn ongewone tijden, mensen gaan iets anders doen, opruimen, verbouwen, telefoneren, gerechten uitproberen. En de zendgemachtigden kunnen niet eindeloos oude meuk van stof ontdoen.
Spike probeert op deze wijze, op vrijdagavonden, haar doelgroep met commerciebombardementen te bereiken. Het is stikken of slikken met hun irritante reclameblokken en ik val er net niet…

Hoewel het eraf was, moest het erop:
HONDERDEN BOEREN NAAR FRIES WEILAND VOOR LUDIEKE ACTIE
Met verlichte tractoren vormden de boeren vergenoegd, opgeruimd en opgewekt, het woord FRYSLAN in een weiland bij het Friese IJsbrechtum, een dorp in de gemeente Súdwest-Fryslân in de provincie Friesland. IJsbrechtum ligt ten noordwesten van de stad Sneek. Het dorp telt een kleine 700 inwoners. Deze actie is georganiseerd om te laten zien dat de veevoerregel logischerwijs onder de boeren leeft, een…

OOK ‘ONZICHTBARE’ EN SLECHTE LEDEN van de Tweede Kamer hopen op enige vorm van waardering. Ze vinden dat hun bijdrage aan de politiek niet geruisloos in het archief van de handelingen mag verdwijnen. Plotseling breekt het moment aan dat de voorzitter obligate afscheidswoorden tot je richt. Omdat je je, om welke reden dan ook, genoodzaakt ziet om je functie als volksvertegenwoordiger neer te leggen.
Toch roept het vraagtekens op als iemand voortijdig zijn/haar zetel verlaat, vooral als je…

Met mondkapje in de hand stappen mijn broer en ik uit de lift op de afdeling waar onze moeder verblijft. In de ontvangsthal van het verpleeghuis vernamen we dat, per vandaag, het dragen van een mondkapje niet verplicht is. Even zijn we van ons stuk gebracht, wat is wijsheid? Voor de vorm, trek ik een lus over mijn oor. Een man in een rolstoel barricadeert de ingang, rijdt zijn kar nogmaals tegen de deurpost, vloekt hard, rijdt onbeheerst achteruit. Op mijn hoede maak ik even pas op de plaats…

HET MOEIZAAM AANWIJZEN VAN SCHOENENFETISJIST Hugo maakt alles bepaald niet eenvoudiger. Ook ik had liever meneer Pieter als lijstaanvoerder gezien. Zijn eindschermutseling met De Jonge leek een beetje op het geharrewar rondom Rita Verdonk. Tot op de dag van vandaag ‘danken’ we daaraan de fragmentatie en vervlakking van ‘de macht’. Alle partijen zijn iets te groot geworden voor het servet en te klein voor het tafellaken, niemand gunt de ander het licht in de ogen en de liberalen kruipen…

MIJN MOBIELTJE RINKELDE indringend: ‘sorry, ik ben secretaris van de landelijke actie ‘Red tafeltennis van de ondergang’, er is mij gezegd dat u tot onze Wijze Vrouwen/Mannen zou kunnen toetreden’. Het feit dat ik geen idee had wie aan de telefoon hing, zei me genoeg. Indertijd kende ik de ‘who’s who in tabletennis’ tot in detail. Toen zou deze kortsluiting onmogelijk zijn geweest. Ik ben inmiddels een paar jaar uit het circuit, de laatste contactdozen zijn buiten werking en dat…

DIKKE KANS DAT WE TEN ONDER GAAN aan regeldruk. Waar je, zodra je er mee te maken krijgt, van schrikt. Overregulering klemt degenen die het al moeilijk genoeg hebben de strot dicht. Het voert de brave gezagsgetrouwe hendrik tot razernij. Het maakt gek van woede. Zelfs kabinetsleden gebruiken de retoriek: ‘wat is er aan de hand in dit rare kikkerland?’
Mensen verschansen zich achter eigentijdse gedragscodes en voeren competentiegevechten: ‘mijn collega is even elders, mijn collega is…

De jeugd van tegenwoordig!.. Vanuit elke generatie wordt er geklaagd over de jongeren. Steevast gevolgd door ..In mijn tijd was het wel anders! Ik geloof er niet zoveel van. Zo snel gaat de evolutie namelijk niet. Miljoenen jaren om te komen waar we nu zijn als mensen, dus het lijkt me sterk dat de mensheid binnen twintig jaar in een stroomversnelling komt. Er komt niet plotseling een nieuwe Homo Sapiens op de markt.
Elke nieuwe generatie heeft de neiging zich af te zetten tegen de vorige…

Na de ethische hack die zoveel onregelmatigheden aan het licht bracht dat de eerdere lijsttrekkersverkiezing ongeldig moest worden verklaard, vandaag herkansing voor het CDA. We praten erover met Maarten Domburg Procesbegeleider.
Klaar Meneer Domburg?
Zeker weten meneer Trawant!  Onze IT nerds hebben zich dag en nacht in het zweet gewerkt. Het systeem was zo lek als een mandje iedereen kon meerdere keren meedoen. Ook kon men stemmen die aan een andere kandidaat gegeven waren ongedaan maken en…

De strijd om het leiderschap in het CDA breekt los. Helaas mag ik niet kiezen en het is niet de partij waar ik iets voor voel: altijd maar in het midden hangen, om zo onmisbaar te worden in welk kabinet dan ook maar. Geen echte keuzes durven maken, behalve de keuze voor lekkere baantjes via een ministerschap of zo.
Maar had ik mogen kiezen, dan zou mijn voorkeur uitgaan – nee niet naar die charmante en vermoedelijk bekwame Mona Keizer. Ze zou een mooie vrouwelijke minister president kunnen…

EEN KENNIS DIE IK TOENTERTIJD zeer respecteerde heeft me ooit gezegd dat ik mensen makkelijk tegen me in het harnas jaag, dat ik tegenwerking oproep in plaats van een welwillende houding. Het voelde als een speldenprik. Ik reageerde heel dom, ik kroop verder in m’n schulp.
Ik beet me nog meer vast in bepaalde gewoonten en ik deed geen enkele poging om uit te zoeken wat zo’n impliciete beschuldiging inhield. Ik trok er geen lering uit, zo eigenwijs was ik wel, zeker in die tijd, hoewel ik…

We moeten er mee leven – dus niet, er mee leren leven. Waar ik het over heb – over discriminatie. Natuurlijk, u en ik, nee wij discrimineren niet, nee natuurlijk niet, ben je gek. Laat mij u uit de droom helpen, we discrimineren allemaal, bewust of onbewust. Het zit in de mens ingebakken; in de genen. De ene mens wil zich onderscheiden ten opzichte van de ander, de een vind zich beter dan die ander.
Bij kinderen is dit zelfs al het geval. Iemand komt uit een bepaalde wijk of dorp en…

VANNACHT HEB IK WAKKER gelegen en gepiekerd. Ik had tot laat in de avond pasfoto’s van wijlen mijn vrouw bekeken. Ik vond een envelop vol kiekjes en ik ben er blij mee, met mijn gewoonte om dingen te bewaren. De selectie geeft een beeld van haar leven. Kort voordat ze met me trouwde had ze zich laten fotograferen voor het eerste rijbewijs. Op die ene pasfoto staat ze treffend afgebeeld: sympathiek, zoals ik haar leerde kennen.
Ze was een aanpakker en bouwde een eigen bedrijf op. Soms genoot…

SOMS WEET JE DAT JE IETS VERKEERD hebt aangepakt. Het kan over een futiliteit zijn gegaan, het kan een ander niet eens zijn opgevallen. Toch zit het je dwars, het blijft je hardnekkig achtervolgen en je vraagt je af hoe het komt dat woordkeus, zelfs van lang geleden, nog letterlijk door je brein spookt. Had ik dit of dat maar (niet) gezegd. Achteraf heb je makkelijk praten.
Ik was met ziekteverlof geweest. Toen ik op het Baschwitz-instituut terugkeerde, legde Paul Rosenmöller er…

‘Weten we zeker dat Akwasi niet in dat pak zit?’ Een eeuwigheid geleden, althans dat voelt zo, plaatste Johan Derksen deze ietwat foute, maar absoluut niet racistisch bedoelde opmerking in zijn kroegpraatprogramma.
Ietwat fout omdat de discussie van de laatste jaren over Zwarte Piet de meesten van ons, ik bedoel de blanke Hollanders, toch wel heeft geleerd om zwarte mensen niet meer te vergelijken met zwarte Piet. Voortschrijdend inzicht noemen we dat. Ik kan het weten.

Ik plaatste…

Als GGZ worden wij bijkans gewurgd door de leiband van de zorgverzekeraars en zitten we tot onze nek in de capaciteitsproblemen. Gelukkig laten wij ons niet kisten. Met onze vaak sombere en naar doemdenken neigende doelgroep kunnen we dat simpelweg niet maken. Vol trots negeren we daarom onze deplorabele staat en presenteren we met veel blijdschap de honderd procent digitale poli.
Laten we voorop stellen dat wij ons absoluut niet verdedigen als wij zeggen dat we kwalitatief dezelfde zorg…

Ik ga voor het eerst weer naar de kapper. Mondkapje mee, waterfles mee. Wat nog meer? Voor de zekerheid maar eigen lectuur mee. Voel me warempel een beetje gespannen. Ik stap binnen, was mijn handen direct met gel. Daarna ga ik los. Ik vergeet de anderhalve meter afstand. Mijn favoriete kapster lacht me toe, zij draagt geen mondkapje. Niemand draagt een mondkapje. Ik hoor mezelf zeggen: ‘welnee, ik doe hem niet op, veel te benauwd. Ik heb geen klachten, jij ook niet, neem ik aan?’ Ze schudt…

We mogen weer! Onder strenge voorwaarden gaat Rutte akkoord met de start van het voetbalseizoen. Geen gejuich, spreekkoren of knuffelen. Anderhalve meter en stilte!
We spraken met de voorzitter van de supportersvereniging van Feijenoord, Arie Crooswijk.
– Echte Rotterdammer, Arie?
– En Feyenoord-man, dat zit bij onze familie in het DMA!…

HET KAN MIJ NIET BEKOREN, de Nijmeegse vierdaagse van marsleider Henny Sackers, de Grote Dag van ons Grote Leger in staatsalmachtige landen, Trooping The Color in Londen, de Taptoe te Delft, de Veteranendag. Ik kijk met afgrijzen als de ‘voorbijmars’ met geheven benen en kinnen, een eerbewijs brengt aan hooggeplaatsten op een podium. Op één uitzondering na, in 1981, toen de Egyptische president Sadat tijdens zijn overwinningsparade werd vermoord.
Ik vind mezelf niet pacifistisch en van…