Op de landkaart geven lichtblauwe vlekken met grillige omtrekken de plaats aan van de Oisterwijkse vennen. Tijdens onze wandeling komen de strakke, prozaïsche schema's van de overzichtskaart tot leven en blijken de blauwe vlekken uitgestrekte, weidse wateroppervlakten of zwarte, onpeilbare diepten waartegen de crèmewitte en groene cirkeltjes van de…

Waarvoor schrijf, dicht, schilder, beeldhouw of borduur je? Omdat je niet anders kunt of om schouderklopjes in ontvangst te nemen? Ook als je het creatief bezig zijn echt nodig hebt, is een beetje waardering op zijn tijd natuurlijk fijn. Maar toch ga je door als niemand je werk waardeert. Wie het doet voor de bewondering haakt af als het applaus…

Neem het mij niet kwalijk, ik ga schofferen, neem er ook direct afstand van, heb het nooit zo bedoeld. Erdogan, verlicht despoot en geitenneuker in het groot, ze zouden hem van de hoogste minaret moeten gooien, de homo. Obama, de nigger die de trigger niet kan overhalen, schiet zichzelf in de voet, zwart voor de ogen. Mark Rutte, die durft niet…

Mensen worden reeds geleefd, tevens aan een leiband genomen, of ze nou wel, of niet van Moeder Aarde zijn gekomen, we leven hier allemaal. Betekent dat dat ik niet discrimineer, betekent dit ook dat ik alles tolereer, nou dat denk en dacht ik niet. Ik "draai" (lees schrijf) al een poosje op beide sites, zowel Nederlands als Gedichten en voel me…

Eens, toen de winkel van de HEMA nog op De Heuvel gevestigd was en een lange roltrap leidde naar haar eerste etage en bovenste verdieping, mochten we met onze ouders in het restaurant dat daar gevestigd was een ijsje eten, een geheel exotische lekkernij. We waren kinderen van een klein ambtenaartje. Vader kwam wat later van zijn werk en voegde zich…

Het Woord van God ontkieme in de menselijke ziel als een teer zaadje. Elke dag opnieuw mag men een smeekbede naar de Hemel zenden om de wortels van dat zwakke graan te vullen met stille kracht, waarmee ze door rotsgrond heen kunnen dringen.…

De ongelooflijke, onvoorstelbare voorschriften van de longverpleegkundige deden mij duizelen. De huisstofmijt, een minuscuul klein diertje, onzichtbaar voor het oog, dat bij duizendtallen vloerbedekking, bankstellen en wat dies meer zij, bevolkt, moest "tot het laatste diertje" vernietigd worden als betrof het een soort van alternatieve holocaust,…

Eega slikt de wereld aan pillen, dat houdt hem op de been - en in het land der levenden, beter ook. Bij dat regiment aan pillen zitten vanzelfsprekend ook de zogenaamde plaspillen...eentje 's morgens en eentje 's middags. Hij loopt dus heel wat af naar het kleinste kamertje, de gleuven zitten temet in het laminaat van het vele lopen... Maar dit…

Het leek een gewone door de weekse dag. Hij maakte trouwens geen onderscheid tussen de dagen; kende de namen ervan niet; kende geen stemmingen die volgens sommigen noodzakelijkerwijs samenhangen met bepaalde dagen, zoals een zondagsstemming of een maandagochtendhumeur. Plotseling waren ze gekomen; de zussen en de zwager; ze hadden hem een hand gegeven…

De vrouw een sprookje, zonder hulpmiddelen een spookje. Zij kan niet buiten mascara, lippenstift en een kwastje blos. Smeert dag en nacht bijna religieus haar lijf opdat rimpels uitblijven. Ik vraag me af, wie houdt hier wie voor de gek ?…

Het kan je zomaar ineens overvallen. Angst. En dat maakt het ook zo onvoorspelbaar. En vandaag kwam het weer als een vloedgolf over me heen. Het vreet me op van binnen en maakt dat ik me klein en nietig voel. Deze angst is wel van mij maar wordt gevoed door een ander. Eerlijk? Daar denk ik maar zo weinig mogelijk aan. Waarom? Ook daarop is…

Meteen na bovenstaande titel laat ik toch nog maar een tweede volgen, die als een rode draad door deze inzending zal lopen, te weten: “Open brief aan Joanan”. Uitgangspunt is een citaat uit zijn reactie, aan mij gericht, in hartenkreet nr. 3399: “Misschien moet je weer wat vaker aan de bak en lef tonen!...” Daarmee heb je voor mij, onbewust, een deur…

De weke, half-bolvormige uitwassen die als halve citroenen op mijn bovenlichaam rusten en mij mede tot vrouw stempelen moeten getemd, gecorrigeerd en ver boven N.A.P. verheven, in een keurslijf geperst en toonbaar gemaakt worden.... Daar weten ze in de lingeriezaak wel raad op. Een verkoopster taxeert de welvingen van het berglandschap onder mijn…

Toen ik weer eens de bus instapte in Tilburg Noord voor een reis die ik al honderden keren gemaakt heb, begroette een stem mij die toebehoorde aan een jonge vrouw, gezeten op een van de achterste banken. Zij was getooid met een zwart hoofddoekje en verklaarde mijn nieuwe buurvrouw te zijn. Na jaren van brute anonimiteit in het flatgebouw (tallozen waren…

Kom ik hier regelmatig lezen, dan lees ik vaak dat de jeugd van tegenwoordig niet de jeugd van vroeger is. Misschien kunnen jullie mij nog herinneren, ik had muziek van Status Quo van mijn kleinzoon gekregen en daar een hartenkreet over geschreven. Ik heb een tijdje met de muziek van Status Quo in mijn draagbare muziekspeler in mijn scoutmobiel…

Ergens aan de weg Meerberg, vlakbij Teteringen ligt een klein, maar oergezellig eet- en drinkhuis, tussen bos en weidelandschap. Terwijl je daar met genoegen bij de ingetogen tapkast zit of aan een bevallig tafeltje van vorstelijke spijs geniet, dringt de adem van bossen en boerenland door de ramen. Vogellied vrolijkt je verblijf op. De kundige schouwer…

In het grote huis met de vier slaapkamers, die geen doel dienen, is hij ongelooflijk, dodelijk en onvoorstelbaar eenzaam na de dood van zijn vrouw en hij moet praten tegen de muren, die op hem af komen. De kleinkinderen komen ook nooit meer op bezoek; opa is quantité négligeable geworden; ze hebben nooit tijd voor hem. Na de vergadering van de Cliëntenraad…

Ik ontmoette Ada voor het eerst op een regenachtige januaridag na een telefoongesprek waaruit geen uitgebreide spreekvaardigheid in de Nederlandse taal van haar kant naar voren was gekomen, maar wel haar bereidheid mij te helpen met het huishoudelijke werk in mijn woning. Het lange, zwarte haar golfde over haar rug en ze toonde mij het kaarsrechte regiment…

Beste mede-scribenten en lezers van mijn hartenkreten Ik heb in de afgelopen jaren vele hartenkreten ingediend voor Nederlands.nl. Ik vermoed dat er mede-scribenten of lezers zijn die zich eraan ergeren dat ik zo vaak indien. In dat geval wil ik mij best behoorlijk matigen. Het is ook inderdaad wel veel geweest. Ik begrijp ook niet goed waarom…

Ik ben in mijn leven talloze keren verhuisd en ik heb in allerlei netelige situaties geleefd. Van origine ben ik een domineeszoon en woonde ik om de vier jaar in een andere, vaak vrijstaande pastorie, waar je niet echt rekening met de buren hoefde te houden. Uit die jeugd, die verademing teer ik nog steeds. Mijn oudste broer zette het volume van zijn…