(Of: hoe een gepest kindje, de macht overnam...) Zij sloegen haar dromerige ziel kapot tegen een muur van onverschilligheid. Zij hebben haar verlegenheid gehoond, bespot en bespuugd. De treiteraars werden beloond, met lof der ijdelheid, met verduistering van hun leugens en afwezigheid van rechtvaardigheid en gezag. Er was thuis geen basis…

Het is bijna te sprookjesachtig om te geloven, dat de zorgpremie straks naar inkomensafhankelijkheid wordt afgehandeld. Ik handel vooralsnog niet, want de zorgkosten staan op losse schroeven. Ik ben al bijna zover, dat ik alle resultaten van dit aarzelende beleid voor lief neem. Ik zie wel waar mijn schip strandt. Het is immers allemaal om zwaar moedeloos…

Ik zie jou dat wel doen. Wat fijn dat je dat zegt. Kan ik misschien nu iets voor je betekenen. Morgen is er weer een dag. Het geeft niet. Ga je ook mee? Dat je dat durft. Kom maar. Wat een mooie lach heb jij. Je krijgt het van me. Dank je wel, dat je dat voor mij wilde doen. Zal ik voor jou iets te drinken halen. Je mag er zijn. Wil je misschien ook…

Een jonge vrouw achter een kinderwagen, waar ze loopt maakt niet uit, ze heeft alleen oog voor de kleine. Verliefder dan een moeder op haar kind bestaat niet, voorbijrijdend kijk ik om naar dit lieflijk tafereel en weet daarna nog net een boom te ontwijken. De oude man op een bankje, scheef gegroeid door de tand des tijds die aan hem knaagt. Constant…

Iedereen die een paar euro's meer verdient dan de gemiddelde Nederlander doet er goed aan te emigreren. Het wordt hier steeds gevaarlijker als je even buiten de deur komt heb je geluk als je heelhuids terugkeert. Trouwens als je van je huis geen fort maakt word je in je eigen woning overvallen. Moordenaars worden vrijgesproken omdat de rechter dement…

Jaja, weer uit de serie Pauw & Witteman, de nieuwsgierige heren maken ook bij mij steeds weer wat los. Deze keer gaat het om de hoofdredactrice van het Katholiek Nieuwsblad, die al enkele afleveringen geleden pronkte in het van elf tot twaalf sensatie-programma, maar ze haakt nog in me vast als een vissenhaak door mijn slokdarm. Mariska is in 1977…

Het was een zegen. Iedereen was verzekerd en de premie werd meteen van je salaris ingehouden. Als je boven een bepaald vast bedrag ging verdienen, moest je zelf een particuliere verzekering uitzoeken en je werd geacht zelf de premie te betalen. Natuurlijk werd in sommige CAO's bepaald dat de werkgever de helft van de premie moest betalen. Daar was…

Spelen met taal, mensen op het verkeerde been zetten of voor het blok. Dan vraag ik me af, welk been en welk blok ? Wat zou het tegenovergestelde zijn van verdonkeremanen, gaskachel of vrouwenversierder... Moet ik dan denken aan verlichterezonnen, remkoelkast en mannenaftuiger... Zelf ben ik tegen stellingen en vraag mij niet naar mijn mening…

De stee ligt rustiek verscholen in het landschap, alsof het een is met de wereld, vanaf het begin der tijden. In de weiden eromheen grazen koeien en liggen ze vredig herkauwend hun bestaan te overpeinzen. Om vier uur sukkelen ze met hun zware uiers in een lange rij naar de melkmachine, geduldig wachtend op hun beurt om de romige melk te laten stromen…

Jij voegde mij toe op facebook. Even moest ik denken wie jij was. Na even denken ging er een lichtje branden. Jij zat op mijn school. Leuk dat je me hebt gevonden. We chatten eerst koe en kalf. Jouw koe heet pieter jouw kalveren zijn geboren. Ik vond het leuk van jou te horen een echo uit mijn jeugd. Inmiddels gaan we samen in onze chats op vakantie…

Na 'De wereld draait door' is er geregeld een korte, komische, actuele persiflage onder de noemer 'Lucky TV'. Het overtreft vaak de voorgaande uitzending. Onlangs maakten ze een geniale weergave van het optreden van Mark Rutte en Diederik Samsom in 'Pauw en Witteman' na hun breedbekkikkerglimlachen om hun bruggenbouwerij vol constructiefouten. Ik moest…

'Twee jaar is het gemiddelde, dus laten we eerst eens kijken of ze dat halen!', zegt Emiel Roemer met een brede, carnavaleske grimas. Toch voelt het voor mij alsof ik hem en zijn partij verraden heb voor een slimme gluiperd, die nu met de winst ervan door gaat. Eerst dacht ik nog, dat het spanningenveld tussen rijk en arm eerlijk ging samenklonteren…

De angst voor de duitsers zat er goed in bij Herman. Sinds hij was ondergedoken en de oorlog voorbij was bleef hij angstig. Angst voor opgepakt te worden door de duitsers en vermoord te worden. Maar vol goede moed pakte hij zijn leven als timmerman op en kreeg zelfs een hondje. Eenzaam zat hij savonds bij de centrale verwarming met een bord aardappelen…

Het is tegenwoordig zo ongelooflijk complex om een relatie aan te gaan, profielen die moeten matchen en geen roze broek dragen bij de eerste date maar wel hopen op een tweede. Waar is de liefde op het eerste gezicht gebleven, de vlinders in de buik en het verdrinken in gloedvolle ogen. Vroegah, ja ik ben een ras Hagenees, toen verliet je je grot…

In het openbaar vervoer wordt de chipkaart regelmatig uit mijn handen gegrist en een lief glimlachende jongedame doet het werk voor mij. Ze glimlacht nogmaals en biedt aan om naast haar te komen zitten. Zo'n oude man alleen op reis dat is zielig. Ze weet niet dat het testosteron mijn lichaam tot een naaimachine maakt. Vriendelijk vraagt ze of ik naar…

In ons stadssuffertje werd het al vele malen aangekondigd, dat de Goudse schrijfster Margriet Marbus in het televisieprogramma 'Mooiste meisje van de klas' zou komen. Er was zelfs een reünie in het café 'De Tapperij', waarbij ook de ex-president van de Amsterdamse Hells Angels acte de précense gaf. Ik ben niet komen opdagen, want ik mijd dat café…

De praatboom In Galgraf had je een ontzaglijk dikke, stokoude boom, vlak voor het stadhuis. Je moest erom heenlopen om door de voordeur te kunnen. Iedereen had ontzag voor deze reus die daar blijkbaar al stond toen Bonifacius nog niet bij Dokkum vermoord was. Ik vond het een lelijke takkenboom, een eng, onheilspellend kreng, maar de mensen om mij…

“Ik ben bezig de snelheid van de site te verbeteren want er komen terechte klachten binnen over hoe de site nu draait. Voor het weekeinde moet het in orde komen. Mijn excuses hoe het nu gaat.” Een kort en zakelijk, maar zeer ter zake doend informatief bericht van de Webtechnicus op het voorblad van Nederlands.nl, nota bene al geplaatst op 11-10-2012…

Heb je het al gehoord vraagt Els aan Kas Tanje, het schijnt dat Coni Feer er de beuk heeft in gegooid. Kas weet van niets en Els zegt dat de dennen met elkaar sparren als voorbereiding op het gevecht van Linde Boom met Pla Taan. Huh, zegt Els, Pla laat bast vallen als er een zuchtje wind is, dat gaat Linde moeiteloos winnen. Eik houdt zich niet op…

“Het is behoorlijk egocentrisch om af en toe niet egoïstisch te zijn.” De woorden van de zenuwheer komen behoorlijk hard aan. Een tijd lang heb je het gevoel gehad dat al het leed van de wereld op jouw schouders terecht kwam, nu je er over bent gaan praten blijkt dat jij niet degene bent die de problemen moet oplossen. Er zijn altijd mensen die onbekommerd…