Op de voorpagina raakt de blik in de ogen van Gisèle Pelicot me, als ze de vrouwen ziet die haar bemoedigen op weg naar de rechtszaal. Door er te zijn en te applaudisseren geven ze haar waardigheid. De moed die Pelicot opbrengt om de hele misbruikkwestie in de openbaarheid te brengen en zich staande te houden, is indrukwekkend. Hoogverraad door de man met wie ze driekwart van haar leven samen is geweest. Gereduceerd tot een ding, als offer voor mannelijke geilheid en gekte. Je kunt je vrouw…

Er was pompoensoep, worstenbroodjes voor de jongens en tapas zoals dadels met spek. We speelden een kaartspel waarbij je snoepjes kon winnen. De vriendin van mijn broer, gek op spelletjes, weet hoe je twee pubers zonder protest om de tafel krijgt. Zodra de muziek aanstond, verloor ik mijn concentratie. Al meezingend liep ik achter de feiten aan. ("Jij hebt kenmerken van adhd," had de psycholoog me eerder dit jaar gezegd. Ze keek me peinzend aan. "Zonder de 'h', dan?" had ik gereageerd.)
Mijn…

‘It´s the most wonderful time of the year’. De mannenstem klinkt croonerachtig door de speakers. Er staat een gure oostenwind en we lopen met toegeknepen ogen en ijshanden richting Babyplanet voor een groots moment. Zoon dribbelt voor ons uit met een doelgerichtheid alsof hij heel goed weet wat ons hier brengt. Met een zwaai doet zijn vader de deur open en zoon rent als eerste naar binnen.
Het duurt even voordat ik er een aantal in het vizier heb. Dan valt mijn oog op een knalrode met…

De laatste tijd flarden gezien van praatprogramma’s waarin boeken werden besproken, ofwel werden gepromoot. Zo langzamerhand krijg ik bij het zien van dat soort uitzendingen de indruk, dat het aanbod boeken overdadig is. Kan de auteur zelf niet zo goed schrijven, of heeft deze geen enkel talent daarvoor, dan is een ghostwriter meestal bij de hand om de getuigenissen in zinnen en woorden te gieten. Nu is het zo, dat met voldoende woorden in eigen beheer heel goed een boek te maken is. Nieuwe…

De lokale krant komt door de brievenbus. Zoon pakt ‘m op en leest, terwijl hij naar me toeloopt. ‘Die vrouw ken ik’, zegt hij met overtuiging. ‘Oh?’ reageer ik gedachteloos. ‘Ja, die werkt bij de gemeente.’ Ik stop waar ik mee bezig ben, kijk hem peilend aan. Ja, knikt zoon nog eens. ‘En jij kent haar?’ vraag ik. ‘Ja, ze werkt bij de gemeente. Kijk dat staat hier’, wijst hij. ‘Gemeente wil het anders’, leest hij voor. Het is het leesvirus. Vanaf de eerste week op…

Veel mensen onderschrijven maar al te graag de oproep van Peter Barthel en Klaas van Berkel in NRC (23-10) om ter bescherming tegen ongewenste exploratie de maan het predicaat te verlenen van Werelderfgoed. Mensen maken zich meer en meer ongerust over het hedendaags en toekomstig gebruik van de ruimte. Gelet op de jongste techontwikkelingen lijkt er nu al meer sturing nodig van de lopende activiteiten rondom de aarde.

Onlangs zijn we nog verrast door de ontdekking van een grot op de maan. En…

Urenlang hingen redelijk betaalde journalisten met kladblokken, microfoons en camera’s rond de hekken van het Catshuis. Alwaar de onvermijdelijke mix van kabinet en fractievoorzitters uit de Tweede Kamer tobde over bezweringsformules. Dit naar aanleiding van het opstappen van staatssecretaris Achahbar van Financiën om redenen van te sterke polarisatie en grofheden in het politieke debat van de laatste weken. Even in mijn eigen woorden samengevat. Gegons door alle media heen over mogelijk…

Geachte heer Henri Bontenbal,
Met belangstelling en instemming heb ik uw Kleine Luydenlezing gelezen, waarin u het concept van een na te streven verantwoordelijke samenleving probeert te schetsen.
Ik neem aan dat uw lezing in eerste instantie niet is bedoeld om mensen te enthousiasmeren voor deze beweging, want daarvoor is hij in een tijd waar oneliners en staccatodenken het het beste doen wat te complex. Meer een preek voor eigen parochie, natuurlijk dat mag en moet soms ook, de net…

Voor een mogelijke derde wereldoorlog heb ik enkele batterijen, een campinggas brander, liters flessenwater en een groot pak toiletpapier, plus de nodige pakken droge pasta en blikken groenten en kipragout. Opgepropt in een kast in de berging stelt het niet veel voor. Wellicht dat ik bij een ramp er twee dagen mee toe kan. Maar dan nog, het is eigenlijk helemaal niks als je via alle media ziet wat de oorlogen teweeg brengen aan ellende. Door alle berichten over oorlog, geweld, dreiging en…

Gisteravond de laatste uitzending van het voor mij tamelijk unieke programma De Avondshow van Lubach. Ondanks alle talkshows en journaals kregen wij via Lubach een uiterst scherpe mix van gekkigheid en uitlegkunde waar het onderwijs in bepaalde gevallen een puntje aan kan zuigen. De onderwijskundige kwaliteiten van het team Lubach zijn voor mij razend goed ontwikkeld. De combinatie van beeld, tempo en uiteenrafelen van complexe onderwerpen was niet alleen voor jongere kijkers boeiend. Ook voor…

Ik herinner me dat ik in de jaren zeventig de streekbus naar school mocht nemen van mijn moeder, maar dat gebeurde alleen onder zeer extreme weersomstandigheden, d.w.z. ijzel en 30 cm sneeuw of een enorme storm, in plaats van gewoon de ouderwetse 16 km fietsen. Dat was voordat de strippenkaart werd ingevoerd, dus je moest contant betalen aan de chauffeur, die een centenbak had met allerlei soorten kleingeld plus een enorme datumstempel. (De strippenkaart werd pas in mei 1980 ingevoerd.)
Toen…

De man die denkt met haar getrouwd te zijn, loopt voorop, mijn moeder schuifelend achter hem. Mijn broer wil haar begroeten. De man denkt dat het voor hem bedoeld is en kijkt hem vragend aan. Als mijn broer een stap opzij zet, doet de man dat ook, en nog een keer, als een danspas op de plaats. Het voelt een beetje alsof ik naar een scène in een klucht kijk.
Mijn moeder is breekbaarder dan de vorige keer dat we haar zagen. Ze ziet er moe en bleek uit en lijkt niet verrast dat we er zijn. Ze wil…

Het leven is eigenlijk een gratis ritje in het grote speelpark. God heeft de kaartjes betaald. Stap gewoon in de achtbaan, je hoeft niet te sturen of bang te zijn, alles is veilig en goed. Je bestemming ligt al vast. Het pure feit, alleen al dat je leeft, is het bewijs dat alles fundamenteel goed is.
Je ego of verstand is gewoon een ketel langzaam kokende soep: soms komt er een gehaktballetje bovendrijven, soms een stukje letter-vermicelli, soms een stukje peen of broccoli. De soep is gemaakt…

De man tegenover ons aan tafel lacht. 'Dag jochie', groet hij. Mijn zoontje zit op schoot. Ik buig me over hem heen, kijk vluchtig naar zijn gezichtje ‘hoe de vlag erbij hangt’. Ja hoor, hij grijnst terug naar de man.
We zijn zojuist aan deze tafel aangeschoven in afwachting van de afspraak bij de arts op het consultatiebureau. In de ruimte staan acht tafels. In twee rijen van vier zijn ze tegen elkaar gezet. Op elke tafel ligt een aankleedkussen.
Ik streel mijn zoons wang, spreek hem…

De Egyptenaren aanbaden onder anderen Ra, de zon en Orion; moslims aanbaden en aanbidden in Mekka een stuk zwartgeblakerde meteoriet die ergens in de woestijn als een stuk ruimtepuin is neergekomen; de Sumeriërs in Babylon aanbaden Marduk en Inanna; de Germanen hadden hun heilige boom; de Grieken hadden Zeus; de Romeinen hadden Jupiter; en de Joden hebben een onzichtbare god.
Daarom bestond het Heilige der Heiligen, het laatste deel van de Joodse tempel waar niemand mocht komen behalve de…

Bordjes met rare teksten bij asielcentra, wegschelden van een burgemeester op X, ontslag aanvragen voor burgemeester Halsema, en onhandige uitspraken als ‘ik ben beleid’. Plus de tamelijk bezeten jacht van dit kabinet om een asiel crisissituatie te markeren en via wetgeving het parlement te omzeilen. Daarbij een partijleider zonder georganiseerde partij, die zich via de media laat aanleunen een ‘schaduwpremier’ te zijn.
Je zou zeggen: het kan niet gekker of onze beperkte geest begrijpt…

Het gebeurde op een onbewaakt moment. Want wat voor leven leid je, als je altijd maar op je hoede bent? Ik liep met grote stappen omhoog op de roltrap, op Amsterdam CS. Ik bewoog en de roltrap ook.
Ik vind het eigenaardig als mensen massaal stilstaan op een roltrap. Vooral op een station waar iedereen haast heeft. Tenzij je slecht ter been bent. Maar ga dan op z'n minst aan de kant mensen. Rechts, ga rechts staan. Als je je trein wil halen en je blijft lopen op een roltrap, dan haal je 'm ook.…

Weer een 'klimmer' die keihard naar beneden valt. In een diepe beerput zelfs. In de ogen van Wim Hof glinsterde iets verdachts. Ik kan dit 'iets' het best omschrijven als waanzin.
'Ik mis toch een beetje warmte', zegt man, als ik hem vertel over het ontluisterende artikel in de Volkskrant over de 'excentrieke iceman', die zijn kinderen en ex-vrouw jarenlang in de tang heeft gehad.
Uit protest wilde ik vanochtend bijna afzien van de ijskoude stroom water die ik sinds een jaar tot nu toe, ja…

Alsof ze het samen hebben afgesproken krijgen mijn twee graslelies tegelijkertijd bruine bladeren. En van de nog groene zien de punten eruit alsof ze aangevreten zijn. Vorige week stonden ze er nog stralend bij. De graslelie staat op nummer 6 in de top 10 van de makkelijkste kamerplanten lees ik op plantje.nl.
Mijn klimop (Hedera helix) vervang ik om de paar maanden. Van veelbelovend veranderen zijn blaadjes ineens alsof ze bibberen van ellende. Nog steeds groen maar slap en sneu totdat ze…

‘Jij bent Femke Bol en ik Sifan Hassan. Kom, rennen!’ Als een katapult schiet zoon, 7, uit zijn zogenaamde startblok. Al snel heb ik het nakijken. Het is volop herfst in het park Oudegein. Ik zie rode, gele, paarse kleuren, hier en daar nog groen. Blauwe lucht, dampige atmosfeer, de zon schijnt.
Aan de omgeving ligt het niet. Tijdens het rennen probeer ik mezelf af te leiden door de natuur intensief in me op te nemen. Alles in mij protesteert tegen deze inspanning. ‘Ik heb gewonnen',…