Inloggen
voeg je autobiografie toe

Autobiografieen over mannen

Kuisheidsgordel voor mannen

Toen ik tijdens de afwezigheid van mijn hospita aan het genieten was in bad, dacht ik na over de heteroniemen van de dichter Pessoa. Terwijl de zoete geur van het badzout mijn gedachten verder bedwelmde, verzon ik een heteroniem: Hector Havermout. Hector Havermout omdat ik vroeger altijd havermout moest eten voordat ik in de vroege uren op de fiets naar school ging.
Een paar uur later schreef ik een eerste gedichtje voor in mijn Hector Havermout-schrift:

In je

Kom je in me
vraag je
eenzame stem

alsof er een muisje
door een sleutelgat
naar binnen moet

ik ben al bij je
zegt het eenzame muisje
door het sleutelgat
alsof hij al helemaal
in je is.


Hector Havermout

Het was mijn eerste Hector Havermout gedicht.


Toen Emma die vrijdagavond terugkeerde uit Parijs, lag ik met Frits op de bank in de woonkamer te slapen. Waarschijnlijk wekte dit vertedering op bij mijn beeldschone hospita, want plotseling voelde ik haar vochtige lippen tegen mijn half slapende wang. Terwijl mijn ogen naar het licht zochten, zag ik haar bij Frits hetzelfde doen. Ze was in het echt mooier dan op de schilderijen die ik in mijn droom in haar geheime kamer had gezien. Ze had een sportief Bordeauxrood mantelpak aan, een handtas in dezelfde kleurzetting.

Uit dat handtasje, dat even mijn aandacht trok, haalde ze een vierkant kartonnen doosje, een glimmend mozaïekpatroon op de voorkant. “Kijk eens wat ik voor je heb meegenomen uit Parijs, Bjarne, mannen aftershave!“
Nog voor ik iets terug kon zeggen, haalde ze het glazen flesje uit het glimmende doosje en spoot ze met de verstuiver de geurige vloeistof in mijn nek. “Nu hoor je er helemaal bij Bjarne!” zei ze terwijl ze aan haar mantelpak plukte. En hier in mijn tas heb ik nog iets voor jou.

Het late zonlicht viel geheimzinnig door de kamer, de schaduw van de boekenkast raakte de vloer naast de bank waarop ik met verbazing naar de verleidelijke Emma Petronella keek. “Ik ben moe van de reis Bjarne, ik ga slapen, ik zie je morgen na je werk, we kunnen samen eten als je het leuk vindt, je moet morgen toch werken?”
“Ja, ik moet morgen weer werken in het tuincentrum, Emma. Er is een heel gedoe over de verkoop van een onkruidbestrijdingsmiddel. Er komt een actiegroep. Ik ben er zelf ook op tegen, maar ik ga daar helaas niet over. De baas denkt alleen maar aan geld. Ik werk daar alleen maar om de planten te verzorgen. Was het leuk in Parijs?”
“Ja, het was erg leuk in Parijs Bjarne. Ik heb verschillende tentoonstellingen bezocht en lekker gegeten. Je krijgt de groeten van Victoria Martin, tot morgenavond, zullen we om zeven uur hier eten?”
“Ja. Leuk Emma, tot morgen. Welterusten. Ik ga ook zo slapen, maar wat had je nu nog meer in jouw tas voor mij?” vroeg ik beteuterd omdat ik dacht dat ze het vergeten was.

Lachend haalde ze het voorwerp uit haar tas. Ik had eerst geen idee wat het was, maar dat wist ze me haarfijn uit te leggen.

“Kijk eens Bjarne, een kuisheidsgordel voor mannen. Een ontwerp van de man van Victoria Martin. Ik kon het niet nalaten er voor jou ook een te kopen.” Haar lach kreeg een vileine ondertoon. Sprakeloos keek ik haar aan en nam de kuisheidsgordel in ontvangst.

Misschien had ze het toch allemaal goed met mij voor of dacht ze dat ik nog maagd was. Het leek me allemaal zo onhandig in het gebruik, maar het moest gezegd worden, het ontwerp was vorstelijk.

Schrijver: Bjarne Gosse
18 juni 2020


Geplaatst in de categorie: mannen

4.0 met 2 stemmen 1.483



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)