Inloggen
voeg je autobiografie toe

Autobiografieen over individu

Het voorjaar van 1996

Het voorjaar van 1996 begon met een bizarre droom vol begeerte en genegenheid. Hier was sprake van een duidelijke erotische ondertoon, die Bjarne de volgende dag in zijn onderbroek droeg. En waar hij zich in de late avond, voor de spiegel van moest ontdoen.

Bjarne had na een korte periode van voorjaarsgriep drie dagen in de natuur van de oeverlanden bij het zoetwatermeer gewerkt. Opgewekt was zijn verlangen om samen met een man een man te zijn. Hij had zich neergelegd bij zijn intellectuele beperkingen. Bjarne voelde een oerinstinct door zijn aderen stromen. Het leek steeds dichterbij te komen, die eerste ontmoeting met de manlijke natuur.
Er was geen ontkomen meer aan en hij kon het onmogelijk ontkennen. Bjarne maakte kennis met ontluikende homoseksuele gevoelens, die hem najoegen tot diep in de duisternachten van het prille voorjaar.

Een boze nacht viel over de slapende stad. Bjarne had drie nachtmerries omdat hij zijn liefde niet langer aan een vrouw wilde geven. De relatie met Astrid was inmiddels vriendschappelijk geworden. Er waren geen vrijpartijen meer, wel discussies en bemoeizucht. Astrid was een preutse vrouw met sadistische neigingen, overgehouden van een beroerde jeugd. Ze hield ervan om Bjarne te sarren met vileine opmerkingen die het daglicht nauwelijks konden verdragen.
Bjarne probeerde het contact vaak te vermijden, maar Astrid kwam steeds terug om de boel te beheksen met haar argwaan en haar vermogen om overal vertwijfeling te zaaien. “Is dit nou liefde?” vroeg Bjarne zich af terwijl hij probeerde te achterhalen wat de betekenis van de drie nachtmerries geweest was. “Is dit nou liefde?”: het had de titel van een lied kunnen zijn.

Bjarne kreeg nooit meer een bericht van Kees Broodakker, hij had geen contact meer met Gerard Vroeg en Maarten Wolvenknaap. Af en toe een telefoontje van Emma, die mentaal weer wat was opgeknapt. En Jan Boter, die probeerde het werk van Bjarne te verkopen, via zijn kennissenkring. Het aantal sociale contacten van Bjarne was beperkt geworden. Hij realiseerde zich dat zijn gevoelens voor de medemens ambivalent waren. Het was moeilijk voor hem om zich aan andere mensen te binden. Hij werkte graag alleen met verf en inspiratie op grote vellen schilderpapier.

Uiteindelijk besefte Bjarne dat zijn aannames over Astrid onterecht waren. Haar pesterijen waren slechts bedoeld om hem te stimuleren. Hij hield teveel van haar om haar te laten gaan. Eigenaardigheden had iedereen, Astrid had daarnaast nog zoveel goede eigenschappen. Ze was spontaan, creatief, kunstzinnig, intelligent, levendig, impulsief.

Toen de boze nachten eindelijk voorbij waren en de nachtmerries terug naar het verleden galoppeerden, ging Bjarne weer met frisse moed verder met het maken van nieuw werk voor de kunstmarkt, waar hij zich voor in had geschreven.

Hij had een toekomst voor zich liggen. Het was slechts een kwestie van tijd.

Na het ontbijt werden de contouren zichtbaar, op het papier dat op een plattegrond leek. Een beek slingerde zich langs toeschouwers, die - deels abstract en deels dier - toekeken vanuit wat op het eerste gezicht een stedelijk landschap leek. Het was het begin van een nieuwe serie werken op schilderpapier. Een nieuwe ontmoeting tussen fantasie en werkelijkheid.

Schrijver: Bjarne Gosse, 11 april 2025


Geplaatst in de categorie: individu

4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 153

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)