februari 2022
“Daar, alleen in stille verte tussen de hoge bomen stond het stilstaande witte paard zo sierlijk onbewogen, de rug wat grauw en jij vertelde opgetogen dat je weer eens rijden wilde in de wildernis die stom verstilde, je galoppeerde naar de horizon." Bjarne had een onrustige droom en hij zat opeens klaarwakker rechtop in zijn bed in de kleine slaapkamer aan de achterkant van het huis.
Geruchten over een aanstaande oorlog bleven hardnekkig de kop op steken. Bjarne dacht nog altijd dat het niet zou gaan gebeuren, ondanks de onheilspellende geluiden. Berend uit Utrecht had er zo zijn eigen gedachten over. Hij zei dat het oorlog zou worden. Door de opstelling van het Westen, zo waren zijn woorden. Berend wist alles beter, zijn ouders waren allebei psychiater geweest. Hij kon volkomen onafhankelijk rationeel denken en liet zich niet afleiden door gevoelige gevoelskwesties zoals Bjarne dat weleens overkwam.
24 februari 2022 was het zover, Rusland viel het buurland binnen. Een oorlog was begonnen. De wereldwijde verontwaardiging was groot. Bjarne hield niet van oorlog. Hij wantrouwde de berichtgeving in de Nederlandse media. Niet alles wat er werd geschreven was zuiver objectief. Poetin was oorlogszuchtig, maar dat betekende niet dat alle Russen niet deugden. Alles kwam in een ander perspectief te staan. Er kwam een vluchtelingenstroom op gang. Er moesten mensen worden opgevangen.
Bjarne woonde nu alweer een jaar in zijn gerenoveerde woning. Het leven zonder de bemoeizuchtige ggz begon hem steeds beter te bevallen. Hij had soms nog steeds moeite met het nieuws filteren en de indrukken in balans te houden, maar door de medicatie en zijn toegenomen zelfvertrouwen ging het weer beter dan voorheen.
Al met al maakte hij zich wel zorgen over de toekomst, maar niet meer in die mate dat het zijn dagelijks leven onder druk zou zetten. Hij hoefde niet de ellende van elders op zijn schouders te nemen, maar het liet hem allerminst onverschillig.
Vooral de berichten over dat alle Russen voortaan vijanden waren en over de wapenwedloop die was begonnen waren verontrustend.
De late praatprogramma’s op de krompratende platte kijkbuis probeerde Bjarne te vermijden, het nieuws was zonder geouwehoer eromheen al indrukwekkend genoeg. Oorlog was waanzin. Kapitaalvernietiging en mensonterend. Schadelijk voor alles en iedereen, met alleen maar verliezers. Hoe had het zover kunnen komen? Was het de waanzin van Poetin, de provocatie van het Westen, zoals Berend het noemde. Het leek wel of er een heleboel mensen oorlog wilden totdat die oorlog er werkelijk kwam.
Geplaatst in de categorie: oorlog