Inloggen
voeg je column toe

Columns over discriminatie

Hoe ze Pim Lammers proberen te kruisigen

De homoseksuele kinderboekenschrijver en jeugdschrijver Pim Lammers is geboren op 2 oktober 1993. Hij is grotendeels opgegroeid in het Drentse Norg, nabij Assen. Gelukkig heeft het 8-uur journaal aandacht aan zijn afwijzing van de eer om een gedicht voor de Kinderboekenweek 2023 te schrijven, besteed. Het thema is 'Bij mij thuis'.
Welnu, Pim heeft even niets poëtisch meer over zijn thuissituatie te melden, nadat hij door laffe, extreem-rechtse, onderontwikkelde zielenpieten met doodsbedreigingen is bekogeld. Ze zijn te laf om inhoudelijk over hun 'splinter in het oog van de ander' te willen discussiëren/communiceren. Hoogstwaarschijnlijk kunnen ze dat niet eens. Ook uit hun terechte angst om dan door de mand te vallen. Ze betichten hem van pedofilie, omdat hij het pedofiele, korte verhaal 'De trainer' heeft geschreven. In dat fantasieverhaal schrijft hij overigens in zeer bedekte termen en ontdek ik geen enkele schokkende passage of zin. Ik haal mijn schouders erover op en ik vind het zelfs een beginnerswerkje. Alleen uiterst kritische mensen met griezelige vooroordelen kunnen daar kwaad van spreken. Dat soort mensen zijn er dus nog steeds en wel in de vorm van de stichting Civitas Christiana, opgericht in 2014 door de loslopende griezel Hugo Bos, die, dat zie je zo, behoorlijk verknipt in elkaar zit en er nooit meer heel uit te voorschijn zal komen, tenminste niet tijdens deze incarnatie. Hij is de verpersoonlijking van het Boze Oog en op zijn website huldigt hij de terugtrekking van zijn doelwit en zondebok Pim Lammers.

Civitas Christiana, zo claimen ze, 'vecht voor de overwinning van de christelijke tradities, het gezin en de vrijheid van Nederland. Tegen het oprukkende multiculturalisme, de genderideologie en de cultuur van de dood'. Vooral dat laatste is paradoxaal in verband met de absurde, walgelijke, blinde doodsbedreigingen. Het is een ultra-conservatieve, radicaal-rechtse, rooms-katholieke stichting. Ze zijn voor traditie, familie en privé-eigendom. En tegen 'onaangepaste individuen die niet weten wie ze zijn en niet stabiel en logisch in een sociale groep kunnen passen'. Een leuke omschrijving van henzelf. Hun campagne 'Gezin in Gevaar' stamt uit 2014.
Het multiculturalisme is allang achterhaald en door je daar zo tegen te ageren, verraad je racistische motieven. De genderideologie is een verworven recht en bevrijding, die we ons door niemand meer laten afnemen en zeker niet door middeleeuwse praatjesmakers met slechte bedoelingen.
Met 'de christelijke tradities' kun je alle kanten op, maar een 'christelijke traditie', die andere, seksuele geaardheden veroordeelt/afkeurt, heeft niets met het ware christendom te maken. Homoseksuelen en Joden worden de laatste tijd weer danig als zondebok gebruikt. Het neo-nazisme hult zich in allerlei vermommingen. Kijk, die Monique Smit is gewoon een domme gans, die maar wat roept, maar zo'n organisatie als CC is werkelijk brutaal en gevaarlijk. Ik kan ze als gekken gaan bestempelen en dat zijn ze ook, maar hun gedachtegoed moet bestreden worden. Het vrije schrijverschap dient nooit te zwichten voor een stelletje verklede vlaggendragers, die nog roomser dan de paus willen zijn. En waar gaat het allemaal om? Om een verzonnen, fictief verhaaltje, dat zij gebruiken/misbruiken om met hun dictatoriale ideeënleer voor de dag te kunnen komen. Zij gebruiken een toch al kwetsbare schrijver voor hun eigen verderfelijke gedachtegoed. Gelukkig zijn er nog meer dan genoeg schrijvers, die niet voor lullige doodsbedreigingen van gewetenloze idioten hun vrijheid om te schrijven wat zij willen in de steek laten.

En natuurlijk lof voor premier Mark Rutte, die voor de zoveelste keer stelt, dat doodsbedreigingen onaanvaardbaar zijn. Politici weten daar immers ook over mee te praten, maar die hebben vaak een dikkere huid en zijn getraind om van zich af te bijten. Roxane van Iperen en Heleen van Royen zijn echt niet de enige schrijfsters, die het voor Pim opnemen, maar het moet Pim toch goed doen, dat deze twee stoere, vrouwelijke collega's aan zijn zijde staan. Je moest eens weten hoeveel mensen vandaag de dag het vrije woord bedienen. Dat zijn er zeker vele miljoenen. Dat maakt die aanval van dat stelletje inquisiteurs met hun botte, afgestompte aanhangers tot een lachertje.

Pim woont in Oostwolde en Dolf Verroen zegt: 'Hij is net als ik, een doodgewone homo die schrijft!'. In 2017 debuteerde hij met 'Het lammetje dat een varken is', met illustraties van Milja Praagman, waarvoor hij in 2018 de Zilveren Griffel ontving. In 2018 verscheen 'De boer en de dierenarts', 'Een tent vol lol' en 'Het grote kleine monster'. In 2020 verscheen 'Er was eens een koe' en in 2021 'Kamiel de kameel', 'Ik ben niet lief', 'In vuur en vlam' en 'Op zoek naar een sint'. In 2022 verscheen 'Ik denk dat ik ontvoerd ben'.
In 2023 schreef hij het Kinderboekenweekgedicht, maar hij liet dat om persoonlijke redenen in zijn bureaulade liggen. Voor later, wanneer die stupide haatstorm is overgewaaid. Of voor nooit, omdat de wereld niet overal zo vrij is als hij dacht, maar in zijn diepste innerlijk, in zijn heilige ziel, laat hij al die ongure sujetten natuurlijk nooit toe. Dat vele zielen nog lang niet klaar zijn voor de menselijke vrijheid en het elkaar vrijlaten in wat of wie je wilt zijn, ligt aan die bekrompen, verstarde, haatdragende zielen en daar moeten zij mee aan de slag. Iedereen moet zijn eigen karma in de ogen durven kijken en zien te transformeren. Iemand die een uitstekende schrijver met de dood bedreigt, moet zelf maar eens een verhaaltje proberen te schrijven en te publiceren. Jaloersheid speelt vaak een onderliggende rol bij al die giftige slangen. In dit geval zijn ze ook jaloers op de vrijheden, die Pim zich permitteert. Zij zijn afgunstig op het prachtige feit, dat Pim zijn ware aard en ziel wel volledig durft te uiten. Pim werd in groep 6 voor het eerst verliefd op een jongen en hij miste rolmodellen op de televisie en in de boeken. Die leemte heeft hij zelf voor zichzelf en anderen ingevuld door over gender en seksualiteit te schrijven.

Het ontbreekt die kortzichtige, anti-literaire, hysterische, gestoorde doodsbedreigers aan inlevingsvermogens. Dat zo'n fictief verhaaltje hen zo raakt, kan wel eens op hun verdrongen, homoseksueel misbruik wijzen, iets wat binnen de roomse kringen, zoals wij allen weten, schering en inslag is. Door een willekeurige schrijver te gaan haten, verdringen zij nogmaals en extra hun seksuele misbruik door roomse en oudere soortgenoten. Zij misbruiken Pim als bliksemafleider. Bovendien mengen zij hun debiele haatgevoelens met een flinke dosis rooms-katholieke geloofsleer, die zij naar eigen believen hebben ingevuld. Zij misbruiken hun geloof om schijnbaar extra sterk te staan. Hun geloof is een dood geloof, want het zweert bij oude, nietszeggende, zielloze dogma's. Het roomse geloof heeft heel veel originele bijbelboeken bewust weggelaten voor eigen gewin en gestolen rijkdommen. Ze hebben de ware liefde eruit weggesneden. Met net zulke egoïstische motieven als de CC met hun gehamer op privé-eigendom. Zij volgen de primitieve instincten van het verdedigen van 'Eigen haard is goud waard'. Voor andersdenkenden en anderslevenden is er in hun egoïstische, narcistisch-gestoorde wereld geen plaats. Dat Christus Jezus ook homofiel is, komt bij hen niet op. Dat God, de Schepper, de Vader, de Godin, Allah, Om, Jahweh, de Levengever, de Ene ect. ook homofiel is, begrijpen en accepteren zij niet, waarmee zij de Homoseksuele God opnieuw kruisigen. Hun Godsbeeld is uiterst beperkt gemaakt door niet-christelijke, roomse indoctrinatie. Zij erkennen niet dat God in ieder mens aanwezig is. Ieder mens. Zij wanen zichzelf ook nog eens de uitverkorenen, wat hun extreem narcistische stoornissen bevestigt. Niemand is uitverkoren, want de Heilige Geest waait waarheen die wil. Is onkenbaar en tevens duidelijk herkenbaar. Zij, die Pim proberen te kruisigen, krijgen met de Heilige Geest te maken, want de Heilige Geest verdedigt als geen ander Christus-gelijken.


Drempelvrees

Warempel, ik durf niet meer over de drempel
van mijn huis naar buiten te gaan,
want daar zijn de wilde monsters
uit mijn enge dromen,
die willen mij zonder reden zomaar slaan,
O, help mij toch, Sint Sebastiaan!
laat dat gespuis niet naderbij komen!
die stoute boeven maken alles overal kapot
en heel de wereld zit vol met hen!
ik blijf liever buiten schot,
omdat ik zo verrekte bang voor hen ben.

Ik blijf liever thuis
waar het superveilig is
en waar ik mag zijn wie ik ben,
net als God, daar is het pluis,
daar verstik ik niet door droefenis,
daar mag en kan ik doen wat ik wil,
maar buiten zijn de gemene dictators,
waar ik nu nog zwaar aan til,
toch is dit de omgekeerde wereld, ja fors!
en ik vertik het om mij te laten kisten
door denkbeelden van gebakken lucht,
door raddraaiers met vuile listen,
de leeuw in mij zucht,
op een dag ga ik die drempel over,
die niet eens een drempel blijkt te zijn,
de vrije geest in mij is onoverwinnelijk
en daarmee weersta ik ieders sacherijn.

En dit schokt mij nog het meest:
ik ben zelf al die tijd
de grootste drempel geweest.

Schrijver: Joanan Rutgers
6 februari 2023


Geplaatst in de categorie: discriminatie

4.2 met 5 stemmen 367



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Jan R. Lønsing
Datum:
8 februari 2023
Hoewel het gedrag van de Civitas Christiana best eng is, vraag ik me af of het helpt om deze mensen te omschrijven als ‘kortzichtige, anti-literaire, hysterische, gestoorde doodsbedreigers’ met ‘debiele haatgevoelens’, ‘egoïstische motieven’ en ‘extreem narcistische stoornissen’.

De overtreffende trap van een overtreffende trap in een debat is niet de overtreffing, maar begrip. Waar is Civitas Christiana bang voor? Waarom menen zij het leven van anderen hun regels op te mogen en moeten leggen? Misschien is het zinvol hun beweegredenen te bevragen.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)