De overprikkeling door beeldschermen

Op het treinstation staan tegenwoordig reclamezuilen met flitsende beelden over van alles en nog wat, zoals het aanprijzen van bepaalde, nieuwe Netflix-films. Als je geen Netflix hebt, voel je jezelf meteen buitengesloten of krijg je de prikkel (wat ze hopen) om Netflix-lid te worden. De meeste flitsbeelden zijn commercieel en kapitalistisch. Ze dringen zich ongevraagd aan jou op en wegkijken kan soms niet eens meer, want ze zijn bijna overal. De overheid en de regelaars zijn blijkbaar bang voor de stilte en rust aan de ogen, alsof die heilzame gegevens de burgers op verkeerde ideeën zou kunnen brengen, alsof er dan een bloedige revolutie zou kunnen ontstaan. Met al die oppervlakkige, illusionaire flitsbeelden proberen ze de massa onder de knoet te houden, murw te maken, braaf te houden. Door al die zuigende beeldschermen wordt de eigen wil van de mensen onderdrukt en afgevlakt, weggemaaid. De eigenheid van de mensen wordt door een geestdodende overmacht ondermijnd. Door de na-aperij werkt de massa mee aan zijn eigen ondergang, want je ziet tegenwoordig nauwelijks nog treinreizigers zonder een iPhone/smartphone. Zo smart (slim) zijn die phones echt niet, nee, dan denk ik eerder aan de Nederlandse betekenis van smart. Vroeger kon je nog ongestoord wegdromen in de trein en genieten van gezellige gesprekken, maar tegenwoordig zit iedereen neurotisch op zo'n elektronisch apparaat te tikken en zitten de treinen vol met autistische contactgestoorden. Ze verdwijnen allemaal met hun geesten in die verdomde apparaten. Hun sociale levens bevinden zich in kunstmatige, voor de buitenwereld afgesloten werelden en wee je gebeente als je met ze meekijkt. Gek genoeg hebben ze niet door dat ze met die wandelende flitsbeelden alle aandacht op zichzelf vestigen, maar dat behoor je als modern mens geloof ik te kunnen negeren, wat natuurlijk belachelijk en bizar is. Hun eigen nieuwsgierigheid richt zich op irreële beelden en die norm proberen ze anderen ook op te leggen. In wezen zijn al die smartphoneverslaafden dictators van de ergste soort. Ze tikken voortdurend op hun speeltjes, omdat ze volkomen getikt zijn. En dan zijn er ook nog die beeldschermen van de NS, die voortdurend reclame maken voor hun kapitalistische bedrijf. Een dagje naar bijvoorbeeld Haarlem voor zo'n 46 euro, inclusief een vette hap bij één van hun peperdure kiosken. Voor de minima in ons land niet te betalen en dus worden die meteen buitengesloten en met een naar gevoel opgescheept. Kleine kinderen hebben ook al een smartphone of een laptop, waarop ze waanzinnig veel keus in allerlei vreselijk drukke kindergames hebben, die ze haastig en snel verveeld bekijken, omdat ze qua schermbeelden superverwend zijn. Het maakt ze stuk voor stuk onrustig, hebzuchtig en asociaal. Ze leren niet meer in het echt met echte mensen te communiceren. Al die vervloekte beeldschermen werken contact vermijdend, ook al claimen ze contact te maken, maar dat is pure illusie. Het is een duivelse verneukerij van de verslaafde gebruikers. De moderne mens wordt overvoerd met onzinnige en walgelijke beeldschermprikkels. Dit is om de burgers slaafs, in toom en onderdanig te houden. De overkill aan geestdodende flitsbeelden verdoofd en vernietigt de eigen wil van de argeloze schermbeeldenslurpers. Het onderdrukt en wist ook de fantasie, droombeelden en wilskracht van de slaafse massamens, als ze die al ooit hebben gevoeld en wisten te ontplooien. De dictatuur van de elkaar na-apende massamens heeft sluipend en rigoureus het straatbeeld overgenomen. De vrijheid om zelf te kunnen denken en om zelf te mogen denken is op brute wijze afgepakt en opgeslokt. 'Cogito, ergo sum!' is iets uit een ver verleden geworden, toen de treinreizigers nog in alle rust in de trein rond konden kijken, toen zij nog niet gestoord door al die opdringerige flitsbeelden en storende geluiden om zich heen de Hollandse landschappen aan zich voorbij zagen trekken, toen zij nog mooie beelden en figuren in de alom door schilders geloofde, Hollandse wolken zagen, toen er nog normaal contact tussen de mensen mogelijk was, toen de mensen nog niet door zinloze beeldreclame en overvoering van ontaardende flitsbeelden afgestompt waren. Al die overprikkelingen van flitsbeelden leiden ertoe, dat de mensen uit zichzelf geraken en gestrest raken, waardoor rustig menselijk contact een zeldzaamheid wordt of zelfs helemaal dreigt te verdwijnen. De onnatuurlijke snelheid van al die flitsbeelden jaagt het denkvermogen van de mens onnodig snel op, terwijl de echte wereld al door overdreven snelheden kapot gaat. In de stiltecoupés zijn de smartphones en laptops inmiddels ook opgerukt en het idee om daar meditatieruimtes van te maken is daarmee werkelijk idee-fixe geworden, terwijl de moderne mens juist zo'n behoefte aan echte zelfinkeer heeft, maar dat niet beseft, niet meer kan beseffen en naar ik vrees niet wil beseffen. Al die opgevoerde, opgefokte, volkomen gestresste werkmieren/workaholics raad ik aan 'Luiheid als levensdoel' van Kazimir Malevitsj te lezen, een cursus mindfulness te doen en hun verstoorde, vertroebelde, ontaarde binnenwerelden tot rust te laten komen via meditatie, onthechting en ontlediging. Opdat het in alle rust zelf kunnen denken wordt geactiveerd.

beeldschermen dictatuur

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 1 stemmen 6