Verlieservaringen

De afgelopen veertien dagen zijn verlieservaringen.

De natuur en wat er leeft die mij doet stil vallen. Te veel om te verdragen.
Laat staan de gebeurtenissen als Goddelijk te beschouwen.
Toen ik de merel zag vernietigd worden door een iets grotere roofvogel was ik geschokt. Je kon hem horen krijsen tot binnenshuis. Hij was de orkestleider van de start en muziekklanken, gezangen, elke ochtend, in de tuin. Sedert deze gebeurtenissen zijn er ’s ochtends geen gezangen meer. Talrijke roofvogels ook uitgezet door natuurverenigingen vernietigen het paradijselijk beeld. De vogels zijn veel stiller geworden. De angst die zijn werk doet. De tuin is aan het uitbloeden.

Onze Fleur, onze geadopteerde Malthezer, haar nieren werken amper nog. Aangepaste voeding moeten we verschaffen. Fleur heeft zo’n mooi karakter. In haar zit geen kwaad; ze is zo belangrijk in ons huis.

De afgelopen periode met sterfmomenten, ziekte, kankers, hersenbloedingen, aftakelingen, vernietigingen hebben door de veelheid zwaar ingehakt op mijn welbevinden.
De afgelopen veertien dagen waren ingrijpend. Twee weken van tegenslagen, te veel om te aanvaarden.
Verliezen van levens, lijden, waardevolle levens waar je afscheid moet nemen? De hoop lijkt dan ook verdwenen.

Eten van vlees brengt mij binnen de omstandigheden dat ik zelf anders moet leven. Jaren geleden ging ik in Roeselare aan de zijgevel van de Paterskerk dagschotels eten, vleesvrij bij oude dames. Hun zorg en voedsel waren heilzaam waar je de positieve effecten direct in het lichaam voelde.

Deze dagen voel ik mij eerder verslagen. Te veel negatieve ervaringen. De dood en lijden die telkens om het hoekje kwam kijken. Moeilijk om dit telkens te plaatsen. Als zinvol ervaar ik het niet. Geloven die niet helpend zijn. Eerder het gevoel van machteloosheid waar uw eigen keuzes van levens-verwekkend scheppen steeds met vernietiging, aftakeling, dood eindigen. Alles wat leeft dat moet sterven.

ziekte sterven natuur rouwen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 3 stemmen 381